Love Me Harder Daddy

KABANATA 32

Kabanata 32

         ZERO was getting a hard time stopping himself from looking at his father. Nagkakasala lamang ang kaniyang isip lalo't humaling na humaling siya sa kag'wapuhan nito.

Nabasag lamang ang atensyon niya ng marinig niya ang pagtunog ng cell phone ng kaniyang ama.

Agad iyong sinuri ni Zach at ng malaman niyang ang kaniyang mahal na asawa ang tumatawag ay agad niya iyong sinagot ng may ngiti sa kaniyang mga labi. He turn on the speaker.

"Hi, hon, how are you?" magiliw na sambit niya sa kabilang linya.

"I'm okay, honey. I just miss you." ani Pia sa kabilang linya.

"I miss you too, honey. Kailan ka ba uuwi? Don't push yourself to work hard. Baka napapabayaan mona ang sarili mo?" nag-aalang turan ni Zach.

"I'm okay, honey. I just miss you.."

"Yeah, hon, i miss you too. I miss you so much. Uwi kana dito. I'm craving for your hugs and kisses." aniya habang inaalala 'yung huling araw na nahagkan at nahalikan niya ang asawa. Kailan nga ulit ang araw na 'yon? Sa tagal na ay hagya na niyang maalala.

"Ohhh, honey.. Bukas uuwi ako, may tatapusin lamang akong trabaho." sagot ni Pia.

Tila naman gustong lumundag ng puso ni Zach sa sayang naramdaman niya ng marinig ang mga salitang iyon kay Pia, sa kaniyang asawa. Ilang beses na rin kasi niya itong pina-pauwi ngunit ang lagi nitong tugon ay may trabaho pa ito. Buti na lang ngayon ay napapayag na niya. Bukas, makakasama na niyang muli ang asawang niyang sabik na sabik na niyang makita at makasama.

"I'm waiting for you, honey, i love you."

"I love you too, honey. Sige na, may gagawin pa ako. Goodbye, i love you. Pasabi na rin sa anak na'tin mahal na mahal ko siya. Mahal na mahal ko kayong dalawa."

"He's here. Our son—"  hindi na natuloy ni Zach ang iba pa niyang sasabihin ng marinig niyang pinatay na ng kaniyang asawa sa kabilang linya ang tawag.

Napatingin na lamang siya sa kaniyang anak na nakatingin din pala sa kaniya. Nag-iwas lamang iyon ng tingin ng mag tama ang mga mata nilang dalawa.

"You heard your mom, right son? He said he loves you."

"I know, dad. I love her too."

Walang ideya si Zach sa nararamdaman ngayon ni Zero. Kung may paraan nga lang kung paano tanggalin ang nararamdaman baka kahit anong kapalit ibibigay niya matanggal lang niya ang nararamdaman.

Pa'no ba naman? Narinig lamang ni Zero ang ka-sweetan ng kaniyang mga magulang sa isa't-isa ay tila animo'y nakakaramdam na ng kung ano ang dibdib niya. Totoo! Nagseselos siya! Pinagseselosan niya ang mommy niya.

Napaka-weird ng nararamdaman niya 'di ba? Hindi iyon ang dapat na nararamdaman ng isang anak pero heto't nararamdaman niya.

"Hindi ka naman nila tunay na anak, kaya karapatan mong mag selos!"

Shit!

Pasimpleng napasambunot si Zero sa kaniyang sariling buhok. Bakit ganoon ang pumapasok sa isip niya? Anong klaseng tao siya?

Kung siguro ay magsasabi siya ng nararamdaman niya sa pari baka iyon ay masuka at hindi makaya ang kalapastanganan ng damdamin niya.

Hindi tama ang nararamdaman ni Zero, hindi ito tama para sa kaniya.

Natapos lamang ang kalbaryo ni Zero ng tumigil na ang sasakyan sa school na pinapasukan niya. It means magkakaroon na siya ng distansya sa kaniyang ama.

"Careful, son, and goodluck to your school day." anang ama niya na lumapit sa kaniya para halikan ang kaniyang pisngi pagkatapos ay ginulo nito ang kaniyang buhok. "Go, cheer up."