Het leven van een blogger

7

"En? Hoe ging de bespreking?" Ik heb deze vraag al iets meer dan 100 keer aan Jay gevraagd, maar hij geeft geen antwoord. Ik besluit het niet meer te vragen aangezien ik toch geen antwoord krijg. Samen lopen we naar een cafétje aan het strand. Als we aankomen gaan we buiten op het terras zitten. "Moet je niet vragen hoe de bespreking is gegaan?" Vraagt Jay met een gemeen lachje. "Oh want nu wil je opeens antwoord geven?" Hij geeft er geen antwoord op. "Goed, hoe ging de bespreking?" Vraag ik toch maar. Er verschijnt een glinstering in zijn ogen. "We hebben getekend. We hebben nu een platen label!" Ik kijk hem met groten ogen aan. "Ohmygosh, echt? Ik ben zo blij voor jullie." Ik roep het bijna uit, zo blij ben ik voor hem. Hij kijkt me met een brede lach aan. "En wat gaan jullie nu doen?" Vraag ik.

"We hebben nog niet alles besproken, maar we gaan binnenkort beginnen aan een album. Als alles goed gaat kunnen we ook op toer, maar dat zal nog en tijdje duren."

"Ik ben echt zo trots op je. Jullie hebben het echt verdiend. Jullie zijn zo goed. Ik weet zeker dat jullie in no time bekend zijn!"

"Hoe gaat het eigenlijk met je blog?" Er verschijnt een lach op mijn gezicht.

"Het gaat echt super goed. De bezoekers aantallen blijven maar stijgen en ik krijg super veel lieve berichten er over."

"Hoe hoog zijn je bezoekers aantallen?"

"Per dag ongeveer tienduizend." Jay fluit met zijn mond.

"Dat zijn grote aantallen. Kan je het wel allemaal aan?"

"Jahoor, het bijhouden en onderhouden vind ik leuk om te doen. Het enige probleem is het regelen van bepaalde zaken. Ik heb het al met mijn moeder er over gehad en ze denkt dat ik misschien beter een manager kan inhuren om dingen te regelen."

"Zozo, wie wordt er hier nou bekend." Ik lach verlegen en moet een beetje blozen.

"Je bent zo mooi. Ik vind het echt lief als je moet blozen." Hierdoor moet ik nog meer blozen. Snel kijk ik weg.

Als we kaar zijn met eten gaan we naar het strand om een wandeling te maken. Terwijl we aan het lopen zijn kijk ik naar de zee. Het is hier echt zo mooi. "Jij bent Megan toch?" Hoor ik een stem achter me zeggen. Ik draai me om. Daar staat een meisje van ongeveer 14 jaar. "Uh, ja klopt." Zeg ik. Het meisje kijkt me met grote ogen aan.

"Ik vind je blog echt geweldig. Ik volg je nu een paar weken en ik vind je echt zo leuk. Wil je misschien op de foto met mij?"

"Oh, uh, ja natuurlijk." Als ik dat heb gezegd komt er een big smile op het gezicht van het meisje. Ik geeft de camera aan Jay zodat hij een foto kan maken. Ik sla een arm om het meisje heen en lach naar de camera. Als de foto is gemaakt geef ik haar nog een knuffel.

"Hoe heet je eigenlijk?" Vraag ik.

"Ik heet Yennis."

"Dat is een mooie naam." Ze krijgt een nog grotere lach op haar gezicht en moet een beetje blozen.

"Echt super bedankt voor de foto!"

"Graag gedaan." Zeg ik en geef haar nog een knuffel. Als ze wegloopt draai ik met om naar Jay.

"Wie is er hier nou bekent?" Vraagt hij met een lach.