GÖZ ÖNÜNDE | texting

otuz üç

~ Ömer Han

Karakoldan çıktığım gibi İlkim'in yanına gitmiştim. Onların evindeydik ve o, şu an göğsüme yatmış bir şekilde uyuyordu.

Gülümsedim.

Çok güzeldi, öyle güzeldi ki benim gördüğüm güzelliği kimsenin görmemesini istiyordum. Kıskanç bir adamdım ama bu kıskançlığım, benim için hayatının düzenini değiştireceği kadar değildi.

Uzun parmakları göğsümün üstünde duruyordu. Yatmadığı kolumla o elini alıp yavaşça tuttum. Diğer elim saçlarının arasında kayboluyordu.

Yavaş yavaş hareketlendiğini fark edince gülümsedim. Ellerini başına koyup yavaşça kalktı. "Ov," dedi ve bana baktı. "Kaç saattir uyuyorum?" güldüm. "Üç falan."

Gözleri kocaman açıldı. "Ciddi misin, kalksaydın keşke. Kolun falan ağrımıştır." Dudağımda kocaman bir gülümsemeyle ona baktım. "Ağrımadı. Boş ver beni, baban gördü bizi." dediğimde gözleri kocaman açıldı.

"Babam gelmemiştir ki işten," kafamı iki yana salladım. "Geldi ama geri gitti." Kolumdaki saate baktım. "Benim gitmem gerek," deyip onu kendime çektim ve bir anda dudağına yapıştım. Bir anda kalakalsa da sonradan karşılık verdi.

Ayrıldığımızda dudağında gülümseme vardı. "Seni seviyorum," deyip bir kez daha öptüm. Odasından çıktığımızda annesi yemek yapıyordu. "Yemeğe kalsaydın oğlum?" dediğinde gülümsedim.

"Annem bekler evde," dediğimde kafasını salladı ve gülümsedi. "Annene selam söyle, onlarla da tanışalım inşallah."

Bu gidişle ben, onlar daha tanışmadan kızınızı kaçıracağım.

***
bETTTTİİİ

Bu kitabın finalini nasıl vercem ya, nasıl versem??