Sweet Return

Chapter 27

I open my eyes and the first thing I saw is the light coming from the ceiling. I adjusted my sight by doing open and close for at least three times. Nang makapag adjust na ay tsaka ko palang inilibot ang paningin sa buong paligid.

Nasaan ako?

The door to my left side open that's where the two nurse came, pumunta sila sa magkabilang gilid ko at tinitignan ang nakasabit sa gilid ko na nakakonekta sa likod ng palad ko.

Nasaan ba ako?

"What are you feeling ma'am?"

Biglang nanginig ang buong katawan ko dahil lamang sa paghawak ng lalaki sa aking pulsuhan.

"H-huwag! H-huwag kayong l-lumapit!... Huwag mo a-akong hawakan!"

Hindi matigil ang panginginig ng buong katawan ko sa hindi mawaring dahilan. Nasaan ba ako?! Gusto ko ng umuwi, si mama. Gusto ko si mama!

Napatingin ako sa lalaking bagong pasok sa inuukupa kong silid, dahil doon ay naging alisto ang katawan ko at bumangon sa pagkakahiga at isiniksik ko ang sarili sa sinasandalan ko.

"H-h-huwag kang l-lalapit! AAAAaaah-" sigaw ko hanggang sa humina na at bumigat ang talukap ng mga mata ko.

Nagising ako na may mabigat na dinaramdam sa katawan ko. May naririnig akong tila nag uusap kaya minabuti ko munang panatilihing nakapikit ang mga mata ko at pinagkinggan ang nag-uusap.

"As what I saw and observed earlier, your daughter was traumatized. It would take time Mr. Fuerdeva"

Nagtuloy tuloy pa ang usapan nila habang ako ay nakapikit lang. Because of the doctor ay pumasok ang mga ala-ala sa isipan ko, mga pangyayari noong gabing iyon. Ang kalapastanganang ginawa nila sa akin, napahikbi ako ng parang litrato ang mga pangyayari nang gabing iyon na lumalabas sa isipan ko.

Nanginginig na naman ang buong katawan ko sa mga imahe na nakikita ko idagdag pa nang biglang may humawak sa kamay ko. Naimulat ko ang mga mata ko ng biglang may humaplos sa basa kong pisngi.

My body calm when I saw Alexander standing in front of me he is the one holding cheeks and wiping my tears.

"Hey Jeanette, calm down. I'm here baby girl kuya is here"

Naguluhan ako sa sinabi niya ngunit nawala rin agad iyon nang biglang may tumikhim sa kabilang gilid ko, naging alerto ang katawan ko nagsimula na naman akong manginig habang hawak ng mahigpit ang kamay ni Alexander na ngayon ay pinapakalma ako sa pamamagitan ng pag haplos sa buhok ko.

"Baby cal down, daddy won't hurt you calm down Jeanette" he said but my body can't calm down because of the man! Because he is a man!

W-what if... What i-if s-saktan niya rin a-ako.

"Hey, hush hush Jeanette calm down.. Daddy I will talk to her first"

Nakita kong tumango ang matandang lalaki bago ito tumingin sa akin ng may lungkot at sakit sa mga mata may nakikita rin akong pangungulila.

"Jeanette..." saad ni Alexander at nang ibaling ko na sakanya ang tingin ko ay umiiyak ito habang nakadikit sa labi niya ang kamay kong hawak niya. "I'm so sorry Jeanette, nahuli si kuya. Patawarin mo ako kung hindi kita nailigtas agad, I'm sorry, sorry. I'm so sorry Jeanette"

"K-kuya?"

Nahinto siya sa paghingi ng tawad ngunit narooon parin sa mga mata niya na humihingi siya sa kapatawaran.

"I'm your kuya, we're siblings"

Parang lumutang iyong utak ko tapos sumabog nalang bigla dahil sa sinabi niya. Ako? Siya? Kaming dalawa mag kapatid?