Merhamet #Tom Marvolo Riddle

Fifteenth

Fifteenth

Selene'in büyü etkisinden kurtulup kendisine geldiğinin 3. Haftası

Selene bir türlü akıl sır erdiremiyordu. Ne olmuştu da Tom ile bu kadar yakınlaşmışlardı. Hafızası karmakarışık bir hal almıştı.

Koltukta oturdu ve ayaklarını uzattı. Karnı fazlasıyla belirgindi. Yavrusunun varlığını hissediyordu.

Elini karnına koyup bir süre gözlerini kapattı. Son yaşananları düşündü. O gün Tom'un önünde diz çökmüştü. Luigi için merhamet dilenmişti. Peki ondan sonrasında ne olmuştu. Elindeki ikinci yüzüğe baktı. Evlenmişti.

Fotoğraflar canlı kanıtıydı, mutlu görünüyordu.

Ayağa kalktı ve asasına uzandı. Tom ve abisi dışarıdaydı ve aradıkları neydi bilmiyordu. Annesi ve babasını görmek istemiyordu. Sakince bahçeye çıktı. Parlak gökyüzü... Derin bir nefes aldı ve ışınlandı.

Luigi ile buluştukları parka...

Ne kadar burada durdu bilmiyordu. Ama havanın kararması uzun vakitler olduğu belliydi. Tom evde olmadığını anladığında delirecekti.

"Melanie!"

Duraksadı. Arkasını döndü. Luigi başındaki şapkasını indirip kendisine yaklaştı.

Ama gördükleri karşısında yürümeyi bıraktı. Luigi Selene'in karnına baktı. Karnı bazı şeylere engeldi. Bu yüzden Selene birkaç adım geri çekildi. Ona deli gibi sarılmak istiyordu ama böyle sadakatsiz bir davranışı yapacak kadar alçalmamıştı. O artık Tom'a bağlıydı.

"Bu... Gerçek mi?"

Selene hafifçe başını salladı. Sözlerini onaylamaktan başka bir durumu yoktu.

"Luigi... Kaçmamızdan sonrasını pek hatırlamıyorum. Sonrasında bir anda bir rüyadan uyanmış gibiydim."

"Bayıldığını gördüm! Tom'un sana gönderdiği bir büyü ile... Belki de beni hedef almış olabilir."

Selene tırnaklarıyla oynamaya başladı.

"Yanlışlık olabilir."

"Bunu istedin mi?"

Karnını gösteren gözlerini fark ettiğinde elleri hızla karnını kapattı. Çocuğunu korumaya çalışan bir anne edasıyla.

"Bilmiyorum! Ama şimdi varlığını hissediyorum ve bu bebeğin Tom'un öğretileriyle büyümesini istemiyorum."

"Ama onun kanını taşıyor!"

"Benim de bir parçam... Bu yüzden Luigi, bundan sonrası bizim için bir son."

"Artık beni..."

"Sevmiyorum!"

Hızla verilen cevap sayesinde Luigi bir adım geri çekildi.