0552*******: Sıcak bir ten, evet ama o sen değilsen
0552*******: Yarım kalırım seni hissedemezsem
0552*******: Sen yokken yalnızım hep ben
0552*******: Olsa da birileri dolamıyor senin yerin
0552*******: Ve sen hiç olmamana rağmen yerin dolamıyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(asyasari adlı kullanıcının hikayesi.)
iparalkin hikayenizi yanıtladı.
zehrasari hikayenizi yanıtladı.
ebrarsari hikayenizi yanıtladı.
emirkoksal hikayenizi yanıtladı.
ruzgardogu hikayenizi yanıtladı.
sinankoksal hikayenizi yanıtladı.
egesahin hikayenizi beğendi.
*** ASYA SARI
Kafenin girişine vardığımda derin bir nefes alıp, sonra bir kez elimi saçlarıma atarak düzelttiğimi umdum. İçeriye adım atar atmaz gözlerim tüm masaları taramaya başladı. Cam kenarında olan dört kişilik bir masada oturan Bulut'u görmemle derin bir iç çektim. Dirseğini masaya dayamış çenesini de eline yaslamıştı.
Doğruyu söylemem gerekirse, bu haliyle çok etkileyici görünüyordu.
Kafenin hemen ortasında dikilmesi bırakarak adımlarımı Bulut'un oturduğu masaya yönelttim. Hemen masanın yanında durduğumda beni fark ederek ayağa kalmıştı. Sıcak bir şekilde gülümsedim.
"Hoşgeldin."
"Hoşbuldum."
Gülümsememe karşılık vermeyip direkt yanıma geçerek sandalyemi çekti. Açıkçası daha sıcak bir karşılama bekliyordum ve bu durum gerilmeme sebep olmuştu. Yüzümdeki zoraki gülümsemeyle Bulut'un karşımdaki sandalyeye oturmasını bekledim. Oturduğu gibi ona çok belli etmemeye çalışarak süzdüm.
Üzerine giydiği mavi gömlek onu çok etkileyici göstermişti. Saçları da her zamanki gibi dağınıktı. Bileğinne de uzun zamandır hiç çıkarmadığı bilekliğini takmıştı. O bileklik iki aydır bileğinden hiç düşmüyordu. Sanırım Bulut için bir anlamı vardı.
"Bir şey içer misin?"
"Fark etmez."
"Ben kahve içiyordum, istersen senin için de sipariş edelim?"
Kafamı aşağı yukarı sallayarak Bulut'u onayladım. O bir garson ararken ben de telefonumu çıkarıp sosyal medyada gezmeye başladım. On dakikanın ardından kahvem geldiğinde getiren çocuğa teşekkür ederek telefonumu bir kenara bıraktım. Oturduğum yerde dikleşerek bakışlarımı Bulut'a çevirdim. Çevirdiğim gibi elalarım mavileriyle kesişmişti. Bu durum karşısında gerilirken göz temasımızı da kesmemiştim.
