Never be 'normal' ?

Afspraakje? -15

Ik heb heel de nacht niet kunnen slapen, ik stond bont en blauw. Ik had overal pijn. Letterlijk overal! En dat was allemaal de schuld van hem. Hij die hem mijn vader noemt. Ik ben zo boos op hem. Ik kijk even op mijn gsm om te zien hoe laat het is, 10 u dan zie ik dat ik een smsje heb. 'What? Van Bastiaan?' Zeg ik fluisterend.
'Hey hey, babe,
Goed geslapen?'
Ja niet dus!
'Hoop van wel, zin om samen iets te doen?xxx'
Ja tuurlijk! He wacht! 3xjes?!
Ik spring uit mijn bed. Maar net iets TE enthousiast. Ik grijp naar een houvast, maar ... tevergeefs, ik val met een harde klap op de grond.
Auw!!!
Het doet vreselijk veel pijn. Maar ik vergeet de pijn al snel door het berichtje van Bassie. Natuurlijk wil ik iets met hem doen.
' ja, is goed. Vanavond?xxx'
Ik ben zo bang, wat als het voor iemand anders was bedoeld... oh nee Marie, wat ben je toch ook stom om te geloven dat het voor jou bedoelt was.
Mijn gedachten worden al snel onderbroken door het geluid van mijn gsm. Ik durf niet te kijken. Wat als hij me uitlacht?! Na lang getwijfel open ik het toch.
' oke babe, kom je ophalen om 17 u, kijk er al naar uit. See you, xxx'
Het was wel voor mij bedoeld, hij wil met me afspreken!!!
Ik ben best zenuwachtig.
ik huppel de kamer door, ga naar beneden en eet wat. Ik ga op de bank liggen en kijk wat tv, als er niks te zien is neem ik mijn boek. Ik ben 'The Hunger Games' aan het lezen. Ik neem de pagina waar ik zat en begin te lezen. Even later leg ik mijn boek weg en kijk ik naar de klok. Ik schrik me rot. Nog 1 u en bastiaan komt. Ik heb bijna 4 u gelezen?! Ik zat zo in het boek dat ik niet doorhad dat het al zo laat was. Ik ren naar mijn kleerkast, de pijn negerend.
Ik zoek een leuk setje kleren uit. Euh... Wat zal ik aan doen? Het mag niet te bloot zijn... Dan zou hij misschien iets kunnen doorhebben van gisteren. Het is redelijk warm buiten dus een lange broek zou ook een beetje verdacht zijn... Een shortje? Een rokje? Of een kleedje? Ik denk dat ik voor mijn rood kleedje ga... Of is dat te kort? Hij mag echt niks te weten komen. En als ik nu eens mijn zwarte jumpsuit aandoe? Nee... dan lijk ik zo een gottic... Ik heb echt hulp nodig! Zou ik hulp vragen aan Anke? Nee dat gaat helemaal niet, dan moet ik alles vertellen. Niemand mag het weten, ik schaam me er zo voor. Ik sta recht en kijk nog een laatste keer in mijn kast. En ga dan toch voor het rode jurkje, het komt net tot over mijn knieen, over mijn blauwe plekken op mijn schenen verzin ik wel iets. Als ik net in de badkamer ga zie ik hoe laat het is. 'Shit, Bastiaan komt me binnen 5 minuten ophalen!!!' Als ik het rode jurkje aanheb, zoek ik in de kast van de badkamer mijn toilettas met make-up, maar door mijn lompheid en snelheid valt de hele toilettas natuurlijk om op de grond... Ik zoek tussen al de make-up spullen die op de grond liggen een rode lipstick en mascara. Nog geen seconde later gaat de deurbel. 'Shit dat is Bastiaan! Dan maar zonder make-up... Ik kam snel nog eens mijn haren door en ga dan naar beneden. Voor ik de deur open, zucht ik nog even en als ik de deur open weet ik niet meer wat te doen.
1 woord: Wauw!
-'Bevalt het uitzicht je?' Zegt bastiaan plots. Dat haalt me terug naar realiteit.
Ik bloos een beetje, ik stond net te staren... en dan nog wel met open mond... Ik glimlach verlegen.
-'Vertrekken we?' vraagt Bastiaan.
-'Graag!' antwoordde ik een beetje stotterend op zijn vraag.
'Waar gaan we eigenlijk naar toe?' Vraag ik al iets meer op mijn gemak.
-'Zal je wel zien nieuwsgierigaard' antwoordde hij me mysterieus...

Heyy iedereen!

We hopen dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden!
Laat eens iets weten!

-x- Britt en Jelle