Park Jimin; arkadaşının barında asıl mesleğinden çok kendi müziğini yapan, bir hayli kitlesi olan asi biridir. Kafasına estiği gibi yaşamayı sever, ancak hayatı bir mafyaya kafa tutmasıyla değişecektir.
Min Yoongi; Seul'ün yarısına sahip, ancak yüzü...
Yeni bölümle geldim. Öncelikle keyifli okumalar...
Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyiniz. Sizleri seviyorum....😘
. . . .
Jimin, kendine gelene kadar Yoongi'nin kucağında oturmaya devam etmişti. Yoongi ise Jimin'in sırtına başını yaslamış, beline sarılmış vaziyette duruyordu. Ne kadar o vaziyette kaldılar ikisi de bilmiyor, çokta umursamıyorlardı.
'Üzerini giyin, üşümeni istemem.'dedi. Jimin yüzünü ona doğru dönmüş, gülümsemiş ve dudaklarına yumuşacık bir öpücük kondurmuştu. 10 dakika içinde ikisi de üzerini giymiş, duş almaları gerektiğinden eve varmak için tekrar yola koyulmuşlardı.
Yoongi içinde hissettiği huzurla yola çıkmıştı. Jimin belki ender olarak mutlu olduğu anlardaydı. Gülümseyerek camdan dışarı bakarken, cama vuran yağmur damlalarını takip ediyordu. Yoongi de ona doğru bakmış ve ellerini birbirine kenetlemiş bir halde arabasını sürmeye devam ediyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elini tutunca Jimin Yoongi'ye bakmıştı.
'Gideceğimiz yer neresi?'
'Çok güzel bahçesi olan bir orman evi. Göl bile var, seveceğine eminim. Annem çok severdi... Benimde uzun zaman sonra ilk gidişim.'
'En son ne zaman gitmiştin oraya?'
'Ailem öldürülmeden bir hafta önce... Evin ve bahçenin bakımıyla ilgilendim. Resimlerini çocuklar hep bana gönderdiler ama hiç gitmek içimden gelmemişti.'
'Şimdi ne değişti peki Yoongi? Bunca zaman gitmek istemediğin yere şimdi neden gidiyorsun?'
'Orası benim en masum, kötülük bulaşmamış yanım. Orada sana gerçek Yoongi'yi göstermek istedim... Beni görebilmen için en doğru yer orasıydı benim için.'
'O halde orayı görmek için sabırsızlanıyorum.'
Jimin ailesi açısından şanssız bir çocuktu. Varlardı ama hiç olmasalardı daha iyiydi. Belki Yoongi'ye bu soruyu yöneltse daha farklı bir cevap alırdı. Onun yarasına dokunup, ilacı olmayı çok istiyordu. Sağlam görünüşünün altındaki o küçük çocuğa ulaşmak istiyordu. Birden sımsıkı tuttu elini Yoongi'nin. O ise kendisini tutan o naif elleri dudaklarına bastırmış ve minik bir öpücük bırakmıştı.
Az biraz daha yolları vardı bekledikleri yere varmaya. O sırada Jimin'in telefonu çalıyordu arayan Dawon'du. Bu süreçte neredeyse hiç konuşmamıştı onunla ne söylese hakkı vardı.
