On Beş - "Final"

431 19 61
                                    

Güneş hepsinin içlerini ısıtmak ister gibi etrafı sıcaklıkla aydınlatıyordu. İlkbahar zamanında ağaçların gölgeleri öğrenciler arasında oldukça revaçtaydı.

Yine böyle bir günde Çapulcular, Lily ve Marlene bir ağacın altında oturmuş neşeyle sohbet ederken Lily elini tutan ele baktı. James ile çıkıyorlardı. Trip atan James sözünü tutmuş ve Lily'i yalnız bırakmamıştı.

Öteki tarafta Marlene ve Sirius kucak kucağa denebilecek kadar yakın oturuyorlardı. Artık insanlara aralarında hiçbir şey olmadığını söylemiyorlardı.

Emily o gece Azkaban'a atılmıştı. Grace'in cansız bedeni de ailesi tarafından alınmış ve tüm öğrencilerle beraber bir cenaze töreni yapılmıştı.

Çapulcular'ın o geceden sonra kızlara büyük bir açıklama yapması gerekmişti. Remus'un kurtadam olması... Animagus olmaları... Görünmezlik pelerini... Herkesin nerede olduğunu gösteren harita...

Lily bu kadar kısa sürede bu kadar çok olayı nasıl yaşadığını anlamıyordu.

"Profesör McGonnagall'ı gördüm!" Dedi Peter heyecanla kalkıp koşa koşa giderek, "Not isteyebilirim."

Sirius da Marlene'i çekiştirdi. "Aaa bak şu senin kardeşin değil mi Marls? Hadi yanına gidelim!"

"Tek çocuğum ben Sirius, kardeşim yok." Marlene onun yapmaya çalıştığı şeyi anlayarak kıkırdadı.

"Hayır ya, bak kardeşin! Gel bir merhaba diyelim." Sirius ve Marlene de kalktılar. Remus da baloya beraber gittiği Hufflepufflı kız Vega Zemo'yu görüp yanına gitmek için kalktı.

"Yalnız kaldık," dedi James yine ellerini saçlarından geçirerek. Lily o bu hareketi her yaptığında kendinden geçiyordu.

"Eee evet şey... Özür dilerim James." Lily uzun süre düşündüğü konu aklına yeni gelince duraksadı. James de şaşırmış gibi görünüyordu. "Ne için?"

"Sana hep çok ön yargılı yaklaştım. Her şeyde ve her konuda hep seni suçladım. Seni değil de hep başkalarını dinledim. Sana yaşattığım her şey için çok özür dilerim." Lily bunları tek çırpıda söylerken James'in yüzüne bir gülümseme yayıldı.

"Sorun değil. Zaten sana kızmaya kıyamıyorum. Seni seviyorum Lily Evans."

"Seni seviyorum James Potter,"

O gün Lily ve James'in dudakları buluşurken herkes, tüm Çapulcular çok mutluydu.

31 Ekim, 1981'de hepsinin de hayatları ayrı ayrı kararana kadar bir süre daha mutlulukları devam etti.



O sona ne gerek vardı dediğinizi duyar gibiyim sshhshahs

Açıkçası şuan çok duygusal bir andayım. Bu benim ilk kurgum ve kurguyu ilk olarak 2019 yılında yazmıştım. Ama ilk versiyonu hem üslup açısından berbattı hem de sıkıcıydı. Ben de onu 2020 gibi silmiştim. Şimdi ise 2022 yılında baştan ele aldım.

Final oldu diye sakın beni bırakmayın çünkü bu kitaptan sonra bir oneshot ve bir tane daha Jily ile macera serüvenine devam edeceğiz.

Jily ile sağlıklı ve mutlu kalın!

Jily | She Never Loved MeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin