Never be 'normal' ?

De kleuterschool-2

Elke dag weer in de crèche lachten ze me uit, namen ze mijn speeltjes af en sloegen de ouderen me.
Ik kwam altijd met blauwe plekken bij mijn ouders.
Het ergste is dat de onthaalmoeder me niet verdedigde. Ze zei alleen maar dat ik gevallen was en daarom wat schrammetjes had.
Als ik dan weer thuis was, voelde ik me weer goed.
Mijn mama en papa zorgden zo goed voor me. Ik wil gewoon voor altijd zo leven, veilig bij mijn ouders.

Stilletjes aan werd ik 2,5 jaar en brak de dag aan dat ik naar de kleuterschool zou gaan... De dag dat ik met nog meer kinderen zou samen zijn en zou moeten spelen, de dag waarop ik nooit meer zo een zalig babyleventje zal hebben! Mijn mama kwam me wekken... Met haar zachte stem zei ze mijn naam. Ze boog zich voorover mijn bed en ik deed mijn oogjes voorzichtig open. Mijn mama haalde me uit mijn bed en zette me neer op de grond. Samen gingen we naar de badkamer om me klaar te maken. Ze deed mijn pyjama uit en liet het water in het bad stromen. Ze zette me in het warme water en wastte me. Na het wassen en mijn kleertjes aan gedaan hebben, gingen we samen naar beneden. Ik at een halve boterham en poetste erna mijn tandjes. Terwijl had mijn mama een stukje fruit en een lekkere koek in mijn nieuw boekentasje gestoken. Ik deed mijn schoentjes aan en ging mijn jasje en sjaaltje halen. Die deed ik ook aan en dan was in helemaal 'klaar' om te vertrekken. Het moest wel...
We kwamen aan op een kleurrijk klein schooltje. Ik zag allemaal kinderen, zowel grote als kleine kinderen. Ik stap met mijn mama naar de schoolpoort. Dan zie ik een jong mevrouwtje op ons afkomen. zou dat de juf zijn?
' Dag iedereen, alle kindjes van het eerste kleuterklasje mogen met mij meekomen, de ouderen mogen nog wat spelen op de speelkoer.'
Mijn mama bukt haar en fluistert in mijn oortje:
' Dus Marie, dat is je juf, ze gaat heel goed voor je zorgen, en het zien er allemaal lieve kindjes uit. Dus ik ga dan maar naar mijn werk he ! '
' Neeeeee, mama!'
en ik begin te wenen.
ik wil niet dat ze weg gaat, ik wil hier niet naartoe!
'Marie, shhht, luister, het komt allemaal goed, ik kom je straks weer halen.'
Dan gaat ze weg. Daar sta ik dan, helemaal alleen, zonder vriendjes. Ik was bang, bang om uitgelachen te worden, bang om pijn gedaan te worden, bang van alles en iedereen op dat schooltje.
terrecht want er kwam een jongen op me af die roept: ' he mis je je mamie al! hahahahaha' ik zeg niks en begin alleen maar harder te wenen! 'blijtmuil, hahahaha!' voor ze wegliepen gaven ze me nog een duw. Daarna moesten we de juf volgen naar haar klasje. Het was een mooi klasje! Er stonden allemaal kleine stoeltjes in een kring en daar rond allemaal speelgoed.
Een racebaan, een poppenhuis, een keukentje, en ook een kleurhoek.
De juf begon te vertellen maar ik luisterde niet echt. Ze vertelde iets van: daar is het toilet en daar voor te eten. en ik dwaalde alweer af. Er komt een kindje naar mij.
'Hallo, hoe noem jij?'
Ik keek even naar het kleine meisje dat voor mijn neus stond. Ik keek bang naar haar en wou praten tot ze wegliep.
Ze ging naar haar vriendjes en ik zag haar wijzen naar mij, ze waren dus over mij bezig.
Ik ging op een bankje aan de kant zitten, alleen... niemand wou met mij spelen.
Dan kwamen de kinderen van de derde kleuterklas naar buiten. Ze keken allemaal raar naar mij en een grote jongen met bruin haar en een vriend van hem denk ik riepen naar mij.
' He, kleine, wat zit jij daar te doen! Heb je geen vriendjes misschien? Hahahahaha!'
ik zit daar maar, ik voel weer een traan over men wang rollen. En daarna begin ik hard te wenen.
' Oh, ga je wenen kleintje?!' Roept de jongen nog. Zo ging het de hele dag door... wenen, alleen op het bankje zitten, uitgelachen worden en spelen met het speelgoed dat niet uit men handen werd getrokken. de juf moest ook al niet veel van me hebben ze vond me niet 'sociaal' genoeg! maar hoe kan ik sociaal zijn als niemand met me wil spelen.
oh wat was ik blij als de bel ging en ik mijn mama zag komen. Ik nam mijn boekentasje en liep naar haar toe.

Laat weten wat je vind.
X Jelle en Britt