Hoofdstuk 3

270 16 3
                                    

Angie POV

Ik word wakker. En voel iemands arme om me heen ik draai me om en zie Herman liggen die ook langzaam wakker word. O ja nu weet ik het terug. Ik had gisteren weer een nachtmerrie over papa dat heb ik voortaan echt vaak. 'Gaat het al wat met je?' Vraagt Herman 'ja en bedank dat je hier bleef.' Zeg ik. 'Voor jou doe ik alles.' Zegt Herman en gaat met zijn hand over mijn wang. Ik glimlach. Onze gezichten komen steeds dichter en dichter. Is dit wel een goed idee? Ik ga terug naar achter 'sorry. Ik kan het gewoon niet.' Zeg ik. Ik stap uit bed en dat doet Herman ook. Hij loopt mijn kamer uit. Ik zucht. Waarom kan ik het niet. Ik hou van hem maar het voelt zo verkeerd. Ik kleed me om en ga dan naar beneden. 'Hey Angie!' Zegt violetta als ik aan tafel kom. 'Hey vio.' Zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. Ik ga aan tafel zitten. We ontbijten en dan ga ik op de zetel zitten. 'Wat ga je vandaag doen?' Vraag ik aan violetta. 'Ik weet nog niet. Ik zal graag gaan shoppen maar fran en cami konnen niet vandaag.' Zegt ze 'ik wil wel mee. Als je dat wilt.' Zeg ik 'ja graag!' Zegt ze. Ze loopt naar boven voor haar tas. Ik doe mijn jas al aan. 'Ik ga het eerst tegen papa zeggen.' Zegt violetta als beneden komt. Ze loopt naar zijn kantoor en zeg het. Daarna vertrekken we. 'Dit word een girl day.' Zegt violetta. Ik glimlach. Als we aankomen gaan we al meten een winkel binnen en passen verschillende dingen. 'Oh Angie die staat je prachtig!' Zegt violetta als ik mijn paskamer uitkom met een kleedje (die media). Ik kijk in de spiegel. 'Zal ik het kopen?' Vraag ik. 'Ja!' Zegt violetta. Ik loop mijn kleedkamer terug in en kleed me om. Violetta is nog wat aan het passen. 'Dit topje is echt geweldig!' Zegt violetta. 'Wil je het?' Vraag ik. 'Ja.' Zegt violetta. Ze loopt haar kleedkamer terug in een kleed haar om. Als ze klaar is zeg ik 'geef het topje dan ga ik naar de kassa.' 'Maar ik zal het wel betalen.' Zegt violetta. Ik schud mijn hoofd. 'Ik betaal hem.' Zeg ik. We zitten nog even in een discussie maar dan mag ik hem uiteindelijk betalen.
Als ik de kleren heb betaalt gaan we naar buiten en lopen nog wat rond. Ik heb het gevoel dat er iemand ons volgt maar als ik om kijk dan zie ik niemand. Best vreemd maar ja.

Bang zijn voor het verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu