17. Bölüm

223 17 22
                                    

Sahra'nın Gözünden

Sonunda evime varmıştık, yorgunluktan yavaş ilerliyordum ama Adalın enerjisi uçuyordu resmen. Ona doğru anahtarı fırlattım beklemesin diye. O da koşarak merdivenlerden çıkmaya başladı.

Ben evin kapısına varana kadar eve girmişti çoktan. Adal gece gece bu kadar enerjiyi nereden buluyordu ?
Kapı yarım açıktı, bende direk girdim.

İçeri girince Adalın Zümrütle oynamasını gördüm. Benim sonunda geldiğimi fark etmemişti o yüzden sessizce telefonumu çıkardım ve bu halini videoya çekmeye başladım.

Bir süre öylece kediyle olan komik anlarını çektim ve sonunda dayanamadım ve gülmeye başladım.
Adal bir anda yerinden zıpladı ve şok ifadesiyle bana bakmaya başladı.
Bu anları kameraya almakta iyi etmiştim.

Daha sonra kızlara gösterir gülerdik.
Bir süre birlikte onu çektiğim videoyu izledik, ben gözümden yaş gelene kadar gülmüştüm. O ise gülümseyerek surat asıyordu. Çok tatlıydı bu haliyle, yanaklarını sıktım ve öptüm onu.

Bunu yapmama utanmıştı, utanmasına güldüm ve ayağa kalktım. Üstümü değiştirmem gerekiyordu, Adal ise biraz patlamış mısır hazırlayacağını söyledi.

Merdivenlerden yavaş yavaş çıktım ve odama girdim. Odama girince gözüme açık pencere takıldı, ben bunu kapattım sanıyordum. O da kapkaranlıktı ve bir şey görmek çok zordu, her nesne her şeye benzeyebiliyordu ve bu beni korkutmuştu.

Neyse herhalde kapatmayı unutmuşumdur dedim ve cama doğru ilerledim. Camı tam kapatacakken gözüm aşağıdaki bir şeye takıldı. Ne olduğuna bakmak için camda biraz daha eğildim. Bir insan karartısıydı, sokağın bu arka bölümünde sokak lambası yoktu o yüzden sadece insan olduğunu anlayabiliyordum.

Öylece duruyordu ve galiba bana bakıyordu. Bu beni ürkütmüştü, kim olabilirdi ki bu ? Bana bakıp bakmadığından eminde değildim.
Acaba sarhoş biri falan mıydı diye düşündüm. Ama pek sarhoşa benzemiyordu.

Alt kattan Adalın sesini duydum.

"Sahra geliyor musun ?" Diye bana seslenmişti.
Bir şey söyleyip söylememekte kararsız kalmıştım.
Birden adam arkasını döndü ve gitmeye başladı. Derdinin ne olduğunu anlamamıştım.

Nedensizce gerilmiştim, hızlıca camı kapadım ve dışarıya bakmaya devam ettim. Gittiğinden emin olana kadar öylece onu izledim. Sonra üstümü değiştirmek için döndüğümde kapının önünde birini gördüm.

Oda karanlık olduğu ve zaten gergin olduğum için korkuyla bağırmaya başladım. Bir anda adam ışığı açtı ve gelenin Adal olduğunu fark ettim, bana endişeyle bakıyordu.

"Sahra, iyi misin ? Ne oldu ?" Diye sordu ve yanıma geldi.

"Bir anda karanlıkta seni görünce korktum, beklemiyordum." Dedim ve gergince güldüm. Bunu duyunca sakinleşti ve hafifçe güldü.

"Hadi üstünü değiştirde aşağı gel, mısır hazır." Dedi ve aşağı gitti.
Derin bir nefes aldım ve pijamalarımı giydim.

Aşağı indiğimde ışıklar kapanmış ve televizyondan Netflix açılmıştı. Adal ise koltukta oturuyordu, kucağında da Zümrüt vardı.

Çok tatlı bir haldeydiler, keşke telefonumu yukarda bırakmasaydım o zaman bu hallerini çekebilirdim. Yanlarına yaklaştım ve Adalın yanına oturdum. Adal bana baktı ve samimi bir şekilde gülümsedi, bu gülümsemesine bayılıyordum.

Bir süre ne izleyeceğimizi tartıştık ve sonunda Stranger Things izlemeye başladık. 2 saatin sonunda uykumuz gelmişti. Adal neredeyse direk uyuyacakmış gibi bakıyordu. Ben ise göz kapaklarımı zor açık tutuyordum.

"Bence uyuyalım artık." Dedim, Adal ise sadece yorgunlukla evet dedi ve birlikte yukarı çıkmaya başladık.

Adal mecburen Denizin kaldığı odaya gitti. Kendisi zaten 2 hafta sonra gelecekti o yüzden bir şey olmazdı.
Adalla birbirimize iyi geceler dedik ve odalarımıza girdik.

Telefonumu elime aldım ve kendimi yatağıma attım. Zümrüt ise aşağı katta kalmaya karar vermişti bugün. Uyumusa yanıma alacaktım ama kıyamamıştım. Onsuz uyumak biraz zor olacaktı ama yapacak bir şey yoktu.

WhatsApp ı açtım ve Kaanın bana mesaj attığını gördüm.

Naber knks :)

Bu mesajına güldüm, kanka lafını sevmiyordu ama kullanıyordu. Yarım saat boyunca onunla mesajlaşmıştım, uykumun geldiğini bile unutmuştum. Daha sonra dayanamadım ve görüşürüz dedim. Bu saatte uyanık ne yapıyordu merak ediyordum doğrusu.

Telefonumu masaya koydum ve gözlerimi kapadım.

***

İyiler Her Zaman Kazanır mı ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin