Hoofdstuk 17

205 13 6
                                    

~~volgende dag~~

Herman POV

Ik word wakker met Angie in mijn arme. Ik heb de hele nacht bij haar gebleven. Het is best een klein bed voor met twee mensen maar ja wat maakt het uit. Angie heeft bijna geen oog dicht gehad. Ze was zich hele tijd aan het omdraaien. Ik vind het zo verschrikkelijk voor haar. Door je eigen vader mishandeld en misbruikt worden. Bij die gedachten alleen al. Maar nu weet ik wel waarom ze soms zo afstandelijk deed. 'Hey.' Zegt Angie die haar ogen open doet. 'Hoi.' Zeg ik terug. 'Sorry dat ik zoveel heb liggen bewegen.' Zegt ze. 'Maakt niet uit.' Zeg ik. Ik hou haar nog een lange tijd vast. We staren gewoon in elkaars ogen zonder iets te zeggen. Het is stil maar geen ongemakkelijke stilte. 'Angie?!' Begin ik. 'Welk is er?' Vraagt ze. 'Zou je mijn vriendin terug willen worden?' Vraag ik dan. 'Ja!' Zegt Angie meteen. Ik kus haar en zo kust me terug. 'Deze keer komt niks meer tussen ons!' Zeg ik. Angie glimlacht en geeft me weer een kus. 'Maar nu moeten we opstaan.' Zegt ze na de kus. We staan op en Angie kleed zich om. Ik ga naar mijn kamer om mij om te kleden. Als ik klaar ben loop ik naar beneden.

Angie POV

Ik kleed me om. Ik ben zo blij. Ik ben terug met Herman. Als hij in mijn buurt is alles precies zo veilig. En als hij me kust vergeet ik al mijn problemen. Hij is gewoon de ware voor mij. Het kan niks anders. Als ik klaar ben ga ik naar beneden. Ik zie dat Herman er al is. 'Hey schoonheid.' Zegt hij. Ik bloos en ga zitten. 'Krijg ik geen kus meer?!' Vraagt hij nep verdrietig. 'Die heb je daarnet al gehad.' Zeg ik met een lach. 'Dus ik krijg er maar één op een dag.' Zegt hij. 'Jap.' Zeg ik lachend. Herman staat op en komt achter me staan hij doet zijn arme rond mij. Ik kijk omhoog. Herman geeft me een kus. We staan daar zo zeker twee minuten. 'Zo zo jullie hebben veel adem.' Zegt violetta die lachend binnenkomt. Met Maria en Olga. We laten los en ik word rood. Herman gaat terug op zijn plek zitten. Iedereen gaat zitten. 'En wanneer gingen jullie het vertellen? Dat jullie terug samen zijn?' Vraagt violetta met een lach. 'Wanneer we wouden.' Zegt Herman. Olga brengt het ontbijt.

~~'s middags~~

'Gaan we nog eens naar de studio? He is opendeurdag ?' Vraagt violetta die naast me komt zitten op de bank. 'Ja lijkt me leuk.' Zeg ik. We staan op. 'Ik ga mama ook vragen. Vraagt jij aan papa?' Vraagt violetta. Ik knik. Ik loop naar Hermans kantoor. Ik klop en hoor dat ik binnen mag komen. 'Wat is er ?' Vraagt hij als ik binnen kom. Ik loop naar hem toe en ga voor hem op zijn bureau zitten. 'Violett wou graag nog eens naar de studio gaan. Omdat het opendeurdag is. Ga je ook mee?' Vraag ik. 'Tuurlijk.' Zegt hij en staat op. Ik spring zowat van zijn bureau. Ik wil de deur uitlopen van zijn kantoor maar Herman trekt me terug en kust me. Als we klaar zijn lopen we naar de woonkamer. Violetta en Maria komen de trap af. Als iedereen klaar is vertrekken we.

We zijn op weg naar de studio. Maria en violetta lopen van voor. Herman en ik lopen hand in hand wat achter hun. Na een tijdje komen we aan. 'De familie opstap.' Zegt antonio die naar ons toe komt. Hij geeft ons een knuffel. Als hij bij mij en Herman komt kijkt hij even raar en naar Maria. Maar geeft me dan na een tijdje een knuffel. Ik voel me best ongemakkelijk. Als antonio het al raar vind wat zal mijn moeder wel niet zeggen. Maar ja wat wil je zelf dat je je andere dochter aantreft met de man van haar andere dochter. 'Angie kom je nog?' Vraagt Herman die een beetje aan mijn arm trekt. 'Oh euh ja.' Zeg ik. We lopen de studio binnen. Er zijn best veel oude studenten. Francesca en camilla zijn er ook. Violetta loopt natuurlijk meteen naar hun toe.

We zijn terug op weg naar huis. 'Zullen we langs het park gaan?' Vraagt violetta. 'Is goed.' Zeg ik. Maria en Herman vinden het ook goed. We lopen naar het park. Ik leg mijn hoofd op Hermans schouder. 'Ik hou zoveel van jou.' Zegt Herman die ineens stil staat. 'Ik ook van jou.' Zeg ik. We kussen. 'Angie?!'.......

Is het boek nog wel leuk?

Bang zijn voor het verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu