''1''
ရိပေါ်တစ်ယောက် ပြတင်းပေါက်ကနေရောင်ကြောင့်နိုးထလာခဲ့တယ်၊
နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ 9 နာရီတောင်ရှိနေပြီပဲ
အိပ်ယာကထလိုက်ပြီးမျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာလိုက်တယ်၊ဒီနေ့အလုပ် ပိတ်ရက် လိုတာလေးတွေဝယ်ဖို့ Cj ကိုသွားရမယ်
တကယ်တော့အလုပ်ပိတ်တယ်ရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူးကိုယ်တိုင်နားရက်ရအောင်လို့သတ်မှတ်ထားခြင်း၊
ဒီလိုနေ့မျိုးတွေဆိုတစ်နေ့လုံးအလုပ်မလုပ်တက်ဘဲအရေးကြီးတဲ့အလုပ်များသာလုပ်တက်လေ့ရှိတယ်၊
ရိပေါ်အိမ်ပြင်ကိုထွက်လာခဲ့လိုက်တယ် ကားပေါ်ကိုရောက်ရောက်ချင်းဖုန်းကဝင်လာတယ် ကားမောင်းရင်းဖုန်းကိုကိုင်လိုက်တယ်
''ဟလို..... မားးးးးး''
''ဝေ့.... မားရဲ့အချွဲလေးရေ နေနိုင်တယ်နော် မားကိုဖုန်းတောင် ဆက်ဖော်မရဘူးကွယ်''
''အာ...အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူး ဗျ မားကလည်း သားကမအားလို့ပါနော်''
''အေးပါကွယ် မားရဲ့သားလေးကအလုပ်တွေကြိုးစားနေလိုက်တာ''
''ဟီးးးးးးမားမားနဲ့ပါးပါးတို့နေကောင်းလားဟင်''
''ကောင်းပါတယ်ကွယ် သားသာနေကောင်းအောင်နေနော်''
''ဟုတ်ကဲ့ မားး''
''ဒီကိုပြန်လာဖို့စိတ်ကူးမရှိသေးဘူးလားသားရယ်''
''ကျွန်တော်လဲဲပြန်လာချင်တာပေါ့မားရဲ့ ဒါမယ့်သားအလုပ်တွေကရှိနေသေးတော့လေ''
''ဟုတ်ပါပြီကွယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ မား သားအပြင်ရောက်နေလို့ဒါဆိုဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်''
'အေး ပါသားပြန်လာတော့လည်ပါအုံးကွယ်''
''ဟုတ်ကဲ့မားမား''
ရိပေါ်ပြန်ချင်ပါတယ် ပါးပါးနဲ့မားမားကိုလဲလွမ်းတယ် ဒါပေမယ့်ရိပေါ်ချစ်ရသူနဲ့ဝေးမနေချင်ဘူး၊
ရိပေါ်တစ်ယောက် အတွေးတွေကိုလက်စသက်လိုက်ပြီး ဝယ်စရာရှိတာတွေဝယ်ပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်၊
YOU ARE READING
Eventually
ФанфикXiao Zhan _ ''ဘန်ကောက်မှာနှင်းတွေကျလာတဲ့အချိန်မျိုးရောက်မှ ကိုယ်တို့တွေခွဲခွာကောင်းခွဲခွာကြရလိမ့်မယ် 'ဝမ်' '' Wang Yi Bo _ ''''Oh...;ဒါဆိုကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ထာဝရအတူတူရှိနေရတော့မှာပေါ့ နော် 'ရှောင်း' '' ဘန်ကောက်လို မြို့မျိုးမှာ ဘယ်တော့မှ နှင်းမ...