Merhamet #Tom Marvolo Riddle

Seventh

Seventh

Hogwarts mezuniyetinden bir sene sonrası

"Bu lanet evden defolup gidiyorum! Hiçbirinizin yüzünü görmek istemiyorum. Hayatı bana zehir ettiniz, hepiniz... Abraxas senin için asla merhamet dilenmeyeceğim!"

Anne ve babasına son kez baktı. Annesinin yaşlı gözlerinde samimiyetini görüyordu ama babasında kadim bir öfke hakimdi.

"Selene! Bunun sebebini anlıyorum ama..."

"Ondan nefret ettiğimi bile bile bunu bana nasıl yaparsınız? Okul hayatımı mahvetti. Arkadaşlarımı kaybettim, abi seni kaybettim ben ve Lui..."

"Lui?"

"Bunu mu merak ediyorsun cidden?"

Abisinin sorusuna karşılık öfkeli bir şekilde yanıt verdiğinde Abraxas hızla çenesini kapamayı seçmişti. Selene hızla valizini aldı ve kapıya yöneldi.

"Buradan çıkarsan tüm mirasımdan men ederim."

Babasının sözleri üzerine başını çevirdi.

"Beni tekrar kendin çağıracaksın. Ölüm korkusu iliklerine kadar işlediğinde benden merhamet dileneceksin baba!"

Selene biliyordu ki, Riddle asla peşini bırakmayacaktı. Ailesinin içine çoktan sızmıştı.

"Size Riddle ile mutluluklar sevgili ailem."

Kahkahalar atarak evden ayrılmıştı.

....

Slug kulübü için basit bir partiydi ama Selene için bir partiden çok hesapların görüldüğü bir düelloydu.

Ne Luigi ile ilgilendi ne de Tom ile... Selene sebepsiz yere ayrıldığı için Luigi'ye öfkeliydi. Arkadaşları da dahil neden böyle bir ayrılığın gerçekleştiğini anlamış değillerdi.

"Selam Selene!"

"Alexios! Derslerin yüzünden sadece burada mı görüşeceğiz?"

Alexios aile tanıdığı ama Slytherin yerine Gryffindor'a seçilen birisiydi. Luigi'nin haz etmediği birisiydi. Bu da işine geliyordu.

"Bende görüşmeyi çok istesem de bu pek mümkün olmuyor."

Selene gülümseyerek karşılık verdiğinde bu durum sadece Luigi'nin sinirlerini bozmamıştı. Tom Riddle, elindeki kadehi tüm kuvvetiyle sıkıyordu. Bugün birisi ölecek olsa, bu kişi Melanie'siyle konuşan bu herif olurdu. Kendisini toparladı Tom. Bu işi bildiği yoldan halledecekti.

"Melanie!"

Selene'nin bedeninden bir ürperti geçti. Sakin görünmeye devam etti. Arkasını döndüğünde kendisine seslenen Riddle'a öfkeyle baktı.

"Riddle!"

"Bizi tanıştırmak ister misin?"

"Hayır kalsın. Seni ilgilendiren birisi değil!"

Tom hafifçe kolunu tuttu ve kulağına doğru fısıldadı.

"Elbette beni ilgilendiriyor. Seninle işimin bittiğini mi düşünüyorsun?" ardından uzaklaşıp hoş bir gülümsemeyle Alexios'a elini uzattı.

"Ben Tom Riddle, Melanie'nin bina başkanı ve arkadaşıyım."

"Memnun oldum ben Alexios. Selene ile ailelerimiz dost. Üstelik siz yakın olmalısınız yani Selene'e ikinci ismini nadir kullanır."

"Evet, oldukça yakınız değil mi Melanie?"

Gülümsedi ve aynı Riddle'ın kendisine yaptığı gibi yaklaştı.

"Cehenneme kadar yolun var. Oyun mu istiyorsun? Oynayalım Tom."

Tom nefesinin sıcaklığını kulağında hissediyordu. Selene biraz daha yaklaştı ve Tom'un kulak memesini ısırdı. Acı ve hafif zevk... Geri çekildiğinde gülümsedi.

"Daha sonra görüşürüz Alexios!"

Kadehte her ne varsa tepesine dikti ve partiden ayrılmaya karar verdi. Bugünlük bu kadar oyun yeterdi. Dışarı çıktığında peşinden gelen kişiyi az çok tahmin edebiliyordu. Nefret ettiği iki adamın kendisine yaklaştığını görünce elbette duracak değildi.

Luigi Melanie'yi izlerken öfkesine hakim olmaya çalışıyordu. Slug kulübü toplantısında kendisini dizginleyecek arkadaşları da yoktu. Melanie'nin çıktığını görünce peşine takılmış bir müddet takip ettikten sonra onu kimsenin olmadığı koridora çekmişti.

"Bunu bana neden yapıyorsun?"

"Asıl sen neden yapıyorsun Luigi?"

"Seni koruyorum!"

"Koruma böyle olmaz Luigi! Benden ayrılarak beni paramparça ederek olmaz. Seni hala çok seviyorum. Neden bunu görmüyorsun?"

"Senden ayrılmak istemiyordum. Ama aileni karşına alıp zarar görmene izin veremem. Senin için ölmeye hazırım ama, senin benim için ölmene izin veremem."

"Luigi... Bu yolda beraber yürüyelim! Lütfen..."

"Bunu yapamam Melanie."

Selene, giden Luigi'nin kolundan tuttu, şaşıran oğlanı fırsat bilen Selene hızla dudağında öptüğünde Luigi karşılık vermeden edememişti.

Kız kendisini duvarda bulurken, öpüşmeleri bir müddet sürdü.

O sırada Tom öfkeli bir şekilde izliyordu. Öldürmek, yok etmek istiyordu. Melanie'nin her zerresini kendine istiyordu.