Bang zijn voor het verleden

hoofdstuk 19

angie POV

Het is twee dagen verder en Herman wilt me helpen mijn kind te vinden. Jullie denken vast, waarom wilt ze haar kind vinden terwijl ze het zelf heeft afgestaan. Maar ik wil het. Ik wil mijn kind zien opgroeien al is de vader mijn vader en zal het me er altijd aan herinneren, ik zal altijd van jinte houden.

Ik zit op de bank. 'Hey schoonheid.' Zegt Herman en komt naast me zitten. 'Krijg ik geen kus meer?!' Vraagt ik verbaasd. 'Jawel tuurlijk.' Zegt hij. Hij komt dichter en kust me zachtjes en met passie. 'Ik hou van je.' Zeg ik. 'Ik ook van jou.' Zegt hij terug.

~~volgende dag~~

Ik zit in de keuken op de kruk. Ik heb er niet echt een goed gevoel bij. Hoe kunnen we nu mijn kind zoeken dat ik niet eens weer hoe ze eruit ziet ofzo. Ik ken alleen haar naam. 'Hey gaat alles wel goed?' Vraagt Maria die binnen komt. 'Jaja.' Zeg ik. 'Het lukt ons wel.' Zegt ze. We hadden haar gevraagd om te helpen. 'Ik weet het zo nog niet. Ik ken alleen haar naam.' Zeg ik terug. 'We zullen morgen naar het weeshuis gaan.' Zegt ze. 'Dankje! Je bent een schat.' Zeg ik en geef haar een knuffel. 'Ik ga even naar de winkel he, heb jij nog iets nodig?' Vraagt ze. 'Oke en nee.' Zeg ik terug. Ze vertrekt. Ik loop naar de badkamer om even te douche. Ik kleed me om en doe de kraan open. Als het warm genoeg is, ga ik er onder staan. Ik laat de stralen op me rug komen het voelt zo goed. Ik sluit mijn ogen van genot. Na een tijdje pak ik de shampoo en doe het op mijn haar. Ik draai me om zo dat ik naar de muur kijk. Ik wil me net terug omdraaien als er iemand zijn arme om me heen slaat. 'Herman, hou op!' Zeg ik lachend. Ik draai me om en verschiet dan. 'Ik ben Herman niet he.' Zegt hij lachend. Hij sleurt me de douche uit naar de kamer. Je kan vast wel voorstellen wie het is. Papa. 'Hou op!' Roep ik. Hij gooit me zowat op het bed. 'Wat ga je doen?!' Zegt hij gemeen. 'Laat me toch gewoon met rust!' Roep ik uit. 'Wel wel brutaal zijn.' Zegt hij. Hij doet zijn kleren uit en komt in me. Ik wil tegen stribbelen maar dat lukt niet echt. 'Hou op!' Roep ik nog eens. Papa bakt iets uit zijn zak van zijn broek. Hij komt terug naar me en slaat me met een zweep. Hij gooit daarna de zweep weg en wilt terug in me komen maar voordat het kan. Sleurt iemand zowat hem van me af. Ik zie Herman staan. 'Angie ga weg!' Zegt hij. Ik pak het deken en doe het om me. Ik loop naar beneden. Ik ga op de zetel zitten. Maria komt binnen met violetta. 'Angie wat is er?' Vragen ze. 'Papa!' Zeg ik tussen mijn tranen heen. We horen wat geroep en gebonk van boven. 'Ik bel de politie!' Zegt Maria. Ze loopt naar de keuken. 'Wat is er allemaal aan de hand?' Vraagt violetta verbaast als Maria terug is. 'Niks.' Zeg ik. Violetta kijkt raar. Na een tijdje komt de politie eraan en nemen papa mee. 'Je bent nog niet van me af!' Zegt hij als hij voorbij me komt. Ik schrik. Daarna verdwijnen ze in de deur. 'Gaat iemand me nog vertellen waarom men opa word meegenomen door de politie?' Vraagt violetta. Ik denk na, misschien is het beter dat ik de waarheid zeg. Ik kijk naar Herman en Maria. 'wel je opa....' Begin ik. Ik kan het echt moeilijk uitbrengen. 'Je opa mishandelt en misbruikt Angie.' Zegt Herman in plaats van mij. Ik kijk hem dankbaar aan. 'Wat?!' Horen we een andere stem zeggen.

Ik heb besloten om een deel twee te maken. Dit is nog niet het einde maar die komt wel binnenkort! Is het nog wel leuk?