1 hafta sonra
Eve gelir gelmez hızlı adımlarla odama girdim.Dolabı açtığımda karışık olduğunu görmemle sinirlendim.İçinden çantamı alıp bütün iğneleri çıkardım.
Kolumu açıp kemerle sıktıktan sonra yere oturdum.İğneyi yaparken kafamı geriye yasladım.Boş şırıngayı bırakıp ikincisini almaya çalıştığımda bana engel oldu.
Onunla savaşırken Hoseok odaya girdi.
"Yoongi!"
Elimi yakaladı.
"Ne yapıyorsun?!"
"Bırak!"
Onu itip iğneyi zorlukla koluma doğru hareket ettirdim.Aklımda yalnızca yüksek dozdan ölmek vardı.Seonghwa hyung da odaya girip yanıma adımladı.
İğneyi hızla çekip aldığında ayağa kalktım.
"Ver şunu!"
Yerdeki diğer iğneleri de topladığında elimi uzattım.
"Sana ver dedim!"
"Artık bitti!Bugün hastaneye yatıp tedaviye başlıyorsun!"
"İstemiyorum!"
"İsteyeceksin!"
"Bana karışamazsın!"
"Karışırım!"
Odadan çıkacakken önüne geçtim.
"Son kez söylüyorum.İğnelerimi ver."
"Çekil."
"Kendini gerçek abim falan mı sanıyorsun?Kardeşine yapamadığın abilik rolüne kendini fazla kaptırdın sanırım.Sen kimsin ki?"
Birkaç saniye duraksadı.Beni itti ve kapıyı açtı.Odadan çıkıp gittiğinde Hoseok bana döndü.
"Sana inanamıyorum."
Kafasını iki yana salladığında gözyaşlarım akmaya başladı.
"Jimin öldü!"
Dinmeyen gözyaşlarım yine kendini göstermişti.
"O tamamen gitti!"
"Yoongi-"
"Kardeşim öldü!Artık yok!"
Güçsüzleşen bacaklarımla yere düştüm.
"Yok..."
Hoseok yanıma oturup bana sarıldığında gözlerimi kapattım.Bir eli saçlarımı bulmuştu ve bu beni her zaman rahatlatıyordu.Kollarındayken vücudumdaki kasılmaların geçmesini beklemeye başladım.
İkimiz de birbirimizi teselli etmeye çalıştık.Konuşmadık,hareket etmedik.Sakinleşene kadar ağlayıp içimizi rahatlattık.
Bir süre sonra başım ağrımaya başladı.Sesim de kısılmıştı.Kafamı Hoseok'un omzundan kaldırdığımda yüzümü ellerinin arasına aldı.Parmak uçlarıyla gözyaşlarımı sildiğinde gözlerim koyu kahveleriyle buluştu.
İkimiz de o günden beri kötüydük.Jimin'in görüntüsü gözlerimin önünden gitmiyordu.
"İyileşmeyi kabul etmişti" dedi kısık sesiyle.
"Neden intihar etti?"
Herkes intihar sanıyordu ama bu,planlanmış bir cinayetti.
1 hafta önceydi.
Hoseok son günlerdeki yorgunluğun etkisiyle derince uyuduğunda yataktan kalktım.Odamdan çıktıktan sonra Jimin'in odasının kapısından baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wake me up | Sope
Fanfiction"Beni uyandır." "Anlamadım?" "Eğer uyursam,beni uyandır."