Bölüm-25:"Artık Katilim..."

553 43 10
                                    

Tuana sorar gözlerle bana baktı.

"Nasıl yani?"

"Nasıl anlatayım bilmiyorum ama... Naz ben, ben çok kötü bir şey yaptım..." Gözlerinin içine bile bakamıyordum artık, hep gözlerimi kaçırıyordum ondan.

"Efe... Bana bak, gözlerime bak..." Yüzümü kaldırıp ona baktım.

"Ne yaptın? Bak söyle beraber çözelim, vardır bir yolu." Umutsuzca bakıyordum gözlerine sadece. Bir yolu yoktu çünkü...

"Naz ben... Ben birini öldürdüm." Ellerini ağzına götürdü.

"E-efe, sen... nasıl..."

"Bir anda oldu, bilerek çarpmadım Naz, zaten adama bakmaya gittiğimde arkamdan iki kişi tuttu beni mafyalarmış."

Naz artık konuşamıyordu bile.

"Bakmama izin vermediler, zaten adamı onlar öldürecekmiş, bende çarpınca... Beni polise vermek yerine yanlarına aldılar, bir şey yapamadım Naz..."

"Y-yani sen şimdi..."

"Artık katilim."

"Efe..." Koltukta olan elinin üstüne elimi koydum ve gözlerinin içine baktım.

"Özür dilerim... Sana böyle bir şey yaşatmak istemezdim ama... Yemin ederim bilerek çarpmadım adama, birden karşıma çıktı."

"Ben sana inanıyorum ama, şimdi ne olacak Efe, bu bahsettiğin adamlar başımıza bela olacak..."

"Farkettim ama yapacak bir şeyim yoktu, beni seninle tehdit ettiler, bana evdeki bir fotoğrafını gösterdiler, evimizin çevresindeydiler..."

"Ne yapıcaz şimdi?"

"Bilmiyorum Naz... Sen korkmadın mı? Ya da kızmadın mı?"

"Hayır... Neden korkayım ki, bilerek yapmadığına adım kadar eminim, mafya denenlerle de alakan olmadığından eminim."

"Kızmadın yani?"

"Hayır tabii ki... Sen benim bu hayattaki en büyük şansımsın, nasıl bırakırım seni..." Bana yaklaşıp sarıldı, ellerim beline giderken saçlarını kokluyordum.

"Seni böyle bir işe bulaştırmak istemezdim..."

"Tamam söyledin işte herşeyi, daha fazla kendini suçlama Efe... N'olur. Ben her koşulda seninleyim..."

"Seni çok seviyorum Naz..."

"Bende seni çok seviyorum Efe..."

***

"Efe nereye?" Yine Metin'in yanına gitmem gerekiyordu.

"Gitmem gerekiyor..."

"Oraya mı?"

"Evet."

"Çok geç kalmazsın değil mi? Dikkat et kendine..." Yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

"Kalmam galiba. Sen beni merak etme, bir şey olmaz." Hâlâ endişeyle bana bakıyordu.

"Ya nasıl merak etmeyeyim, belli belirsiz tiplerin yanına gidiyorsun, ya sana bir şey olursa..."

"Güzelim... Korkma, bana bir şey yapamazlar." Telaşı hâlâ yüzünden okunuyordu.

"Emin misin?"

"Eminim güzelim, sen kendine dikkat et, dışarı falan çıkma ben gelene kadar, çok geç kalmam zaten, kalırsam ararım seni." Bana sarıldı.

"Tamam, dikkat et."

Thinking About You |Ç.THikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin