Başlangıç|Yara

228K 5.9K 1.1K
                                    

*

Para, her şeyi almaya yeter miydi?

Güç, hiç yenilir miydi?

Saygı, ebedî miydi?

Devrim Ömer Arnas'ın kalbi bu kadar hızlı çarpar mıydı?

Devrim Ömer Arnas'ın kalbi var mıydı?

Varmış.

*
Yazardan...*
6 ay önce

"Abi, iyi değilsen gitmeyebiliriz." Devrim gözlerini, bu sözleri söyleyen sağ kolu Hamza'ya dikti.Kurumuş dudaklarını yaladı."Dostumun en mutlu gününde onu yalnız bırakamam.Gidelim." dedi.

Adamın nadir dostlarından biri olan Enes Esved Şadoğlu evleniyordu.Yeni çatışmadan çıkmış, karnından vurulmuş olmasına rağmen bunu umursamadı.Düğün için yola çıktı.

Onlar gibi olan insanların sevilebileceğine inanmıyordu.Ölümle burun buruna olan insanlarla evlenmek cesaret isterdi.

Düğün salonuna geldiğinde, onun arabasını gören korumalar önlerini iliklediler.Saygıyla başlarını eğdiler.Devrim arabadan tüm ihtişamıyla indi.Ona selam veren herkese başıyla o da selam veriyordu.

Esved'le de birbirlerine dostça sarılmışlardı.Esved hemen en gözde masalardan birine Devrim'i yerleştirdi.

Devrim'in yarası zaman geçtikçe daha çok kanıyordu.Siyah gömlek giydiği için fazla belli olmuyordu.Elini yaranın üstüne bastırdığında eli kana bulandı.Sargısının yenilenmesi gerekiyordu.

Gözleri düğün salonunda gezindi.Hamza'yı göremedi.Kendi kendine sinirle homurdandı."İşim düşmese peşimden ayrılmaz amınakoyayım."

Oturduğu yerden kalktı.Kapının önündeki korumaların yanına geldi.Devrim'in onlara doğru geldiğini gören korumalar telaş yaptı.'Acaba bir hatamız mı oldu?' diye düşündüler.

Devrim sert ve soğuk sesiyle, "İlk yardım çantası bulun.Hemen." dedi.Korumalar ilk bir kaç saniye olduğu yerde durup, anlamaya çalıştılar daha sonra Devrim'in bakışlarını gördüklerinde hızla bir eczane bulmak için koşuşturdular.

Kısa bir süre sonra gelen çantayı da alarak, kendini bir tuvalete attı.Sinirden ve acıdan bu tuvaletin kadınlar tuvaleti olduğunu farketmedi.

Ellerini yıkayan genç kadın, kapının açılmasıyla yerinden sıçradı.İçeriye giren esmer, uzun boylu ve iri adamla daha çok korktu.Ağzından istemsizce küçük bir çığlık kaçtı.

Kısık sesli çığlığı duyan Devrim gözlerini sesin geldiği yere çevirdi.Karşısında gördüğü siyah saçlı, beyaz tenli kadını gördüğünde kendine bir küfür savurdu.

"Kusura bakmayın." dedi.Kadın telaşla "Önemli değil." diye cevap verdi.Kadının gözleri yavaşça adamın üzerinde gezindi.Karnının üzerindeki ıslaklığı ve adamın elindeki kanı gördüğünde nefesi kesildi."İ-iyi misiniz?" diye sordu.

Adamın sert çehresi kasıldı.Eliyle yüzündeki sakallarını sıvazladı."Sargı yenileyebilir misiniz?" diye sordu.Devrim yaralardan anlamazdı, o sadece yara açar veya yaralanırdı.

Genç kadın ne diyeceğini bilemedi.Babası ve abileri yaralandığında o bakardı, az çok bilirdi böyle işleri ama karşısındaki adamı tanımıyordu.Babası tanımadığı bir adamın yarasını iyileştirdiğini görse, her dövmesinden, daha sert döverdi büyük ihtimalle.

Devrim, kadının yüzündeki tedirginliği görünce derin bir nefes verdi."Tamam, ben halletmeye çalışırım, gidin."Nazik konuşuyor gibi görünsede sesi sertti.Ağalığından ödün vermiyordu.

Kadın başını sallayarak, adamın yanından geçti.Kapıyı gitmek için açacağı sırada vicdanı ona engel oldu.Oflayarak, adama döndü."Ben izninizle bakayım." dedi kısık sesiyle.

Devrim duyduğu narin sesle, kadına döndü.Başını salladı."Eğer sizin için bir sıkıntı olmazsa kapıyı kilitleyelim." dedi.Kadın adamın sözlerini başını sallayarak onayladı.Devrim kapıyı iki kere kilitledi.

Kadın, adamın lavaboya koyduğu ilk yardım çantasından gerekli malzemeleri aldı.Devrim yavaş bir şekilde gömleğinin düğmelerini açtı.Gömleği üstünden tamamiyle sıyırdı.

Kadın gözlerini adama çevirdiğinde, yanakları kızardı.Gözlerini kaçırıp, derin bir nefes aldı.Devrim'in vücudunda her ne kadar yara izleri olsa da bu vücuduna sadece hava katıyordu.Spor yaptığından dolayı güzel bir vücudu vardı.

Devrim, kadının kızarmış yanaklarına baktı.İçi tuhaf bir hisle doldu.Kadınlar genellikle ona aç kurt gibi bakarlardı.

Kadın yavaş bir şekilde adama yaklaştı."İzninizle." diyerek sargıya uzandı.Canını acıtmamaya çalışarak sargıyı açtı.

Devrim yakınına giren kadınla nasıl olduğunu anlamadan kendini kadının kokusunu solurken buldu.Burnuna gelen papatya kokusuna karışmış, şampuan kokusu onu mest etmişti.

Kadın ilk önce yarayı temizledi daha sonra da yarsyı sardı."En kısa zamanda hastahaneye gidin.Yaraya dikiş gerekebilir hem mikrop kapmasın." diyerek uzaklaştı adamdan.

Devrim, kendinden uzaklaşan papatya kokusuyla kendine geldi.Hızla toparlandı, kadının sözlerine başını salladı.

"Eyvallah." dedi.Kadın malzemeleri çantaya yerleştirip, dikleşti."Ben artık gideyim, iyi geceler." dedi.Devrim'in sözlerini beklemeden gitti.

Oysaki Devrim ona daha ismini soracaktı...

Kadın ve adamın kaderi o saniye yazıldı.

Aylar sonra hiç istemedikleri bir durumdan dolayı bir araya gelecektiler.

Adam ona yol gösterebilecek birini arıyordu.

Kadın onu koruyabilecek birini...

Biraz zaman ve sabır, bolca da sevgi...

***
Yeniii hikâyeee💅

İlk karşılaşmaaaaa vuaaaaa💃💃

Şunu belirteyim; kızımız ve Devrim bu karşılaşmadan sonra berdel gününe kadar hiç karşılaşmıyor.

Bir şeyler yazmayı deneyeceğim, lütfeeeen desteğinizi esirgemeyin ki biraz moral olsun.✊🚬💖

Esved ve Didem'in bu hikayede çok olmasa da arada sırada okuyacaksınız.✊

Neyse'm sizi seviyoreee😘😘

YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN.😛
çok heyecanlıyım.😈

AHSEN|BerdelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin