İyiler Her Zaman Kazanır mı ?

20. Bölüm

Sahra'nın Gözünden

Olanlar yüzünden sinir krizi geçiriyordum. Polisler gelmeyeceklerini, böyle bir işin saçma olduğunu söylediler. Hayvan kurtarmak işleri değilmiş sözde.

Kaan beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama sakin olamıyordum. Ya abi sonuç olarak ortada başkalarına zarar verebilme ihtimali olan insanlar var. Onları tutukla bari değil mi ?

Biraz sakinleştikten sonra Kaan yan odaya gitti, uyku saatiydi. Yarım saattir Adalıda arıyordum ama telefonu bir türlü açmıyordu. İçimde kötü bir his vardır, her şey boka sarıcak gibiydi ama emin değilim. 5 dakika öncede Naz'la görüntülü konuşucaktım ama vazgeçmiştim, bu halde beni görmesini istemezdim.

Resmen Zümrütü bulmadan önceki halime dönüşmüştüm. Kaan yanımda olsada çok yalnız hissediyordum. Adalında nerelerde olduğunu bilmiyordum ve bu beni daha da geriyordu.

Gözlerimi zorlada olsa kapattım ve uyumaya çalıştım.

///

Sabah Kaanın sarsmasıyla açtım, kahvaltının hazır olduğunu söylüyordu.
Bizim için kahvaltı yapması çok tatlıydı, beni nasıl özel hissettireceğini biliyordu.

Sevgilisinide çağırmayı teklif etti bana, neden olmasın dedim. Kız geldiğinde o kadar tatlı biri olduğunu fark ettim. Adı Senaymış, ama görmepisiniz birbirlerine o kadar aşıklarki aşka olan inancınız yoksa bile oluşur. Çok tatlılardı, bir süre üçümüz sohbet edip kahvaltı yaptık.

Senaya olanları söylememeye karar vermiştik. Korkmasını istemiyorduk ama yalnız gitmememiz gerekiyordu. 2 saat birlikte evde takıldıktan sonra Sena boni için eve geri gitti. Bizde akşam yapacaklarımı düşünmeye başladık, Ömeri çağırsak mı diye düşündüm.

Ama Ömer bu teklifi reddetmişti, özür dileyip işlerinin olduğunu söyledi. Anlayabiliyordum, ama yinede üzülmüştüm. Yanımızda bize destek olmasını isterdim.

Eninde sonunda akşam saat 8 olmuştu, bütün gerginlikten gece olamamıştı. Aklım sadece Zümrütteydi, onun için çok endişeleniyordum.

Kaanla hazırlanmaya başladık, kendimi savunmak için aletlerde aldık ve düzgün bir şeyler giyindik. Midem gerginlikten geriliyordu ama Kaan bana sakin olmamı söylüyordu.

Kaanla arabaya bindik ve bize atılan konuma doğru gitmeye başladık.

///

Konuma vardık, bomboş bir alandı ve yanda düşsen öleceğin yükseklikte uçurum vardı. Neden bu kadar tehlikeli bir yer seçmişlerdi ki ? Tüm düşüncelerim birbirine girmişti.

Sonra bir arabanın geldiğini gördük, onlarda erken gelmişlerdi. Arabayı park ettiler ve sürücü koltuğundan biri çıktı.

Kısa saçlı mavi gözlü biriydi, orta boylu ve aşırı sinir bir suratı vardı. Yolda görsem tinerci der uzaklaşırdım öyle bir surattı.

Bize doğru yaklaştı ve sırıtmaya başladı, ben ise daha fazla bekleyemedim ve konuşmaya başladım.

"Kedim nerede ?" Şaşımış gibi hareketler yaptı ve güldü. Arabadan 1 kişi daha çıktı.

"Azıcık sakın ol be güzelim, getiricez kıymetli kedini." Dedi aşırı sinir olmuştum. Arabadan çıkan adamın elindeki Zümrütü görünce mutluluğumu görmeliydiniz, o kadar özlemiştimki onun o güzel gözlerini.

Ben tam Zümrüte doğru gidecekken adam bir anda beni tuttu.

"Hop orada dur bakalım, daha değil." Dedi artık ciddiydi, Kaan ise bana dokunulmasına sinir olmuştu ve adama bağırdı.