...
Elif'in yanında gördüğüm Kara ve Yaseminle elim hava da kalırken boğazımda bir yumru olduğunu hissettim, yutkundum ve hava da kalan elimi indirdim. Tırnaklarımin avuc iclerimi parcaladigindan bir haber yumruklarimi sıkmış oradan ayrilmak icin yönümü degistirmistim ki, beni gören Elif'in sesiyle yerimde durdum.
"Işık bitanem buradayım"
Gözlerim tekrar onlar ile buluştuğunda bakışlarım sadece Kara ve Yasemine kaymisti ellerinde ki posetlere baktigimda kaslarimi catmistim. Elif yanima gelip beni olduklari yere yonlendirmisti. Karanin annesi karsimda bana sicak bir gulumsemeyle bakarken icim isinmisti ayni sekilde gulumseyerek selam verdim.
"Merhaba Havva Abla"
"Merhaba kizim sen de mi alisverise cikmistin" bakislarimi Karaya cevirmemek için zorlanırken sadece basimi sallamistim.
"İstersen bizimle devam edebilirsin, hem Elif kizimin hem de Yasemin kizimin alisverisini yapiyorduk biz de"
Kaslarim hafif catilmis dedigini anlamamiscasina bakiyordum, Elif'e baktigimda huzursuz olmus ve beni cagirdigina pisman olmus bir hali vardi. Havva ablaya yonelerek anlamadigimi belirtir bir sekilde sordum.
"Elifi anladım ama Yasemin icin ola alışverişi tam olarak anlamadim Havva abla"
"Aaa senin haberin yok mu kızım, Tugranla Kara ayni gun yani bugün nisanlanacaklar"
Duyduğum sozlerle yerime cakilmis gibi hissettim kendimi, bakislarim Karanin üzerine yogunlastiginda sadece bana bakiyordu nasil bir tepki verecegimi olcmeye calisiyor gibiydi. Biraz kendime gelerek boğazımı temizledim ve konustum.
"Öyle mi? Cok sevindim Havva abla hayırlı olsun" tekrar bakışlarım Kara ile bulustugunda yüzüme hafif bir tebessum kondurdum.
"Mutluluklar dilerim Kara"
Gözleri alev almis bir sekilde bana bakıyordu, benden ne bekliyordu ki de bu tepkim onu sinirlendiriyordu. Bakislarimi ondan cekerek Havva ablanin teklifi aklima geldiginde dudaklarimi tekrar konusmak için araladim.
"Ben biraz yorgunum Havva abla bugun fazlasiyla kosturdum siz devam edin ben eve gececegim" diyere gulumsedim.
Oradan uzaklasirken Elif'e baktim. Bu olanlari bildigine emindim ama onu suclayamazdim, uzulmemi istemedigi ya da gitmemi istemediginden soylemedigine emindim. Havadan bir öpücük atarak goz kirptim Elif'e. Kendisini en guzel gununde kötü hissetmesini istemiyordum.
"Işık"
Duydugum ses ile yerimde durdum ve arkami döndüm.
"Efendim Kara?"
Gözlerime bakiyor sanki ona bagirip cagirmami istiyordu, yavas adimlarla yanima yaklasmisti. Havaalaninda yasadiklarimiz gozlerimin onune gelince yutkundum, kokusu burnuma geldiginde gözlerimi kapatmamak icin kendimi ölesiye kasmistim.
"Bana soyleyecegin baska hic bir sey yok mu gerçekten Işık?"
Bir iki adim geriye giderek onunla aramizda olan ucurumu sozlerimle biraz daha acmistim.
"Benim sana soyleyecegim tek bir sey olabilir oda mutluluklar dilemek Kara."
Tebessüm edip yanindan geçip gittigimde beni durdurmamisti, elimle sıkışan kalbimi tuttugumda daha once bu kadar acidigini hissetmemistim. Meger hazirlandigim nişan sadece arkadasimin değilmiş.
Kendimi eve zar zor attığım da, kapidan girer girmez hickiriklarim birer birer dökülmüştü dudaklarimdan. Gozyaslarim surekli akarken onlari durdurmak icin hic bir sey yapmamistim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA
Non-FictionGözlerinin içine bakarak kanayan ellerini tuttum, kendini kaybetmiş ve tüm sinirini ise onlardan çıkarmıştı. Ellerim elleriyle buluştuğunda bir hışımla ellerini benden cekerek arkasını döndü ve yavaş adımlarla benden uzaklaştı. Ben neden böyle bir ş...
