You are the meaning of Love (A teen Fiction)

CHAPTER 46 [Ang closure ni K kay Orion]

CHAPTER 46
VOTE. READ. COMMEMT

Keipth's POV

Nandito ako sa balcony at naiyak lang. Akala ko iiyak ako ng ganto dahil kay Sid, Pero hindi pala. Tama si Sid, Hindi niya ako papaiyakin. Naiyak ako dahil sa gustong mangyari ni Grandpa.

Paano ko magagawang bitawan ang isang tao na alam kong simula pagkabata minahal na ako?

Sasaktan ko lang ang sarili ko kapag ginawa ko yun.

Ayokong mabaliwala lang ang lahat ng pinagdaanan namin.

Ang liwanag ng buwan.. sana ganyan din kaliwanag ang pag-asa na meron ako ngayon. Pag-asa na walang mawawala sakin kapag nagtake ako ng surgeries.

Akala ko dati perfect na yung relationship namin. Yung tipo na walang super tutol saming dalawa. Minsan may away at tampuhan pero isang sorry lang okay na ulit ang lahat.

Pero .. parang ngayon ang labo-labo na.

Naisip ko, Kung magiging miserable lang din naman ang buhay ko.. mas mabuti ng hindi ko na idamay si Sid.

Kailangan ko ba talagang hiwalayan siya?

Yun ba ang kailangan para maging normal na ang lahat?

Pero.. paano ko matatawag na 'normal' ang buhay ko kung ang pinaka mahalaga na meron ako ngayon ang kailangan kong bitawan?

Kakamuhian niya ba ako sa biglaan kong pagbitaw sakanya?

Sinabi ko dati na di ko siya iiwan kahit malaman at magalit sakin si Grandpa, yun pala kakainin ko rin pala ang sarili kong salita.

Kung magagalit man siya sakin

Sana simpleng 'sorry' lang ang kailangan katulad kapag may tampuhan ang kailangan niya

I wiped my tears, nalilito ako kung ano ang dapat kong gawin.

Kinabukasan, Kahit mugto ang mata ko nagbihis ako para sa school. Wala naman si Sid ngayong araw kaya ayos lang kahit mugto ang mata ko.

Pagbaba ko sa kwarto ko, Hindi na ako pumunta sa dining room para kumain. Ayokong makita si Grandpa. Napaka makasarili niya kasi.. Kung isang kahihiyan pala ako dati pa.. sana hindi na niya pinagpilitan na dito ako tumira sa mansyon niya.

Napatingin ako sa mga guards na naghihintay sa pag-alis ko

Tumingin ako kay Simon "Ayokong may kasamang guards!" reklamo ko

Nagulat si Simon sa inasta ko.

Hindi naman kasi ganto umasta ang normal na Keipth

"Young Lady, huwag niyo po sakin sabihin ang bagay na yan..---" I interrupted him

Kumunot ang noo ko. "Tell him! Ayokong may guard na nabuntot sakin! Now!" sumakay ako sa sasakyan

"Let's go" sabi ko dun sa driver.

Hindi ako sinundan nung mga guards, I guess.

Ayoko muna ng mga nakakairita ngayong araw.

Pagpasok ko sa Aristance Academy, Agad ko nakuha ang atensyon ng mga students. Bakit nila ako tinitignan ng ganyan ha? Pakiramdam ko chismis lang naman meron sa mga titig nila.

Pagdating ko sa room 3-1, Agad nagsilapitan sakin yung mga Class A

"Bakit mugto mata mo?"-Chelly

"Eww.. Hindi bagay."-Jasmine

"Umiyak ka noh??"-Kevin

"Alangan! Bobo ka ba?"-Ethan