Love Me Harder Daddy

KABANATA 22

Kabanata 22

         PIKIT ANG MATA'T BAHAGYANG nakatirik. 'Yan ang nangyayare ngayon kay Zero. 'Yung dating ng ginagawa ni Tyson sa kaniyang utong ay makabuhay-libog. Naroon ang libo-libong sensasyong bumubuhay sa apoy ng kaniyang pagnanasa.

Kanina pa, malinaw na malinaw na para kay Zero na hindi ang imahe ng kaniyang ama ang nakikita niya. Kundi imahe ng kaniyang kaibigang si Tyson.

He's now aware that this isn't his father. Hindi ang kaniyang ama ang katalik niya. Sino ba naman kasing ama ang nasa matinong isip na papatulan ang kaniyang anak?

Though gusto ng itulak ni Zero ang kaibigang si Tyson palayo ay hindi niya ginawa.

Sabi niya sa sarili, mas mabuting i-explore niya ang maseselang tagpo sa kaniyang kaibigan kaysa pa sa kaniyang ama.

Sa isiping baka mabaling ang atensyon ni Zero kay Tyson at mawala ang kaniyang nararamdaman para sa ama, ay itutuloy niya kung anoman ang nasimulan nilang dalawang magkaibigan.

Sa pag-aakala ni Zero na kapag natapos ito'y matutuon na niya ang atensyon niya sa kaibigan kaya itutuloy niya. Baka pagkatapos nito'y hindi na ang ama ang tinitibok ng kaniyang puso, baka ang kaniyang kaibigan na. Mas mabuti na 'yon, para less kasalanan.

Mas pipiliin ni Zero na ang mahalin ay ang kaibigan kaysa mahalin ang sarili niyang ama.

It might be bad for Tyson na ginawa niya lang itong trial—rebound para makalimutan ang ama. Hindi naman magtatagal, matututunan naring mahalin ni Zero si Tyson o kahit makalimutan na lang niya ang ama dahil sa kaibigan.

"Uhmmm... Ty.. son.."

Hindi alam ni Zero kung saan niya ibibiling ang kaniyang ulo. Kaliwa man o kanan ay hindi iyon nagiging permanante. Para siyang nawawala sa sarili habang dinidilian at paminsan-minsa'y sinisipsip ni Tyson ang kaniyang utong. Masarap sa pakiramdam. Sobrang sarap na pati ang kaniyang katawa'y napapakilwal na rin.

"Ty.. son. Tyson.." iminulat ni Zero ang kaniyang mga mata ng maramdamang may kakaibang ginagawa si Tyson sa kaniyang utong. Nang kaniyang pagmasdan, namataan niyang nilalaro na ng dila nito ang namumula-mula niyang utong. Walang tigil—walang pahinga. Tuloy-tuloy. "Ohhhh—shit!" he shouted in pleasure.

Halos magdiliryo na si Zero sa kaniyang mga nararamdaman. Paminsan-minsa'y itinutuon niya ang kaniyang tingin sa ginagawa ni Tyson, pagkatapos ay ipipikit niya ang kaniyang mga mata, mapapasigaw—mapapa-ungol sa sarap, habang ninanamnam ang makapigil hiningang mga tagpo.

"Ohhhhhh, Tyson. Bakit ganiyan? Bakit ang sarap? Ohhhhh—hell!"

Napangiti lamang si Tyson sa sinambit ni Zero. "I know, i'm good." at muling ipinagpatuloy ang kaniyang ginagawa.

Walang mintis ang mga lumalabas na ungol sa bibig ni Zero. Para na siyang 'the repeater' na paulit-ulit lang ang pag-ungol.

The pleasure he was feeling was overwhelming. It's beyond his expectation, so he wanted to explore more and more. Kung saan silang dalawa naman ni Tyson ang kapwa maliligayahan.

Hindi pa nakuntento si Tyson, ang kabilang utong naman ni Zero ang pinag-tuunan niya ng pansin. Iyon naman ang binasa ng kaniyang bibig. Pinaligaya't binigyang atensyon.

Ramdam ni Zero ang mabilis niyang paghinga. Taas-baba ang kaniyang dibdib ng mabibilis at malalakas. Nakakapag-taka nga lang. Hindi naman siya napapagod pero ganito na lang siya ka-porsigidong kumalap ng hangin upang makatagal sa ginagawa.

"Uhmm.. Tyson.. Goodness. Ahhhh, Ty."

Kusang nagkiskisan ang mga daliri sa paa ni Zero. Habang ang kaniya namang isang kamay ay mariin ang pagkakahawak sa bedsheet na ngayo'y gusot na sa ginagawa niya. Samantala ang isa naman niyang kamay ay naka-hawak sa sarili niyang buhok. "Ohhhhh, shit!" totoong parang mawawala siya sa sarili hatid ng sensasyong umaapaw na sa kaniyang pagkatao.