Hoofdstuk 13

205 15 6
                                    

~~volgende dag~~

Gisteren heb ik nog lang zitten nadenken over de baby. Ik ga het echt niet tegen papa zeggen wie weet wat doet hij. 'Hey Angie!' Zegt violetta die naast me op de bank komt zitten. 'Hey vio.' Zeg ik terug. 'Alles goed?' Vraagt ze. Ik knik. Ik vind het zo raar om dit niet met violetta te kunnen bespreken maar het is zo beter. We praten nog wat en na een tijdje gaat ze naar haar kamer. 'Heb je papa nog gezien?' Vraagt Maria die de keuken uit komt. 'Nee.' Zeg ik. En dat wil ik ook zo houden. 'Maria kan ik even met je praten?' Vraagt Herman die zijn kantoor uitkomt. Maria loopt zijn kantoor in en voordat Herman zijn kantoor terug in loopt geeft hij me een knipoog. Ik besluit om er niks achter te zoeken en gewoon een liedje ga zingen. Ik loop naar de piano en begin. (Zie madia. Ik vind het gewoon een leuk liedje) als ik klaar ben, staat iedereen naar me te kijken. Olga heeft zelfs een traan langs haar wang. Ik glimlach. Ik sta op en kijk dan naar Maria en Herman. Wat zal Herman toch moeten hebben gezegd?! 'Mag ik nog wel hier blijven wonen, totdat ik een huis heb?' Vraagt Maria. Ik draai me terug naar hun om. 'Ja tuurlijk.' Zegt Herman. Is dit wat ik denk dat het is? Herman heeft het uitgemaakt met maria. Ik loop naar de keuken. Na een tijdje komt Herman. 'Hey mooie.' Zegt hij. 'Herman!' Zeg ik. 'Wat?' Zegt hij. 'Praat niet zo. We zijn niet eens samen ofzo.' Zeg ik. 'Ik zal het wel graag willen.' Zegt herman. 'En Maria dan?' Zeg ik. Ik moet het honderd procent weten. 'Ik heb met haar gepraat en ze snapte me.' Zegt hij. 'en ze weet ook dat ik iets voel voor u.' Voegt hij eraan toe. Ik schrik. Herman ziet het en zegt dan. 'Ze heeft ins gezien in je kamer dus ze weet het ook van jou.' Zegt hij. 'Is ze dan niet boos?' Vraag ik. Herman schud zijn hoofd. Hij komt dichter naar me toe. En wrijft over mijn wan met zijn hand. 'Ik hou van je.' Zegt hij en dan voel ik zijn lippen op de mijne. 'Papa! Angie?!' Horen we en laten meteen los. Ik kijk naar een verdrietige, boze, verbaasde violetta.

Hier weer een hoofdstukje niet lang maar beter dan niks he ! Is het boek nog wel leuk.

Bang zijn voor het verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu