CHAPTER 7

223 10 3
                                    

Warning: 🔞

Nasa higaan na kami nang mapagtanto kong malalim ang iniisip niya at tila mainit pa rin ang ulo dahil kanina kaya napagdesisyunan kong tanungin siya.

Hindi naman ako matanong tungkol sa kompanya dahil paunti-unti ko na rin itong inaaral at kinakabisado ngunit gusto ko lang ring malaman kung bakit gano'n na lang ang galit niya sa mga empleyado.

"Love?" Tiningala ko siya dahil nakahalukipkip ako sa dibdib niya habang unan-unan ko ang braso niya.

Tumingin naman siya sa akin at nag-angat ng kilay.

"Are you okay?"

Bahagyang kumunot ang noo niya at bumuntong hininga. "Yes, my Mich, I'm fine."

"Sure ka? Ano ba ang nangyari kanina? I mean, bakit mo pinapagalitan ang kausap mo sa kabilang linya?" sunod-sunod kong tanong.

"Ano kasi, 'yong stocks ay hindi nadeliver on time. . . kaya nagalit ang isa sa mga bagong partners ng kompanya. Nagbanta sila na kung mauulit pa iyon ay hindi na sila muling mag-iinvest sa atin. I was just talking to Gian kanina."

Umangat ang kilay ko at kapagkuwan ay tumango na lang. Nagtataka lang ako kung bakit gano'n na lamang ang reaksyon niya sapagkat sa laki at lago ng kompanya niya, sa rami na rin ng investors at gusto siyang makasosyo ay pinag-aaksayahan niya ang isa. Isa pa, hindi niya sinisigawan ng gano'n si Gian, ang secretary niya. Hindi naman siya ganito. Ni wala nga siyang pakialam kung magsialisan ang lahat.

"Ikaw, ginabi ka na ng uwi, may pinuntahan ka pa ba pagkatapos mong kitain ang mga kaibigan mo?" pag-iba niya sa usapan.

Hindi ko nga pala nak'wento kung bakit late na ako umuwi.

Umusog ako at kumalas sa kan'ya, "Ay, oo nga pala, dumaan muna ako sa flower shop. Nag-alala lang ako kay Mya dahil may nanggulo raw doon." Ayaw ko rin munang sabihin kay Damon ang totoong nangyari. Mas mabuti munang solohin ko muna ito hanggang sa malaman ko kung sino ang may gawa no'n. "Okay naman na at hinatid ko na siya sa bahay kanina bago ako umuwi rito," dugtong na paliwanag ko.

Ilang segundo siyang tahimik saka tumugon, "I see. Mabuti naman."

Bahagya akong nakanguso at tumango.

"Hey," aniya at ipinuwesto niya ang dalawang daliri sa bibig ko. "Stop pouting like that."

"Oh, bakit? Kasalanan ba 'yon?" kunwari walang ideyang sagot ko.

"I told you, every time you'll do that, I'll kiss you like this." He cupped my face with his two palm and kiss me on the lips.

I love his kisses, so, I pouted again to tease him.

"Ah, gusto mo pa talaga," natatawa niyang sambit saka ako hinalikan ulit.

Ngunit ang halik na iyon ay mas lumalim at mas naging mapusok pa. Pinaglandas niya ang mga labi niya mula sa labi ko pababa sa leeg. Nagsisimula na akong makaramdam ng init sa katawan at alam kong katulad ko ay gano'n rin ang nararamdaman ni Damon.

He then licked my earlobe and unbutton my upper pajama slowly, "Siguro naman sapat na ang isang linggo para makapag-adjust ang asawa ko?" At matagumpay niya iyong mahubad mula sa akin.

Hindi ko magawang sumagot ngunit alam ko sa sarili kong sa mga oras na iyon ay handa na akong ibigay muli ang katawan ko sa kan'ya.

Mahihinang halinghing ang lumalabas sa bibig ko habang dinadama ang bawat halik at galaw ng kamay niya sa mayayamang dibdib ko. Napaigtad rin ako nang bumaba ang mga halik niya roon habang ang mga kamay ay nilalaro rin ito, unti-unti ko na ring nararamdaman ang tumitigas na umbok sa gitna niya na lumalapat na sa kanang hita ko dahil halos pumaibabaw na siya sa akin.

Wife Series: Playful Revenge Of YesterdayWhere stories live. Discover now