Never be 'normal' ?

IK HAAT HEM!!! -14

Het was echt heel erg leuk bij anke. Maar om 17 u moest ik jammer genoeg echt naar huis. Flynn ging thuiskomen en ik wou geen risico's lopen. Er was altijd een kans dat mijn straalbezopen vader thuis zou komen. En dan moest ik er voor hem zijn. Mijn gedachten gaan heel de tijd naar Anke ze nam het zo goed op. Ik had het me niet beter kunnen voorstellen. Ze is echt de beste vriendin ooit.
Wanneer mijn gsm trilt, denk ik dat ik een smsje heb van anke, maar nee hoor, het is van Bassie...

-'Hey schatje, mis je me al? xx B'
-'Euh hey Bassie, ja hoor, jou altijd he :) xx M'
Ik twijfel lang of ik het zou versturen, maar doe het uiteindelijk toch...
-'Ik voel me vereerd, maar ik jou ook hoor schatje, xx B'
Hij mist me! BASTIAAN MIST ME!!!! ik ben zo blij, mijn hart bonst in mijn keel van enkel al de lieve berichtjes van hem... Oooh ik ben zo hopeloos verliefd..

Terwijl ik in mijn gedachten verzonken ben, belt de mama van lucas; de beste vriend van Flynn.
'

Marie?'
Hoor ik de stem van Flynn zeggen
'Ja, Flynnie, wat scheelt er?'
'Lucas vraagt of ik mag blijven slapen vandaag, en ik wil het heel graag, van de mama van Lucas mag het ook, maar ik wil het even aan jou vragen, grote zus.'
Oh wat schattig...
'Natuurlijk mag je dat, wees voorzichtig kleine man.
'Dankjeeeeh, en altijd he, zusie."
Voor ik nog iets kan zeggen is de lijn al verbroken.
Typisch Flynn...
Nadat ik mijn gsm had weggestopt, hoorde ik de achterdeur. Het was 'papa'.. ik hoorde hem met veel lawaai binnenstrompelen. Hij kwam alweer eens zat thuis... Hij kwam naar me toe, heel dicht. En vroeg waar Flynn was. Ik zei, een beetje bang , dat hij naar Lucas was en daar bleef slapen. Dan mompelde hij iets wat leek op' het zal wel' Hij kwam nog dichter, als dat nog kon. Hij leunde naar voor en fluisterde in men oor: 'als je meewerkt doet het minder pijn schatje.' Wat bedoelt hij? Wat gaat hij doen. Ik zet een stap naar achter, maar hij zet er weer een voorwaarts. Ineens komt hij aan mijn borsten. Ik schrik, dan besef ik wat er gebeurt en duw hem hard weg. Ik wil dit niet! Hij kijkt me woedend aan en zet weer een stap naar voor. ' ik zei toch dat je moest meewerken!!!' Roept hij luid, en geeft me een harde stamp in mijn buik. Zijn hand gaat weer naar mijn borsten maar deze keer doe ik niks. Ik sluit men ogen en probeerd aan iets anders te denken. Hij doet men truitje uit. Ik sta daar in men topje voor hem, met mijn ogen gesloten en zijn handen op mijn borsten. Wanneer hij mijn topje wil uitdoen is het me te veel. Ik duw hem nog harder weg en begin te roepen. ' HELP!!! IEMAND!! HEEEEEEEELP!!! maar verder geraak ik niet, want de hand van mijn ' papa/verkrachter' komt er hard tegenaan. Ik gil verder maar er komt enkel wat gemompel uit door de hand op mijn mond.
Hij laat me los en zegt:" waag het niet om weg te gaan,of je leven wordt pas echt een hel.' Hij gaat naar de keuken.
Dit is mijn kans. Ik moet vluchten nu maar hoe? En waar moet ik naar toe? Wat als hij me vindt? Voor ik de kans kreeg om weg te lopen kwam mijn"vader" terug. Hij had ducktape in zijn ene hand en touw in de andere. Ik protesteerd hard. Ik trappeld, sloeg, schopt, alles wat ik maar kan bedenken. Maar niks helpt, hij is veel te sterk. Nu ik plakband op mijn mond heb, gaat hij rustig zijn gangetje verder. Mijn topje beland ergens in de kamer, net zoals men broek. Ik blijf protersteren, tot ik inzie dat altijd als ik niet meewerkt ik pijn lijd, maar echt vreselijke pijn. Hij schopt mij en slaat mij als nooit tevoren. Daar stond ik dan, in mijn ondergoed voor mijn vader, tegenwerken had helemaal geen zin meer, maar meewerken was echt het laatste wat ik ging doen. Hij leid me naar de zetel en legt mij erop. Hij komt op mij liggen en begint me te zoenen. Hij drukt zijn tong tegen mijn lippen, maar oh echt nooit zou ik mijn mond openen. Hij schopt me hard op mijn scheenbeen. Ik kreun van de pijn, en daar maakt hij gebruik van. Zijn tong glipt binnen... Opeens springt hij recht.. ik dacht; ' jeej het is eindelijk gedaan!' Maar neen hoor, het begint pas net, hij doet zijn kleren ook uit, komt weer op mij liggen, daarna ging het heel snel. Hij nam het touw en bond me vast, dan scheurde hij mijn kleren (wat ik nog aanhad) kapot en begon aan zijn pleziertje. In een klap was het weg. MIJN maagdelijkheid. Ja, natuurlijk was ik nog maagd, maar hij had het afgepakt. Hij! Hoe kun je zo iets doen! Bij je eigen dochter dan nog. Ik weende heel de tijd. Het deed verschrikkelijk veel pijn. Zowel mentaal als lichamelijk. Mijn eerste keer hoorde speciaal te zijn, met iemand waar ik echt van hou. Niet zo!!
IK HAAT HEM!!!!!

Hey iedereen,

Hier zijn we weer, hopelijk vonden jullie het wat.
Druk op het sterretje aub ;)

Xxx Britt en jelle