AHSEN|Berdel

5-A.B.

Reşat ağanın oğlu, Mardin'in delikanlısı, korkusuz adam, yeraltının korkulu rüyası...

Herkes onu tanıyordu, o kendini tanımıyordu.

Kimdi, neydi, nelerden hoşlanırdı?Bunlar klasikti.

Kalbi ne diyordu?Bilmiyordu.

Kalbi daha önce ritmini hiç bozmamıştı ki.

🦁

Yazardan...*

Genç adam, karşısındaki adama durmadan yumruk atıyordu.

Yıllarca aynı tabaktan yemek yemiş, aynı yerlerde çalışmışlardı.

Kendi gözleriyle görmese onun ihanet edeceğini düşünmezdi.

"Ulan şerefsiz, yakıştı mı 5 kuruş para için beni satmak?" Diyerek yakalarından tuttuğu adamı yere savurdu.

Yere düşen adam korkuyla gözlerini açtı.Ellerini yüzüne siper etti."Abi vallahi ihtiyacım vardı." Diye kendini savundu adam.

Devrim adamın sözleriyle daha çok sinirlendi."İsteseydin vermezmiydim lan?" Diye adeta kükredi.Yerdeki adam daha da küçüldü.

Hamza, Dervrim'in kollarından tuttu.Yerdeki adam için korkmuyordu, o zaten ölecekti.Korkusu abisi, ağası içindi."Abi bu akşam kına var, sıkıntı çıkmasın, ben hallederim."

Devrim aklına düşenlerle sıkıntılı bir nefes verdi.Ellerini beline yerleştirdi.Gömleği hep kan olmuştu.

Gözleri yerdeki adamı buldu.Sonra Hamza'ya baktı."İyi sen hallet, akşama da geç kalma." Diyerek arkasına bakmadan depodan çıktı.

Kendi odasına geçerek gömleğini değiştirdi.

Çarşıya gitse iyi olacaktı.İnsanlar meydanı boş bulmuştu.Dört bir yandan saldırıyordu.Eskiden Esved vardı fakat o artık bir aile babasıydı.Bu işlere fazla karışmıyordu.

Arabasını çarşının başında durdurdu.Korumaları da onunla beraber durdu.Yalnız gezmek isterdi, gezerdi de, onu kimse durduramazdı fakat bugün olmazdı.Bugün ve yarın eve sağ dönmesi gerekiyordu.

Gerisi Allah Kerimdi.

"Hoşgelmişsiz ağam, şeref vermişsiz.Buyrun kahvemizi için."

"Hoşgelmişsiniz Devrim ağam."

Devrim'i gören herkes başını eğiyor, selam veriyordu.Devrim ise kafa sallamakla yetiniyordu.

***
"Kınayı getir aney
Kınayı getir aney
Parmağın batır aney
Parmağın batır aney

Bu gece misafirem
Bu gece misafirem
Koynunda yatır aney
Koynunda yatır aney

(...)"

Omuzları sarsıla sarsıla, iç çeke çeke ağlıyordu genç kız.Görümcesinin yüzünü açtığını hissetti.Başını salladığını ve müziğin kapatıldığını fark etti.

Ablası hemen söze girdi."Xesû (kayınvalide) neredesin?Büke (gelin)elini açmıyor."

Hatica xhanımın geldiğini gören kadınlar zılgıt çekmeye başladı.Hatice xhanım göğsünü gere gere gelinin yanına geldi.

Kızın ıslak kirpiklerini görünce tebessüm etti.Ela gözleri, cam gibi parlamıştı.İki cumhuriyet altınını teker teker gelinin avuçlarına yerleştirdi.

Ahsen derin bir nefesi içine çekti.Cok bunalmıştı.Tuttukları salon tıka basa dolmuştu.Mardin'deki tüm kadınlar, eş , dost, tanıdık tanımadık herkes buradaydı.