Durmadan gelen arama sesiyle Savaş gözlerini zarzor açar.Yatakta dikelir.Barış hâlâ uyuyordu.Anlaşılan dün baya yorulmuştu ki,bu kadar yüksek sesli arama onu rahatsız etmiyordu.
Yerinde esniyerek ayağa kalkar.Onu durmadan arayan kişinin canına okuya bilecek kadar kızgındı.Telfonu açar.
"Bana bak aptal herif eğer söyliyeceğin şeyin bir önemi yoksa seni öteki tarafa hiç şakasız postalarım"der uykulu bir sesle.
"Efendim gece depoya saldırı yapmışlar.Adamı alıp götürmüşler"
Savaş şaşkın sesle"Kim buna cesaret ede bilir?!"
"Bilmiyorum Savaş bey,ortalıkta hiç iz bırakmamışlar"
"Allah kahretsin"diyerek telfonu kapar.
"Noluyo yine bro,sabahın köründe ne bu öfke?"der yeni uyanmış Barış.
"Sizi kaçıran adamı birisi bizden kaçırmış"
"Bu nası bir saçmalık.Herkes bir-birini kaçırıyo"
♧FLASHBACK♧
"Beni hatırladın mı domates kafalı ucube"der adeta insanı öldüre bilecek kadar keskin olan sesiyle.
"Hah daha 2 saat önce tanıştık"
"Ne üzücü..."der dudaklarını büzerek.
"Ne?"
"Hayatında tanıştığın son kişinin ben olması..."der ürkütücü tonda fısıldayarak.
"Napacaksın bana?"der oldukları karanlık ormanı gözden geçirerek.
Fırat güler ve başıyla adamına işaret eder"Eğlenicez"
Adam elinde iki çiviyle geri döner.Fırat çivileri alarak arkada ki,iki ağaca döner"İlk önce seni bir sabitliyelim"
Adamın yüzü düşer"Kafayı mı yedin sen?"
"Yiyeli çok oldu"der gülerek.
Korumalar adamın kolundan tutar,ağaca doğru sürüklerler.Adam yardım çığlıkları atmaya başlar.Korumalar adamın ellerinden birini bir ağaca diğerini diğer ağaca koyarlar.
"Şşş sakin ol.Burada kimse seni duyamaz"diyerek çivilerden birini adamın avcuna bastırarak adamı ağaca çiviler.
Adamın çığlığı tüm ormanda öyle bir yankılanır ki,yuvasında uyuyan kuşlar korkarak uçar.
"Ama daha yeni başladık.Niye hemen ağlıosun"der Fırat sahte bir üzüntüyle.
Mavilikleri adamın kollarına kayar.Barışın kolunda ki,morluklar.Derin bir nefes alır.Korumadan aldığı çakıyla adamın kollarında uzun bir çizgi çizer.Açılan yaradan damlayan kanlar ağaçtan toprağa kadar süzülüyordu.
Bu Fıratı çılgına döndürüyordu.Daha ileriye gitmek karşısında ki,kurbanı parçalamak istiyordu.Adamın gömleğini yırtıp bir kenara atar.Elinde ki,çakıyla birşeyler çizmeye başlar.
Adam bağırıyordu.Fırat delirmiş gibi gülerek"Sanat yapıyorum işte!!!"diye bağırır.
Bir iki adım gerileyip yazdığı şeye bakar"Barış Yesari"der yüzüne yayılan masum gülümsemeyle.
"Abi biz çukuru kazdık"der Fıratın korumalarından biri.
Fırat nefes-nefese kalmış adama bakar"Hadi seni ait olduğun yere gönderelim"diyerek çivileri çıkarır.Adamın kolundan tutup kuyuya doğru sürükler.Arkasından vurarak çukura düşmesini sağlar.
