Bölüm-22:"Evlenelim!"

728 43 10
                                    

-1 ay sonra.-

Tuana'nın anlatımıyla ;
Aradan tam 1 ay geçmişti şu anlık pek bir sorun yoktu ama içimde kötü bir his vardı herşey kötüye gidecek gibi hissediyorum.

2 aylık hamileyim, dizimiz final oldu ondan rahatım hamile olduğumu Yağız ve Leya'ya da söyledik başta şaşırsalarda sonrasında sevindiler.

2 aylık hamile olduğum için karnım yavaş yavaş belirginleşmeye başladı, ve bu beni fazlasıyla korkutuyordu. Çağan bana gelmişti ve ne yapacağımızı düşünüyorduk.

"Efe ne yapacağız... Böyle olmaz, ben hamileyim ve yavaş yavaş karnım belirginleşmeye başladı, ne yapacağız?" Birkaç dakika konuşmadı.

"Evlenelim!" Şokla ona baktım. Evlenelim diyordu...

"Ne?" Yanıma gelip ellerimi tuttu.

"Güzelim başka bir çaresi yok, evlenmemiz gerekiyor, hemde acilen."

"Ama hiç kimsenin haberi yok, ailenin..."

"Olmasa da olur, onlara durumu açıklarız, hemen nikahımızı yaparız, biliyorum daha farklı ve güzel bir evlenme teklifi ya da düğün istiyordun ama, yapacak bir şey yok."

"Ya tamam benim için sorun değil, yeter ki herşey düzgün ilerlesin." Yanağımı öptü.

"Söz veriyorum her şey çok güzel olacak..."

"Umarım..."

***

"Oğlum ne demek 'evleniyoruz' ne bu acele, yangından mal kaçırır gibi." Çağan'ın ailesinin yanına gelmiştik ve onlara eveleneceğimizi söylemiştik.

Onlarda çok hızlı olduğunu düşünüyorlar ama daha hamile olduğunu bilmiyorlar...

"Anne, bizde bu kadar çabuk evleneceğimizi düşünmemiştik ama bilmediğiniz şeyler var..." Dedi Çağan konuyu açıklayarak.

"Oğlum ne var bilmediğimiz söyle de size hak verelim." Çağan bana baktı onay almak istercesine başımı 'evet' anlamında salladım.

"Anne, baba... Tuana hamile..." İkisi şokla bize baktılar.

"Oğlum şaka mı yapıyorsun çok ciddi bir durum bu."

"Şaka değil baba gerçek... ve 2 ay oldu."

"Kızım Çağan ciddi mi?" Dedi annesi bana bakarak.

"Evet efendim, gerçek..." Annesi ben ve Çağana baktı.

"Çocuklar madem gerçekten böyle bir şey var, ne diyelim evlenin."

Biraz daha orda kalıp evden çıktık.

"Bebeğim istersen şimdi nikah için tarih alabiliriz."

"Evet olur."

***

Nikah için tarihi aldık 2 hafta sonra... daha sonra eve geri döndük.
Çağanla beraber yemek yedikten sonra salona geçtik Çağan başını bacaklarıma koyduğunda bende saçlarıyla oynuyordum.

"Efe..."

"Hmm."

"Sence bebeğimiz kız mı olacak yoksa erkek mi?" Bakışlarını bana doğru çevirdi.

"Bence kız olacak, senin gibi güzel bir kız... Sence?"

"Hmm, bence erkek olacak, öyle hissediyorum."

"Tuana... Çok mutluyum biliyor musun? Sevdiğim kadınla evleniyorum ve ondan bir bebeğim olacak." Dedi heyecanlanla, onun bu haline gülümsedim.

"Bende çok mutluyum..." Çağan yattığı bacaklarımdan başını kaldırıp dudaklarıma geldi ve yavaşça öptü öpüşünce karşılık verdiğim anda öyle narin öpüyordu ki...

Nefesim tükenince kendimi geri çektim.

"Seni çok seviyorum Efe..."

"Bende seni çok seviyorum..."

***

Yatağımdan kalkar kalkmaz yine midem bulandı için kusup yatak odasına geri döndüm, döndüğümde Çağan hâlâ uyuyordu yanına gelip saçlarıyla oynamaya başladım, çok tatlı uyuyordu..sonra hemen uyandı.

"Ya uyandırdım mı? Tamam uyu sen geri gidiyorum ben." Yataktan kalkmaya yeltendiğimde beni kolumdan tutup geri çekti.

"Gitme... yanıma gel..." Geri yatağa gelip yanına gittim ve ona sarıldım, aynı şekilde bana karşılık verdiğinde aklıma gelen şeyle gülümsedim.

"Efe... Bugün 1.ayımız." Dedim heyecanla başımı onun göğsünden kaldırarak. Anlamayarak bana baktı.

"Unutmuş olamazsın Efe... Çok kızarım." Yine anlamayarak bana baktı.

"Ya unuttun mu evleneli tam 1 ay oldu."

"Haa o, evet hatırladım, o kadar oldu mu ya?"

"Ya Efe!" Gülerek beni kendine çekti.

"Tamam tamam, şakaydı ben seninle ilgili olan bir şeyi nasıl unutabilirim." Gülüp ona sıkıca sarıldım.

"İyi ki varsın Efe..." Saçlarıma hafif bir öpücük kondurduğunda gülümsemem büyüdü.

"Sende iyi ki varsın güzelim..." Birkaç dakika böyle kalınca acıktığımı hissettim.

"Bebeğim acıktın mı?" Sanki Çağan aklımı okumuş gibi bu soruyu sorduğunda hemen cevapladım.

"Evet."

"E hadi kalkalım, bugün kahvaltıyı sana ben hazırlıyorum, aynı zamanda bugün akşam sana bir sürprizim var." Dedi yataktan kalkarak. Bende peşinden kalktım.

"Ne sürpriziymiş o?" Güldüğünü rahatça duyabiliyordum.

"Hey! Seni duyuyorum gülme!" Dedim yapmacık bir sinirle.

"Güzelim adı üstünde sürpriz, akşam görürsün."

"Peki tamam." Çağanla beraber mutfağa geçtik, paşam bugün kendi hazırlayacakmış tam 1 aydır ben hazırlıyordum zaten 1 kerede o hazırlasın canım dimi.

Çağan kahvaltıyı hazırladığında beraber yedik, sonra bir işi olduğunu söyleyip hazırlanıp çıktı evden.

Çağan evden çıkalı tam 1 saat olmuştu ve ben evde sıkıntıdan ölmek üzereyim, en iyisi Leya'ya gitmek diye düşünüp odama çıktım ve hazırlandım tam o sırada telefonuma mesaj geldi.

Leya'dan dı.

"Tuana bugün bana gelsene evde çok sıkılıyorum." Yazıyordu mesajda. Gülümseyip cevap yazdım.

"Tamam olur, bende evde çok sıkılıyordum zaten." Telefonumu kapattım ve çantama koydum, ayakkabılarımı giymeye yeltendiğimde yine midem bulanmaya başladı.

Tek elimi karnıma koydum ve okşamaya başladım.

"Annecim hiç rahat durmuyorsun ki ama sen..." Birkaç dakika bekledikten sonra yavaş yavaş geçti bulantım. Ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

Taksiye binip Leya'nın evini tarif ettim elime telefonumu aldım gidene kadar oyalanabilirdim. Bir anda çok kötü hissettim kendimi, en son duyduğum ve gördüğüm şey korna sesleri ve akan kanlardı...

_____________________________

|Thinking About You 22.Bölümün Sonu.|

Selamm.


Bölüm nasıldı?

Kitabın ilerleyişi tamamen değişecek:)

Bölümü beğendiyseniz oy verip yorum yapmayı unutmayın!

Hoşçakalınn. <3

-eylül

Thinking About You |Ç.THikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin