İyiler Her Zaman Kazanır mı ?

10. Bölüm

Sahra'nın Gözünden

Evde herkez koşusturuyordu, sadece ödev yapmaya gidecektim düğüne değil diyordum ama anlamıyorlardı.

Ellerinden kurtulduğum an kendimi dışarı attım. Hava neredeyse kararmıştı ve benim Adalın yanına gitmem gerekiyordu. Çok heyecanlıydım, umarım güzel geçerdi.

Bana attığı konuma doğru yürümeye başladım.

Sonunda varmıştım, kapıyı çaldım. Adal beni çok tatlı bir gülümsemeyle kucaklamıştı. Bende ona sarıldım ve içeri geçtik.

Onun odasına doğru ilerledik, evi çok tatlıydı. Odasına girdik ve yere tüm defterleri ve kitapkarı koyduk. Artık ders çalışmamız gerekiyordu ama bunu yapmıyor ve sohbet ediyorduk. Birbirimizi tanıtıyorduk, onu tanıdıkça daha da aşık oluyordum. Zaten evine gelme heyecanıyla birazdan bayılacaktım.

"Neyse artık ders çalışalım yoksa sohbet etmeye devam edeceğiz." Dedi ve ikimizde güldük, haklıydı derslerimize odaklanmalıydık.

///

Yarım saat geçmişti ve projenin daha yarısını tamamlamıştık. Sunumlardan nefret ediyordum, Adalda pek hoşlanmıyor gibiydi ama işini özenle yapıyordu. Bu hayran kalınasıydı, ben asla yapamazdım.

Biraz kafamızı toplamak için mola verdik ve birlikte odadaki koltuğa kendimi attık. İkimizde yorulmuştuk, okul kolay değildi tabiki ama bu kadar da zor olmamalıydı.

"Film izlemek ister misin o sırada ?" Diye teklif sundu Adal. Güzel fikirdi, hem kafamız dinlenirdi. Azıcık dersten farklı bir şey görmek istiyordum.

"Neden olmasın ?" Dedim ve o da güzel bir korku filmi açtı. Bunu ben seçmiştim, Adalın öyle bir fikri yoktu. Korku şeylerini izlemekten baya korkardı. Ama ben çok eğlenirdim, onu zorlada olsa ikna ettim ve ışıkları kapatıp izlemeye başladık.

Film ilerledikçe Adal korkudan bana yaklaşıyordu ama izlemekte ısrarcıydı. Yani ödev mi film mi deseler bende filmi seçerdim.

"Adal sakin olabilirsin, birazdan biticek zaten." Diye korkusunu azaltmaya çalıştım ama bir anda korkunç bir şey çıktı ve ikimizde şokla birbirimize sarıldık. Ben bu ortam yüzünden gülme krizine girmiştim, halimiz çok komik görünüyordu.

"Neye gülüyorsun lan sen ?" Dedi ve battaniyeyi kendine çekti.

"Halimize gülüyorum, çok komikti." Dedim ve sonunda gülmem durmuştu.
Filmin sonuna yaklaşırken baya uykumun geldiğini fark ettim, daha projeyi tamamlayıp eve gidecektim. Saat ise 00:00 idi. Kızlar beni merak etmiş olabilirlerdi, yattığım yerden doğruldum ve Adala döndüm.

"Şu projeyi hızlıca bitirelim hadi. Baya geç olmuş, eve gitmem lazım." Dedim uykulu uykulu. Çok yorulmuş ve eğlenmiştim, ama sanırım artık bitmeliydi.

"Bugün bende kalsan, yarın bitiririz projeyi. Hem yarın ikimizinde dersi yok." Dedi Adal. Emin değildim, uzun zamandır ona aşık olsamda daha yeni arkadaş olmuş ve güven kuruyorduk.
Direk onun evinde bir gece geçirmek iyi bir fikir miydi ?

Bunu biraz düşündüm sonra da kabul ettim. Fazla bir zarar gelemez diye düşümüyordum, kızlara da eve gelmeyeceğimi mesaj attım.

Bana misafir odalarından birini verdi ve kendi odasına gitti. Kapıyı kapadım ve kendimi direk yatağa attım. Çok eğlenmiştim bugün, umarım yarında güzel olurdu. Yorgunluk yüzünden direk uyumuşum.

///

Gözlerimi az önce gördüğüm kabusun etkisiyle açtım. Camda bir ses duymamla irkildim ve o tarafa baktım. Cama bir ağaç dalı vuruyordu ve başka hiçbir ses yoktu.

Derin nefes alıp veriyordum, çok korkunçtu. Her şeyi tam hatırlamıyordum, ama sevdiğim birini kaybettiğimi görmüştüm. Odamdan sessizce ama hızlıca çıktım ve mutfağa girdim.

Bir bardak suyu deli gibi içtim, bu iyi gelmişti. Bardağı yerine koydum ve geri odama girdim. Nedense içimden kapıyı kitlemek geçiyordu.

Kitleyeyim bari dedim ve bir kilit attım. İçim biraz daha rahattı ama hala pek güvende hissetmiyordum. Büyük ihtimalle Adal ise odasında uyuyordu.

Kendimi tekrar yatağa attım ve telefondan saate baktım. Saat sabahın 3'üydü. Garip çok nadir bu saatlerde böyle kabusla uyanırdım. Normalde de kabus görürdüm ama bu kadar etki etmezdi. Telefonumu tekrar yerine koydum ve tavana bakmaya başladım.

Nasıl tekrar uyuyacaktım diye düşünüyordum. Hala aklımda o rüya vardı. Bir su kanalı görmüştüm, baya sert akıyordu ve düşsen tam boğulmalık bir yerdi. Kanalın üst bölümündeydim, yanımda ise suratları tanıdık olan ama çıkaramadığım kişiler vardı. Onlar kimdi acaba diye merak ediyordum.

Ben bunları düşüne düşüne tekrar uyukuya daldım. Umarım tekrar kabusla uyanmazdım.

***