AHSEN|Berdel

10-A.B.

*
Ew giriya, ez mirim.

O ağladı, ben öldüm.*

🦁

Pazar günü olduğundan dolayı evin erkekleri öğle saati eve gelmişti.Ailecek yemek yenmiş, herkes bir yere dağılmıştı.

Reşat Ağa ve Alparslan bir kaç dosya hakkında konuşuyordu.Mert, dışarı çıkıp arkadaşlarıyla buluşacaktı.Hatice xanım, Gülce'nin çeyizi için iğne oyası yapıyordu.Zehra ve Gülce ise Tuğçe'nin ödevine yardım ediyordu.

Devrim, duş almak için odasına çıkmıştı.Ahsen ise Fatma xanımla (Evin çalışanı) yeni yemek tariflerine bakıyordu.

"Bu güzelmiş aslında abla, akşama çayın yanında güzel olur." Fatma xanım, kızın söylediklerine başını salladı."Doğru dersin hanımım.Hamuru hazırlayayım ben." Dedi.

Ahsen başını salladı.Daha sonra üstüne baktı."Ben de daha rahat bir şeyler giyip, geleyim.Sana yardım ederim." Dedi.Fatma xanım gülümsedi.

Ahsen mutfaktan çıktı.Odasına ilerledi.Kapıyı çalıp, girdi.Boş odayı görünce kocasının aşağı indiğini düşündü.Dolabından kendisine daha rahat kıyafetler seçti.

Başındaki şalını çıkarttı.Elbisesinin fermuarını biraz zorlanarak açtı.Tam üzerinden elbiseyi sıyıracakken, kapı sesi duydu.Banyonun kapısının açıldığını hissetti, ama hareket edemedi.

Devrim, banyodan çıktığında gördüğü karısıyla durdu.Gördüğü şeylerle kaşları çatıldı.O ne olduğunu anlayamadan Ahsen önüne döndü.Karısının sonuna kadar açılmış gözlerine, normalde olsa gülerdi ama daha önemli bir konu vardı.

Ahsen, adamın çatık kaşlarını görünce yanlış bir şey yaptığını düşündü."Kusura bakma, burada olduğunu bilmiyordum." Dedi kısık sesiyle.

Devrim ise Ahsen'in sözlerini takmayarak, kadının yanına doğru hızla ilerledi.

Ahsen, adamın ona doğru kaşları çatık bir şekilde geldiğini görünce korktu.O da geriye doğru adım atmaya başladı ama sırtı duvara değdi.

Devrim kızın karşısına geçip, elini kaldırdı.Ahsen ise ani bir refleksle ellerini yüzüne siper etti."V-vurma."

Devrim, duyduğu cılız sesle daha da delirdi.Düşündüğü şey olmasın diye kendince dua mırıldanıyordu.Kızı korkuttuğunu anladı.Derin bir nefes verdi."Bir şey yapmayacağım hatun.Sadece sırtına bakacağım."Olabildiğince yumuşak söylemeye çalışmıştı.Ama sesinde saklayamadığı öfkesi hissediliyordu.

Ahsen, adamın neden sırtına bakmak istemesini ilk anlamasa da sonradan anladı."Olmaz..." Diye fısıldadı.Devrim gözlerini sımsıkı kapattı.Sakin olmalıydı.Elini, kızın güzel saçlarına koydu, okşadı.Yere eğilmiş olan yüzünü  kaldırdı.Elini yanağına koydu.Gözlerini kaçıran karısına baktı."Korkma.Hadi dön arkanı.Kocanım ben senin."Dedi.

Ahsen ise yüzüne değen sıcak nefesin ona her istediğini yaptırabileceğini düşünüyordu.Gözlerini kapatıp, yavaş bir şekilde arkasını döndü.

Devrim, kızın siyah uzun saçlarını, kızın omzuna atarak sırtının açıkta kalmasını sağladı.Fermuarın açıkta bıraktığı, beyaz tenle gözlerini kapattı.Sakin olmalıydı, Ahsen'i korkutmamalıydı.

"Kim yaptı?" Dedi.Ahsen gözlerini daha da sıkı kapattı."Sana diyorum hatun, beyaz teninin üzerine işlenmiş bu yaraları hangi siktiğimin şerefsizi yaptı?Benim dokunmaya kıyamadığım teni hangi şerefsiz morarttı?Kim elini sürmeye cesaret etti?Kim canını yaktı, söyle hele, söyle! Bu gece de yatağında rahat yatmasın, sileyim onu bu dünyadan.Susmasana kadın!" Elini sinirle duvara vurdu.