AHSEN|Berdel

32-A.B.

🦁🥀

Ahsen Arnas...*

"Gözleri kara..." Diye fısıldadım.

"Öfkeliyken daha da kara."

"Ama bazen...öyle bir bakıyor ki baban, dünyadaki en güzel kadın olduğumu düşünüyorum.Bazen gözlerindeki o duvar kalkıyor, o kadar nadir oluyor ki gözlerindeki duyguları görebildiğim an...Ama sonradan öğrendim ki bu bakışı bir banaymış." Suratımda küçük bir tebessüm oldu.Avucumu karnıma yaslarken, "Ama eminim sana bakarken tüm duygularıyla bakacak." Diye fısıldadım.

"O yaraları olmasına rağmen benim yaralarımdan öpen bir adam, inanıyorum ki senin yara almaman için elinden geleni yapacak."

"Baban, cesur bir yiğit.Bir Allah'tan korkuyor.Bu kadar cesaretli olmayı kendisinin istemediğine çok eminim.Bazen omuzları çöküyor, görüyorum ama yıkılmıyor, o yıkılmak için fazla güçlü."

Gözümden bir damla yaş aktı.Soğuk beton zemine düştü, o damla.Aklıma gelenlerle gülümsedim, "Baban olsaydı, o damlanın düşmesine izin vermezdi." Diye fısıldadım içimdeki canlıya."O göz yaşımı tutardı ve eminim ki avuç içlerinde saklardı."

"Emin olduğum bir diğer şey ise bizi bulmak için Mardin'i alt üst ettiği..."

Başımı duvara yasladım.Çok yorulmuştum, bu yorgunluk hem zihin hem de beden yorgunluğuydu.

Gece sabaha dönmüştü.

Karanlıktı ama güneşin doğması çok yakındı.

Yoktu, gelmemişti.

___
Yazardan...*

Hamza, kamera kayıtlarından kör noktada olan sokağı gören bir kamera bulmaya çalışıyordu, neredeyse her kamera kaydına bakmıştı.

Oturduğu yerde arkasına yaslandı.Boynunu kütletti.

Telefonuna mesaj gelmesiyle, uzanıp telefonunu aldı.Mesaj, araştırma yapması için emir verdiği arkadaşındandı.

Fotoğrafta bir hastane kayıt formu vardı.Ahsen Arnas'ın üzerineydi.Jinekologdan alınmıştı randevu.Üstelik Ahsen'in kaçırılmasından birkaç saat öncesine...

Pozitif.

Rapor sonucunda gözlerini defalarca gezdirdi Hamza.

Bu bir hamilelik raporuydu ve formda Ahsen Arnas'ın hamile olarak kayıtlara geçtiği gözüküyordu.

Elini hızla masaya vurdu.Ayağa kalktı.Titriyordu, sinirlenmiş miydi yoksa korkmuş muydu?Karar veremiyordu.

Kapısı çaldı.Hızla elindeki raporu çekmeceye koydu."Gel!" Diye bağırdı.Kapı açıldığında, kızarmış gözleriyle Gülce girdi içeriye.

Hamza gözlerini kızın gözlerine dikti.Boğazını temizledi."Buyur." Dedi.

Kızın bir şey söylemek için odasına geldiği aşikârdı.Gülce ile fazla muhabbeti yoktu.Ekmeğini yediği kapının sahibinin kardeşiydi, Gülce.Hamza hareketlerini ona göre seçerdi.

Gülce bir süre bekledi.Karşısındaki esmer adamı izledi."Yengem..." Dedi en sonunda.

İkisi de ayaktaydı.Oturmaya mecalleri yok gibiydi."Yengem kaçırılmadan birkaç saat önce hastaneye gittik." Dedi Gülce.

Ellerine bakıyordu."Son birkaç haftada çok halsizleşmişti, kusuyordu, başı dönüyordu.Tansiyonunun düştüğünü düşündüğümüz için hastahaneye gittik, doktor kan testi istedi."

Hamza kızın ne demek istediğini anlamıştı.Daha yeni öğrendiği bilgiyi bu kız biliyordu! Önemli bilgiyi biliyordu ve yeni mi söylüyordu?!

Yine de tepki vermedi.Gülce'nin konuşması için ona zaman tanıdı.