CHAPTER 43 [DA HAPI EYNDING STORI]

85 3 0
                                    


CHAPTER 43

Keipth's POV

Magtwo-2 days na ako dito sa mansion.. Bawat oras na nakakulong ako dito sa  kwarto ko mag-isa.. pakiramdam ko sinasayang ko lang ang mga oras na 'yun..

Paano kung isang araw? Operation ko na pala? Edi hindi ko man lang nagawa ang mga gusto ko, ayaw kong mawala ang mga ala-ala ko nang hindi man lang nagagawa ang mga gusto ko.

Nagtataka ako.. Parang nung isang araw lang kasama ko si Mirmo, Bakit kaya hindi man lang siya nagpaparamdam? Anyare dun! Pagkatapos magdrama sakin, mawawala na lang bigla.

Lalo na si Sid, Simula nung lumipat ako dito sa mansion. Hindi na siya nagpaparamdam, Kahit miss calls man lang or text. Hindi na rin kasi ako nakakapasok ng school. -___-

WALA NG MAS BO-BORING PA SA BUHAY KEIPTH RCHISTLLE!

I sighed

*knock* *knock*

Geez.. Siya nanaman siguro? Yung beki naming butler.

"Young lady ---"

"Not now, Simon still wala akong gana"

"But your ----"

"No buts, Ayaw ko talagang kumain" matamlay kong pagputol sa sinasabi niya.

Tinignan niya ako na may awa sa mga mata niya. Dukitin ko kaya ang eye balls nito!?

Siguro alam na niya ang kondisyon ko. Pero di ko siya masisi na kaawaan ako. Kahit nga ako naaawa din sa sarili ko e.

Pero ang pinaka ayaw ko sa lahat ay ang kinakaawaan ako. Hindi pa ako dead ball noh!

Sinarado ni Simon ang pinto nang hindi ako napapalabas sa kwarto ko, for the n-th time around..

Wala siyang magagawa mas mabuti pa sigurong mamatay ako sa gutom.

Pero parang ang panget ko naman ata sa kabaong kung buto't balat na ako diba??

I texted Sid for the hundred times for this day. Thanks to unli all net text. ^o^

To: Boo

Bakit di ka nagrereply? Hey? :(
-send-

May sad face para with feelings deeebaa?

What if kung.. malaman niya ang kondisyon ko and possible na mamatay ako. Susubukan na kaya niya maghanap ng iba pamalit sakin?

Tss..  yung mas better? Yung wala sa kalingkingan ko.. Parang ang sakit isipin pero yun ang totoo eh.

Kinabukasan,  Isang loaf bread lang ang breakfast ko. Wala talaga akong gana eh kahit ang pagpasok ko sa school ngayong araw?? Pinilit na lang ako ni Grandma. Sino ba naman ang gaganahan kung may bodyguards sa likod mo? tss
Dinaig ko pa ang artista sa mga men in black sa likod ko.

Nasa hallway ako nang makita ko si Sid na nakatingin sa direction ko kasama yung ibang Class A.

Iniwas ko ang tingin ko kahit gusto ko siyang ngitian.. Pero natatakot ako na baka mahalata ng mga bodyguards na kasama ko. You know! Play safe first.

Gusto ko siyang lapitan at tanungin kung bakit hindi man lang siya nagpaparamdam. Kahit utot wala.

Hindi kaya alam na niya na may tumor ako sa utak? Turn off na ba siya? =__= OA naman ata ng turn off term.

Kapag tinitignan niya ba ako.. puro awa na lang ang naramdaman niya? Huhuhu.

Siguro ini-inisip niya kung sakaling alam niya, masisiraan na ako ng bait.. He'll rather look for some spare of me if ever na mamatay ako.

You are the meaning of Love (A teen Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon