''4''
လင္းခ်န္တစ္ေယာက္ သူ႕ေရွ႕ကေဟာ့ေပါ့စားေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ္ေတာ္အသည္းယားေနၿပီ ရိေပၚလုပ္ေနတာကလဲ ၾကည့္အုံးေလ ေဟာ့ေပါ့ကိုသူမ်ားေတြလုစားေတာ့မယ့္အတိုင္း
ရိေပၚတစ္ေယာက္ေဟာ့ေပါ့စားေနရင္းမွတစ္ေယာက္ေယာက္ၾကည့္ေနသလိုခံစားမိလိုက္တာေၾကာင့္ ေမာ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေဟာ့ေပါ့မစားပဲသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အကိုလင္းခ်န္
''အကို...စားေလမႀကိဳက္လို႔လားဟင္''
''မဟုတ္ပါဘူး...ႀကိဳက္ပါတယ္ရိေပၚရဲ႕''
''ဒါနဲ႕အကိုကို႔ V company နားမွာေတြ႕တာဆိုေတာ့.....''
''အကိုက V company မွာရွယ္ယာဝင္ထားတာေလ အကို႔သူငယ္ခ်င္းအဆက္အသြယ္နဲ႕ေပါ့''
''ဟုတ္ကဲ့ကြၽန္ေတာ္က handouts တဇိုင္းေရးဆြဲသူ ပါဗ် အခုလဲ V company ကေန ပစၥည္းေၾကျငာ အတြက္အလုပ္အပ္ထားလို႔ အဲ့တာတဇိုင္းသြားျပရင္းအျပန္ အကိုနဲ႕ေတြ႕တာေပါ့''
''အာ...ရိေပၚက handouts တဇိုင္းေရးဆြဲသူ ေပါ့''
''ဟုတ္ကဲ့ဗ်...''
''ရိေပၚမိဘေတြကေကာ...''
''ပါးနဲ႕မားကတ႐ုတ္မွာပါပဲဗ်''
''ေအာ္...ရိေပၚတစ္ေယာက္ထဲေနတာေပါ့ ရိေပၚကေတာ္တယ္ေနာ္အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕''
''ဟီးးး အကိုကလဲျမႇောက္ၿပီဗ်ာ...အဲ့ေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူးလို႔''
ဘာလိုလိုနဲ႕တစ္ပတ္ေတာင္ရွိျပန္ ၿပီ ရိေပၚေရွာင္က်န့္နဲ႕မေတြ႕ျဖစ္ျပန္တာေပါ့ အခုတေလာရိေပၚအကိုလင္းခ်န္နဲ႕လဲပိုၿပီးရင္းႏွီးလာတယ္
''ရိေပၚအကို႔ကို ဘန္ေကာက္ညေစ်းလိုက္ျပေပးပါလားဟင္ အကိုမေရာက္ျဖစ္ေသးဘူးတအားလွတယ္လို႔ေျပာတယ္''
''ဟုတ္တယ္အကိုရဲ႕ တအားလွတာစားစရာေတြလဲေပါမွေပါ တအားေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာ''
ရိေပၚကေျပာရင္း အတိတ္ကအမွတ္တရေလးေတြကိုသတိရၿပီးၿပဳံးမိတယ္ ဟုတ္ပါတယ္သူနဲ႕ေရွာင္းကအဲ့မွာစေတြ႕ခဲ့တာေပါ့
''ဘာေတြၿပဳံးေနတာလဲ ရိေပၚရဲ႕''
''ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဟီးးးးး''
''ဘာလဲရိေပၚ ခ်စ္သူနဲ႕သြားဖူးလို႔လား အဲ့ေစ်းကအတြဲေတြလည္ပတ္တာေကာင္းတဲ့ေနရာလို႔ၾကားဖူးတယ္''
''အယ္....အကို''
ရိေပၚကလင္းခ်န္ကိုမ်က္လုံးအဝိုင္းသားေလးနဲ႕ၾကည့္ရင္းသြားေလးၿဖဲျပရင္းဘာမွမေျပာေတာ့ လင္းခ်န္ကမယုံနိုင္ဘဲျပန္ေမးလိုက္တယ္
''အာ...ရိေပၚမွာတကယ္ခ်စ္သူရွိတာလား''
''ဟုတ္ကဲ့အကို''
ရိေပၚရဲ႕စကားအဆုံးလင္းခ်န္ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္မဲ့သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္
''ရိေပၚေကာင္မေလးနဲ႕အကို႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးအုံးေလကြာ...''
''ေကာင္မေလးမဟုတ္ဖူးအကိုရဲ႕ ေကာင္ေလး''
''ေအာ္...''
လင္းခ်န္ေကာင္ေလးဆိုတဲ့စကားၾကားရေတာ့ပိုၿပီးမ်က္ႏွာပ်က္သြားတယ္ ဒါေပမယ့္ျပန္ထိန္းလိုက္ၿပီး
''ရိေပၚ အကို႔ကိုေကာင္ေလးနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးေလ''
''ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်...''
ေရွာင္က်န့္တစ္ေယာက္အခုတေလာအလုပ္ေတြတအားမ်ားေနတာမလို႔ရိေပၚကိုေတာင္အခ်ိန္မေပးမိဘူး ထိုအခ်ိန္႐ုံးခန္းထဲကိုဝင္လာတဲ့ေျခသံကိုၾကားလိုက္တယ္
ေျခသံနဲ႕အတူ အသံတစ္ခုကပါကပ္လိုက္လာခဲ့တယ္
''က်န့္...''
''အင္း ခ်င္းလီဘာအလုပ္ကိစၥရွိလို႔လာတာလဲ''
''က်န့္ကလဲကြာ လီကက်န့္ဆီကိုအလုပ္ကိစၥရွိမွလာရမွာလားလို႔ က်န့္ကလီကိုတအားတစိမ္းဆန္တာပဲကြာ...''
''အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး ''
''ဟုတ္ပါၿပီကြာ သဘက္ခါ ဒို႔ ေမြးေန႕ရွိတယ္ေလ အဲ့တာပါတီမွာက်န့္လာဖို႔ လီကကိုယ္တိုင္တကူးတကလာဖိတ္တာကို''
''ကြၽန္ေတာ္အားရင္လာခဲ့ပါမယ္ဗ်''
''မရဘူးေနာ္က်န့္ လာကိုလာရမယ္''
ေရွာင္က်န့္လဲအရစ္ရွည္မေနခ်င္တာနဲ႕
''ဟုတ္ကဲ့ လာခဲ့ပါမယ္ဗ်''
YOU ARE READING
Eventually
FanfictionXiao Zhan _ ''ဘန်ကောက်မှာနှင်းတွေကျလာတဲ့အချိန်မျိုးရောက်မှ ကိုယ်တို့တွေခွဲခွာကောင်းခွဲခွာကြရလိမ့်မယ် 'ဝမ်' '' Wang Yi Bo _ ''''Oh...;ဒါဆိုကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ထာဝရအတူတူရှိနေရတော့မှာပေါ့ နော် 'ရှောင်း' '' ဘန်ကောက်လို မြို့မျိုးမှာ ဘယ်တော့မှ နှင်းမ...
