KARA

6. Bölüm

Sabahin erken saatlerin de uyanmis kendime ufak bir canta hazirlamistim, orada ne kadar kalacagimi bilmiyordum ve yanima gereken seyleri almistim ve yeteceklerini dusunuyordum. Uzerime de siyah esofmanlarimi giydikden sonra mutfakda kahve hazirlayan Elif'in yanina gittim.

" Elif birazdan cikacagim ben canim"

"Tamam bitanem, kahve ic oyle git o halde" dedigin de bana bir kupa uzatti oturup kahvemi yudumladim. Gitmek icin acelem yoktu ama Karanin dun dediklerinden sonra fazlasiyla erken uyanip hemen gitmeyi istemistim. Kahvemi de bitirip tezgaha koydum ve cantami elime aldim. Elif ile vedalastiktan sonra kosar adim dışarı çıktım, etrafa biraz bakindiktan sonra yoldan gecen bir taksiyi durdurdum ve gidecegim dag evinin adresini verdim. Umarim gercekten kafami dinleyebilirdim, son zamanlarda kendimi burada boguluyormus gibi hissediyordum ve biraz uzak kalmak iyi gelecekti.

Verdiğim adrese geldigimiz de taksiciye ucretini verdikten sonra taksiden indim etrafim yesillerle kapliydi tam bir doga harikasiydi burasi ilerdeki ahsap evime ilerlerken etrafa bakiniyordum. Burayi ozlemistim 1 yildan fazladir buraya gelmiyordum genellikle yalniz kalacagim zaman burayi tercih ederdim sessiz ve sakin oluyordu. Cebimi yoklarken evin anahtarini arka cebimden cikartip kapiyi açtım. Çantami bir kenara koyup toz icinde kalmis eve goz gezdirdim, uzun suredir kimse gelmedigi icin cok kotu durumdaydi bugun ki yapacağım iş de belli olduğunda bir an once ortalığı toplamak icin kollarimi sivadim.

Temizlik malzemelerini yanima alip evi once elektrikli supurge ile supurdum daha sonra temizlik malzemelerinden azar azar suya doktukten sonra viledayla etrafi sildim. Yerler ve toz icinde kalan alanlar bittigin de camlara girismistim. Onlari da bitirdikten sonra kendimi koltuga attim ve derin bir nefes aldim. Elimin tersiyle alnimdaki terleri silip biraz dinlendikten sonra ayaga kalkip eve baktim. Guzel gözüküyordu her hangi bir sey kalmadığında ortaligi topladim. Evde yiyecek bir sey olmadigi icin tekrar disari cikmam gerekiyordu. Uzerimi duzeltip evin anahtarini cebime atip telefonumu da yanima alip yakinlarda buldugum ilk.markete girdim.

Evin genel ihtiyaclarini aldiktan sonra kendime de kahve soda falan aldiktan sonra parasini verip elimdeki posetlerle eve ilerledim. Kapiya ilerledigim de birinin orada beklediğini görmüştüm gözlerimi kisip kim oldugunu cikarmaya calisirken bu kisiyi tanimadigimi farkettim.

Elimdekileri kapinin onune birakip kenarda oturan kişiye döndüm.

"Buyrun?" Sesimle birlikte bana dondu ve ayaga kalkti.

"Kusura bakma rahatsiz etmek istemezdim, ben su adrese gidecektim"

Deyip bana bir kagit gösterdi bu adresi bilmiyordum çünkü burayi yeterince bilmiyordum kafami olumsuz bir sekilde sallayip kapiyi actim ve posetleri alarak içeri geçtim. Kapiyi kapattikdan sonra kilitledim, çünkü bu adama hic güvenmemistim. Pencereden hala orada dikilen adama baktigimda gozleri gözlerimle bulustu ve oradan ayrildi.

İcim biraz olsun rahatlarken aldiklarimi dolaba yerleştirdim ve misir parlattim. Elime misir dolu tabagi alip televizyonun karsisina gecip gelisi güzel bir film acip izlemeye basladim. Film korku filmiydi ve duyma ve konusma engelli bir kizla basliyordu kiz kitap yaziyordu ve komsusuyla bunu tartisiyorlardi aksam oldugun da komsusu kanlar icinde kadinin evine kosup yardim istiyordu ama kadin duyamadigi icin farkinda bile olmamisti ve katille bu sefer o basa çıkmak zorunda kalmisti ve yalniz yasiyordu, yalniz yasamasi beni biraz urpertirken Karanin dedikleri aklima geldi.

"Başına bela olurum"

Gözlerim irilesmis bir sekilde gozlerim acilirken kendi kendime konustum.

"Saçmalamasana kizim alt tarafı bir filmden neler çıkardın" ve bana kalp krizi gecirtecek o olay olmuştu. Kapi aniden yumruklandigin da ufak bir çığlık atip yerimden sicradim ve kafami biraz uzatip sadece baktım. Televizyonun sesini kisip yavasca ayaga kalktim hava da kararmak uzereydi bu saatte hangi manyak gelmisti ki buraya. Kenara gecip pencereden kimin geldigine baktigim da bir ufak çığlık daha atmistim. Kapida Kara duruyordu. Tekrar kapiyi yumrukladigin da yeniden yerimden sicradim.

"Ac su kapiyi Işık"

"Manyak misin sen be adam ne isin var burda, nasil buldun burayi?"

"Sana soylemistim gidersen basina bela olurum diye simdi ac su kapiyi" dedigin de kapiya bir tekme atti.

"Acmayacagim kapiyi falan defol git"

"Son kez soruyorum aciyor musun yoksa ben mi iceri gireyim?"

Omuzlarimi silkerek tekrar televizyon karşısına oturacakken kopan gurultuyle saskinca oraya yoneldim. Hayvan herif kapiyi kirmisti hatta kirmamis icinden geçmişti.

"Sen, sen..." Diyecek bir sey bulamamistim kocaman acilan gözlerimle bir yerdeki kapiya bir de gozlerini bana dikmis Kara'ya bakiyordum. Bu adam kesinlikle deliydi bunu artik onaylamistim. Bana dogru ilerledigin de hala filmin etkisinden cikamadigim icin merdivenlerden cikarak ust kata kosmam ile birlikte o da arkamdan koşmuştu.

"Gel buraya Işık, yorma beni"

Sesini duyduğum da kapiyi kilitledim ama daha sonra az onceki sahne gozume geldigin de bundan vazgectim. Beni bulmamasi icin dolabin icine girmistim resmen. Allah'ım ben adamdan uzak durmak istedikce burnumun dibinde bitiyordu. Adim seslerini duyduğum da ellerimle agzimi kapattim, adimlari yavasladiginda dolaba dogru yaklasiyordu sesi dolabin acilmasiyla korkuyla ciglik attim.

"Buldum seni"

Diyerek beni kucaklamaya kalktigin da ayaklarim kendi ayaklarima dolanmis onunla birlikte yeri boylamistim, tek fark benim ciğerlerim patlayacakti çünkü uzerimde bir hayvan vardi. Uzerimde oylece durmus bana bakarken sesimin cikip cikmadigina emin olmayarak konustum

"Uzer- uzerimden kalk hayvan herif"

Yavas yavaş kizarmaya basladigimda nefes almam gittikce zorlasiyordu, bir anda ciğerlerime dolan havayla kendime gelmistim. O uzerimden kalkip bana da elini uzatmısti bense yerde oyle kalmis tavana bakiyordum. Beni beklemeden beni tutup ayaga kaldirdigin da elimi elinden cekecektim ama buna izin vermedi.

"Esyalarini topla donucez"

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Donucez diyorum"

"Sen defolup gidebilirsin evimden ben seninle hic bir yere gelmiyorum"

"Işık zorlama beni, donucez diyorsam donucez."

"Bak ben seni tanimiyorum sen de oyle yapip hayatımdan çik ve lutfen karsima cikma birdaha"

Burun kemerini sıkıp sakinlesmeye calisiyordu.

"Öyle mi?"

"Evet öyle."

Dememe kalmadan kolumdan tutup resmen beni merdivenlerden asagi suruklemisti basamaga takilip tekrar düştüğümde burnumu vurmustum. Beni bırakıp yanima geldigin de ondan geriye giderek uzaklastim. Burnum kaniyordu ama umrumda degildi sadece bu adamin benden uzak durmasini istiyordum. Onu tanimiyordum o da beni tanimiyordu ve bana boyle davranabilecek hakki kendinde bulabiliyordu en cok da bana zorla birseyler yaptirmasi zoruma gidiyordu. Kendimi duvara yaslayip bacaklarimi kendime cekip basimi yasladim ve yuzumu kapattim. Gozyaslarim sessiz bir sekilde akarken hic birsey demiyordu.

"Git, git bir daha karsima cikma" diye haykirdigimda gözlerini bir sureligine kapayip acti. Daha sonrasinda arkasina bile bakmadan cekip gitmisti.

Kendimi toparlayip duşa girdim, sicak suyun altinda oyle otururken burnumdan akan kanin suyla karisip akip gittigini izliyordum. Umarim bir daha karsima cikmazdi ve bu son olurdu. Çünkü onun bana yaptiklarini daha onceden yaşamıştım. Annem ve babami seviyordum ama bu yasima kadar bana hep zor ile bir seyler yaptirmaya calismislardi. Simdiler de ise boyle bir durumu tekrar yasamak gecmiste hissettiklerimi yeniden hissettiriyordu bana.

Kendimi toparladiktan sonra bir yarim atlet giydim ve bir esofman gecirdim altima. Sigara paketimi alip kapi onune ciktim. Sandalyeyi kenara cektim ve oturdum. Sigarami yakip telefonumu cikardim ekran kilidini acacakken gözlerim burnuma takili kalmisti, kenarlari ve kemigin oldugu yer kizarmis morarmaya yakindi. Bu halimi gordugum de tekrar gozlerim dolmustu. Gözlerim dolu bir sekilde sigarami icime çektim ve ufledim. Ay gokyuzunde oylece parliyordu ve ben geceleri çok severdim bana kendimi hatirlatiyordu. Karanlık gökyüzü ben yildizlar ise hayatimdaki bazi yerlerde olan kisileri ifade ediyordu. Kulakligimi da takarak bir muzik actim ve sigarama eslik etmesini sağladım.

Kac saat orada durdum bilmiyordum ama bir arabanın fari gozlerimi kamastirdigin da anca yerimden kalkmistim...