5

58 6 0
                                    

Niet lang nadat we posters in de stad hadden opgehangen begonnen er steeds meer bezoekers op mijn blog te komen. Na een week waren er dagelijks in de duizend bezoekers. De minder leuke dingen kwamen ook. Door de vele bezoekers probeer ik iedere dag een nieuwe blogpost te plaatsen, maar dat kost veel tijd. Mijn vrienden vinden het leuk wat ik doe, maar jammer dat ik weinig tijd heb. Gister is dat vooral gebleken.

Maandag 14 augustus

De dag begon goed. Ik had een blogpost geplaatst op mijn blog en gesport. Toen ik thuis kwam kreeg ik een appje. Hey, zullen we vanavond wat eten en daarna naar de bios gaan? Het was van Jay. Heee, ja, super leuk. Hoe laat spreken we af? Vraag ik. Na een paar seconde krijg ik een reactie terug. Om 6 uur bij het eettentje bij het strand. Stuurt hij. Okee, tot vanavond 👄Stuur ik naar hem. Oke vanavond. Dan kan ik nog net snel een nieuwe blogpost schrijven. Helemaal blij begin ik met typen. Na een tijdje kijk ik op de klok die vijf voor zes aangeeft. Shit, dit ga ik nooit halen. Snel maak ik me klaar en stuur een appje dat ik iets later ben. Om kwart over zes kom ik aan bij het eettentje waar we hebben afgesproken. Ik zie Jay zitten en ga snel naar hem toe. “Hey, sorry dat ik later ben, ik was de tijd vergeten.” Ik geef Jay een kus. “Waarom was je de tijd vergeten?” vraagt hij. “Ik was bezig met een nieuwe blogpost en heb niet op de tijd gelet, sorry.” Zeg ik. “Weetje, ik vind het heel leuk dat je iets hebt gevonden wat je leuk vind om te doen, maar je kan bijna nooit meer afspreken. Ik zie je bijna nooit meer.” “Ik weet het en het spijt me, echt waar.” Zeg ik en ik meen het echt. “Ik weet dat het je spijt, maar als ik je nooit meer kan zien word ik ook niet echt blij.” “Jay, het spijt me echt heel erg. Ik zal zorgen dat ik meer tijd voor je maak en voor de rest.” Zeg ik bijna in tranen. Hij denkt een hele tijd na voordat die iets zegt. “Oke, ik geloof je. Zullen we dan nu iets eten?” “Ja heel graag.” Zeg ik. Dus gaan we iets eten. Na het eten gaan we nog naar de bios. Ook al begon de avond niet heel gezellig, de rest van de avond was wel gezellig.

Het leven van een bloggerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu