Never be 'normal' ?

The hell on earth! -3

Zo ging het elke dag verder. Elk uur op de kleuterschool aftellen tot mijn mama me weer zou komen halen. Wat was ik blij als het vrijdag was en ik mijn mama aan de schoolpoort zag staan. Ik liep zo snel ik kon naar haar toe en vloog in haar armen.
Het weekend was the heaven en de week the hell on earth. Gelukkig zat het jaar er bijna op. Hopelijk heb ik het volgende jaar een leukere juf, die misschien een beetje medelijden heeft met mij in plaats van alleen maar commentaar. In de klas mocht ik nooit antwoord geven en werd ik nooit kindje van de dag. Iedereen was het al geweest en dan begonnen ze weer van het begin, mij sloegen ze altijd over. Het was vreselijk. Eindelijk was het schooljaar voorbij. In de zomervakantie kwam ik iets te weten... Ik was ondertussen 3 jaar. En ik kreeg een zusje of broertje bij!!! Ik was zo blij!!! Natuurlijk ging de vakantie veel te snel voorbij... Na 2 veel te korte maanden was het weer school... Het tweede kleuterklasje... Alweer werd ik een heel jaar door gepest, al weer had ik geen vriendjes of vriendinnetjes, al weer wou er nooit iemand met me spelen... Kortom ik was alweer het gespeste, zielige kind dat altijd direct begon te wenen... Juf Nathalie vond me ook echt totaal niet leuk... Ze noemde me dom en ik kon niets volgens haar... Ik kon niet goed kleuren, niet goed voor de poppen zorgen, niet goed luisteren en zo ging het weer het hele jaar door... Dus alweer de hel... Dag na dag ging traag voorbij, weekend na weekend ging snel voorbij, vakantie na vakantie ging vliegensvlug voorbij. En dan in februari was het zo ver... De negende februari... Mijn mama beviel... en raadt eens? Ja, ik kreeg een broertje, genaamd Flynn. Ik was zo blij! Toen ik hoorde dat ik er een broertje bij kreeg, sprong ik letterlijk een gat in de lucht! Ik was de gelukkigste persoon op aarde! Tot de volgende dag... Ik moest alweer naar school... Ja, het was februari, het was winter, het was koud, het sneeuwde... Op de speelplaats waren de kinderen een sneeuwballengevecht aan het doen, of ze waren een sneeuwman aan het maken, of ze waren sneeuwengeltjes aan het maken in de sneeuw, of ze stonden of zaten allemaal dicht op elkaar om minder koud te hebben. Ik stond daar maar, helemaal alleen, in een hoekje van de speelplaats... Plots kwam er een jongen naar me toe... Ik kende hem niet... Ik schatte hem ongeveer een jaar ouder en... wat ik raar vond is dat zijn handen achter zijn rug waren. Ik werd bang. Wat moet ik doen? Weglopen? Of misschien wil er toch wel echt iemand met me spelen? Al voor dat ik kon beslissen, stond hij recht voor me. Plots haalt hij zijn hand vanachter zijn rug en gooit megahard een sneeuwbal recht in mijn gezicht... Direct daarna stak hij een sneeuwbal in mijn t-shirtje en daarna nog een in mijn broek... Ik liep wenend weg... Zo werd ik nog het hele jaar door gepest... Dan was het jaar eindelijk weer om! Tijdens de vakantie bracht ik heeeeel veel tijd door met mijn familie... omdat ik zo van ze hou... Maar... mooie liedjes duren niet lang... dus mooie vakanties ook niet... Alweer... een heel jaar... naar school... EEN HEEL JAAR!!! Alweer hetzelfde liedje... Niemand die met me wil spelen, de juf die me niet verdragen kan, kinderen die me uitschelden en pijn doen... Een ramp... Traag gaat het jaar voorbij... Maar wanneer het eindelijk voorbij is, ben ik zooooo blij!!!!!

Voila iedereen, het derde hoofdstukje.
Laat even weten wat je vind.
X Jelle en Britt