Merhaba Herkese,
Oy ve yorum desteği vermeyi unutmayın lütfen.
İyi Okumalar.
.
.
.Jimin sabah uyandığında başı o kadar ağrıyordu ki, yataktan çıkmak istemedi. Ancak oda kapısının çalmasıyla mecbur yataktan çıkmıştı. Dağınık bir halde kapıyı açınca Jae karşısında dikiliyordu.
'Günaydın Jimin. Bay Min telefonunu kullanmana müsaade etti, yalnız ne yapacağını biliyorsun şuanki durumundan kimseye bahsedemezsin.'
'Ahh ne ince bir düşünüş şekli, teşekkürlerimi iletirsin o zorba piçe.'
Tam kapıyı kapatacakken merdivenden inmek üzere olan Yoongi'yi gördü.
'Sen söylemek ister misin?'
Tek kaşını havaya kaldırıp konuşmuştu Yoongi, sorusuna karşılık cevap bekliyordu Jimin'den.
İfadesiz bir şekilde telefonu Jae'den almış, ikisinin de yüzüne kapıyı kapatmıştı.
'Evin benim olduğunu daha idrak edememiş anlaşılan.'
Jae dudaklarını birbirine bastırarak gülmesini saklamaya çalışıyordu. Jimin cidden zor bir insandı ve Jae'ye göre Yoongi'nin sınavıydı.
Jimin önce annesini aradı. Henüz hastalığının başında olduğu için hafıza kaybı tam olarak başlamamıştı.
'Anne! Nasılsın?'
'Jimin! Çok iyiyim ben. Teşekkür ederim, böyle bir yere gönderdiğin için benim yaşımda birçok insan var burda, çokta iyi anlaşıyoruz hepsiyle. Sağlığımla da çok ilgililer, eskisi gibi unutkanlığım fazla yok.'
'İyi olmana sevindim anne. Memnun musun, mesela orası sana göre nasıl bir yer?'
Annesinin nerede olduğunu bilmediği için en azından bir fikir sahibi olabilirdi.
'Sağlık merkezi gibi bir yer ama hastane gibi de değil.'
'Anladım anne! Ben yine arada sırada ararım seni birşeye ihtiyacın olursa ara!'
Telefonu kapattıktan sonra, Yoongi'nin, annesini neden böyle bir yere gönderdiğini anlayamamıştı. Ancak bu durum onu çileden çıkarıyordu amacı ders vermekse, neden annesine iyi baksındı ki? Bu düşünceler eşliğinde üzerini giyinip dışarı çıkmıştı. Bahçede tek başına kahvaltı eden Yoongi'ye hızlı adımlarla ilerledi.
'Amacın ne senin?'
Kafasını kaldırmadı Yoongi.
'Ses tonuna dikkat et Jimin!'
'Annemi neden özel muamele veren bir yere yollayıp bakımını üstleniyorsun? Sebep? Burada senin tarafından zorla alıkonulan birine neden yardım edesin?'
Yoongi bu sefer basını kaldırmış ona bakıyordu.
'Hmm! Bir mafya olabilirim. Ama sanırım senden daha vicdanlıyım! Bu kadar iyi evlatsan neden anneni görmeye gitmiyordun?'
'Seni ilgilendirmeyen konulara burnunu sokma, birde sana hesap mı vericem? Kimsin ki sen? Egoistin teki! Hiç mi kimse sevmedi seni Yoongi. Söylesene hep mi zorla sevdiler seni, peki senin bu ezikliğin nerden geliyor? İstenmeyen evlât felan mıydın?'
Yoongi ellerini masaya hızlıca vurarak ayağa kalmış Jimin'e doğru adım atmıştı. Jimin birkaç adım gerilemiş ancak ifadesini korumuştu.
'En son sınırlarıma girdiğinde neler olduğunu biliyorsun? Şansını fazla zorlama...'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GANGSTA PARADISE | YOONMIN
FanficPark Jimin; arkadaşının barında asıl mesleğinden çok kendi müziğini yapan, bir hayli kitlesi olan asi biridir. Kafasına estiği gibi yaşamayı sever, ancak hayatı bir mafyaya kafa tutmasıyla değişecektir. Min Yoongi; Seul'ün yarısına sahip, ancak yüzü...