Sahra'nın Gözünden
Bir anda üstümden yorganın çekilmesiyle, soğuktan uyandım. Adal bana sırıtarak bakıyordu.
"Saatlerdir uyanamadın, kalk da kahvaltı yapak." Dedi ve ben bir şey diyemeden odadan çıktı. Bendd saçımı başımı düzeltip yanına gittim.
Birlikte sohbet ederek kahvaltıyı hazırladık ve afiyetle yedik. Daha sonra da tekrar odaya geçtik ve projeye devam etmeye başladık.
Proje gerçekten bizi çok yoruyordu ama az kalmıştı, birazdan biterdi.
Hala sohbet etmeye devam ediyorduk, arada ise birbirimize bir şeyler fırlatıp dalga geçiyorduk.Çok eğlenceli vakitlerdi bunlar, ama yakında bitecek ve eve gidecektim. Yani artık eve gitmeliydim, bugünü evde kızlarla yatarak geçirmek istiyordum. Zümrütüde özlemiştim, onsuz 5 saniye bile zor geliyordu.
///
"Veee sonunda bitti!!" Dedim ve heyecan, yorgunluk karışımı el çırptım. Adal ise gülüyordu bu halime.
Bir süre daha öyle takıldıktan sonra artık gitme vaktim gelmişti.Ama Adal beni salmıyordu.
"Ya ama gitmem lazım, hayatımın sonuna kadar burada kalamam ya ?" Dedim o ise biraz daha kalmamı, çok fazla fikri olduğunu söylüyordu.
Ama evimi özlemiştim ve kimsede beni tutamazdı, Adal bile.Sonunda pes etmişti ve görüşürüz diyip evinden ayrılmıştım. Kim olursa olsun başkasının evindd kalmak beni rahatsız ediyordu, bu her zaman böyle olmuştu. Mutlu mesut sonunda evime gelmiştim, kapıyı anahtarımla açtım ve içeri girdim.
Salonda kimsecikler yoktu ve mutfaktan sesler geliyordu. Sanki biri can çekişiyormuş gibiydi.
Mutfağa girdiğimde daha da garipsedim yaşadığım hayatı. Naz ve Yağmur mutfağın içinden geçmişlerdi, yemek yapıyorlardı. Yemek güzel kokuyordu ama mutfağa aynı şeyi diyemezdim.
"Noluyor lan ?" Diye sordum onlara. Zümrüt ise sesimi duymuş olacakki içerden koşarak yanıma geldi ve bacağıma sürtünmeye başladı.
"Yemek yapıyoruz görmüyor musun ?" Dedi Naz diğer tarafa koştururken.
"Görüyorum da ne için ?"
"Akşam misafirler geliyor, haberin yok mu kuşum ?" Dedim Yağmur, bu iltifatına düşmüştüm. Çok cana yakınlığıyla bilinirdi zaten.
"Kimmiş bu misafirler ?" Dedim merakla, Zümrütte onların koşturmasını izliyordu.
"Nazın ailesi bizi ziyarete gelicekmiş. Abisi, annesi, babası falan gelecekmiş."
"Niye ki olm ?"
"Merak etmişler, tatilden yeni gelmişler zaten."
"E bana niye geliyorlar, Nazın evine gitseler ya ?" Diye hafif gıcık oldum, okul olmayan bir günde yatmak istiyordum. Şimdide başıma bu çıkmıştı.
"Yapacak bir şey yok, artık çok geç. Yemekleri yapmaya başladık bile, odaya gidip ağlayarak günlüğüne yazabilirsin aşk." Dedi Naz, sabır çekip Zürmütü aldım ve odama gittim.
Allahım inşallah bu akşam sıkıntısız ve NORMAL geçerdi. Tek dileğim şu anda buydu.
***
![](https://img.wattpad.com/cover/317552834-288-k836261.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İyiler Her Zaman Kazanır mı ?
Fanfiction⚠️DEPRESYON⚠️ ⚠️ANKSIYETE⚠️ Okumadan önce bir düşünün pls.