''7''
ရိေပၚတစ္ေယာက္အိမ္ကိစၥအတြက္ပင္ပန္းထားတာကတစ္မ်ိဳး အလုပ္ေတြပိတာကတစ္မ်ိဳးနဲ႕သိပ္ေနမေကာင္းခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာၾကၿပီမေန႕ကမွအလုပ္ေတြၿပီးလို႔ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်လိဳေတာ့ေနမေကာင္းျဖစ္ပါေလေရာ
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္တစ္ေယာက္ထဲရွိေနရတာဟာအရမ္းအထီးက်န္တာပဲ ပါးနဲ႕မားျဖစ္ျဖစ္ ရိပၚရဲ႕ခ်စ္ရသူေရွာင္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့အနားမွာရွိေနခ်င္မိသား
မနက္ကေဆးေသာက္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ သူညေနမွနိုးလာတယ္ နိုးလာလာျခင္းသတိထားလိုက္မိတာက သူ႕ကုတင္အစြန္းတစ္ဖတ္ကခုံမွာလူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနၿပီးသူ႕ရဲ႕လက္ကိုခပ္ဖြဖြေလးကိုင္ထားတယ္
''ေရွာင္း...ေရွာင္း မင္းလား''
''အြန္း ဝမ္ငယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ခေလးေလးသက္သာလားဟင္''
''မင္းေရာက္ေနတာလား ငါအဖ်ားတက္ၿပီးထင္ေယာင္ထင္မွားေတြမ်ားျဖစ္ေနတာလားဟင္ ဒါမွမဟုတ္အိမ္မတ္မ်ားမတ္ေနတာလား''
''အဟား....မဟုတ္ရပါဘူးကြာထင္ေယာင္ထင္မွားလဲမဟုတ္သလိုအိမ္မတ္လဲမဟုတ္ဘူး ဒီမွာၾကည့္ ဝမ့္ရဲ႕ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူေရွာင္းကိုယ္တိုင္ပါပဲဗ်ာ''
ရိေပၚရဲ႕လက္ခေလးကိုယုယစြာကိုင္ၿပီးေရွာင္က်န့္သူ႕ပါးမွာကပ္လိုက္ရင္းဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္
''ဒါဆို ေရွာင္းဘယ္တုံးကေရာက္ေနတာလဲဟင္''
''ကိုယ္မနက္ကပဲေရာက္တယ္ဝမ္ရဲ႕''
''ကြၽန္ေတာ့္ ကိုႀကိဳေတာ့မေျပာဘူး ကြၽန္ေတာ့ လာႀကိဳမွာေပါ့ေရွာင္းရဲ႕''
''ရပါတယ္ကြာ ဝမ္ကေနေကာင္းတာလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ကိုယ္မေျပာမိတာပဲေကာင္းပါတယ္''
''ဒီမွာေရွာင္း ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနမွာလဲဟင္''
ရိေပၚစကားအဆုံးအသံေလးတိမ္ဝင္သြားတယ္
''ကိုယ္ ၁လေလာက္ေနျဖစ္မယ္ ကိုယ္မင္းေလးကိုအခ်ိန္ေပးခ်င္လို႔''
''ခ်စ္တယ္ေရွာင္း''
ရိေပၚကေရွာင္က်န့္ကိုထဖတ္လိုက္ၿပီး
YOU ARE READING
Eventually
FanficXiao Zhan _ ''ဘန်ကောက်မှာနှင်းတွေကျလာတဲ့အချိန်မျိုးရောက်မှ ကိုယ်တို့တွေခွဲခွာကောင်းခွဲခွာကြရလိမ့်မယ် 'ဝမ်' '' Wang Yi Bo _ ''''Oh...;ဒါဆိုကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ထာဝရအတူတူရှိနေရတော့မှာပေါ့ နော် 'ရှောင်း' '' ဘန်ကောက်လို မြို့မျိုးမှာ ဘယ်တော့မှ နှင်းမ...
