Bölüm-28:"Ölüm"

474 39 57
                                    

Çağan efe'nin anlatımıyla ;
Hayır yani ne alaka böyle bir saçmalık, kaç kere evliyim dedim anlamıyor oruspu. Böyle saçma sapan bir işe ilk başından bulaşmamalıydım..

Direksiyonda olan ellerimi istemsizce sıktım, Naz'ın yüzüne nasıl bakarım ben, nasıl ona böyle bir şeyi açıklarım ya deliricem.

Zaten geçen olan olaylar yüzünden canım çok sıkkın birde yenisiyle uğraşıyoruz.

Gaza biraz daha bastığımda baya bi hızlanmıştım, ama sinirden gözü dönmüş cümlesinin vücut bulmuş hali gibi bir şeydim.

Daha sonra  anlayamadığım şeyler oldu, direksiyon hakimiyetimi kaybettim.. Acıyla elimi başıma götürdüm, kan akıyordu.. Görüş alanım bulanıklaştı daha sonra gözlerim yavaş yavaş kapandı...

***

"Efe..." Ağlamaktan gözleri kızarmıştı Tuana naz'ın kendisini ikinci kez bu kadar çaresiz hissediyordu, biri bebeğini kaybettiğinde diğeri ise.. Sevdiği adamı kaybetme korkusuydu...

Yanında kimse yoktu Tuana naz'ın, hastanenin sessiz koridorunda onun ağlayış sesleri yankılanıyordu... Onu teselli edecek kimsesi de yoktu.

Çağan efe onu tembih etmişti bulaştığı işi kimseye söylememesi için, Leya'ya ihtiyacı vardı Tuana naz'ın ama söyleyemiyordu işte kimseye, Efe'si için...

Hıçkırıklarının ardı arkası kesilmiyordu kendini hiç iyi hissetmiyordu Tuana naz, o sadece Efe'sini istiyordu..

Yaklaşık 1 saattir aralıksız ağlıyordu Tuana naz ve artık çok yorulmuştu, bitkin haldeydi Tuana naz, ne yapacağını bilmiyordu.

Çağan efe'ye bir şey olursa ne yapardı Tuana naz? Bunun cevabını veremiyordu kendisine.. Hiç olmadığı kadar çaresizdi...

Sevdiğine bir şey olmayacağını biliyordu Tuana naz, Efe'si Naz'ını bırakmazdı bunu da biliyordu, ama içinde bir korku vardı ya tam tersi olursa..?

Tuana naz bitkin halde sessiz hastane koridorunun beyaz duvarına yalandı ve yere çöktü, ayakları artık onu taşıyamaz hâle gelmişti.

Ellerini yüzüne götürdü Tuana naz, önüne düşen saçlarını parmaklarıyla yavaşça geriye çekti ve gözyaşlarını sildi, Efe'si olsaydı böyle yapardı...

Efe'si olsaydı...

Ne acıklı bir cümle değil mi? Peki ya Tuana naz bu cümleye alışmak zorunda kalırsa ne olurdu..? Bunu aklından bile geçirmek istemiyordu.

Güçlü olmak zorundaydı Tuana naz, sevdiği iyileşecekti ve bu hastaneden güle oynaya beraber çıkacaklardı.

Bunu umuyordu Tuana naz.

Gerçekleşmesi için herşeyini verirdi. Herşeyini...

Dakikalar dakikaları, saatler saatleri kovalıyordu ve Tuana naz daha da geriliyordu doktorlar asla tek bir kelime bile söylemiyordu.

Tuana naz ümidini kaybetmek istemiyordu sonuçta Çağan efe'si de onu bu ameliyathane kapısında bunca saat beklemişti.

Ama sonuç...

Thinking About You |Ç.THikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin