Love Me Harder Daddy

KABANATA 10

Kabanata 10

        HINDI MATATAWARANG saya ang naramdaman ni Zero ng magpaalam na paalis ang kaniyang ina papuntang trabaho nito. Iyon din ang dahilan kung bakit siya nasorpresa. Pa'no ba naman, sino ba namang anak ang matutuwa kapag umalis na ang kaniyang ina? Kahit sinong anak ay hindi magagawang maramdaman ang nararamdaman ni Zero ngayon lalo't kay buti ng pakikitungo ng kaniyang ina sa kaniya. Yet dahil lang sa simpleng pagpasok nito sa trabaho nagawa na agad niyang magdiwang sa saya? Anong klaseng anak matatawag siya?

Ganun pa man ay hindi magawang masisi ni Zero ang kaniyang sarili. Hindi niya alam kung bakit niya iyon nararamdaman. Sisihin man siya ng mundo, he still got no idea why he felt that way.

Dahil ba masyado na siyang napapalayo sa ina? Ano? Anong dahilan? He still got no clue for that. Still clueless.

Ipinagsawalang bahala na lang niya ang mga nararamdaman. At inaya na niya ang kaniyang ama papasok sa loob ng bahay nila dahil nga hinatid lang naman nila ang mga magulang sa labas ng bahay at nagpaalam dito.

"Dad, wala ka bang pasok ngayon? Wala ka bang pasyente?" tanong niya sa ama habang tinatahak nila ang daan papasok.

Sure. He need to asked his father first before asking him to bond with him, like you know. They usually does.

"May pasiyente ako ngayon." sambit ng ama dahilan para makaramdam siyang agad ng lungkot sa dibdib niya. "But.. s'yempre you're more important than my job. Wala na nga ang mommy mo sa tabi mo pati ba naman ako mawawala pa sa'yo."

That made Zero smile widely. Like the words came from his father's mouth was the best and good words he've had ever heard.

"I'm sorry, may importanteng lakad ang mommy mo. So.. hope you don't mind na ako lang ang kasama mo—"

"I don't mind it, dad. I'm happy to be with you." pagputol niya sa iba pang sasabihin ng kaniyang ama.

Totoo naman talaga ang itinuran niya. Talaga namang masaya siya kasama ang kaniyang ama. At lalo siyang mas masaya na ito lang ang kasama niya.

Sa kabilang banda ngumiti naman si Zach sa tinuran ng kaniyang anak. Ramdam na ramdam talaga niya ang pagmamahal ng kaniyang anak sa kaniya.

Ginulo niya ang buhok nito. "So.. want to have a movie marathon?" anang ama.

"Yes. Yes dad. Sure." mabilis na sagot ni Zero na talagang excited na sa mga magaganap. Halos nga mapunit na ang kaniyang mga labi sa pag-ngiti. Ngayon kasi, walang hadlang para makasama niya ang ama. Walang paaralan, walang ina, at tanging silang dalawa lang. God! So happy.

"You seems excited, huh? So.. want to watch spiderman? The usual?"

Umiling siya. Growing s'yempre, paiba-iba na rin ang dapat gustong panoorin.

"I want to watch movie not the usual movie i had watched. I'm sick of it, dad. I don't like cartoons anymore. Green Inferno movie or something like that."

"Okay. Okay."

Inakbayan siya ng kaniyang ama at nagsimula na silang maglakad patungo sa salas kung saan doon nila gaganapin ang kanilang panonood.

They decided to watch 'Wrong Turn'. Actually Zero just decided it for himself. Iyon daw ang gusto niyang panoorin, maganda raw kasi iyon sabi ng kaniyang kaibigang si Tyson. So... He'll try to watch it with his dad by his side.

"Are we really going to watch this?" anang ama na mukhang hindi satisfied sa panonoorin nila. "Wrong turn has explicit scene there's also a romantic scene—sex scene not suitable for your age."

"It's okay dad. I'm already a teenager."

At dahil talagang mapilit si Zero, walang nagawa ang amang si Zach kundi ang pagbigyan ang gusto ng kaniyang anak.