Sana Dair

•Geçmişten İzler•

•Geçmişten İzler•
-Bölüm 8-

08.08.2024
Sevgili Sevgilim;

Böyle şeyleri yazmaya nasıl başlanır bilmiyorum Aşk'ım. Ama sanırım sana teşekkür ederek başlamak istiyorum. Teşekkür ederim Her Şeyim.

Bana aşkın zayıflık olduğunu ilk söylediğinde düşündüm. Ben aşk ne biliyor muyum? diye. Senden önce aşk ne bilmiyormuşum. Ben aşkı sende öğrendim, Eflin. Seni ilk gördüğümde farklı olduğunu biliyordum. O haraketlerin var ya. Her zaman aklımı başımdan almıştır.

Günümüz (22.11.2020);

O öpüşmeden sonra Afrodit hemen eve gitmek istediğini söyledi ve onu eve bıraktım. Sonra kendim eve geçtim. Neden böyle bir anda eve gitmek istediğini anlamadım açıkçası. Ona yazmayı düşündüm ama aşırı yoğun olduğum için hiç vakit bulamadım. Malum sabahın 7'sinde hastaneye geldim.

"Doktor Bey? Daldınız sanırım."

"Evet, pardon. Ne diyordunuz?"

"Guatr ameliyatım için tarih verecektiniz."

"Doğru." çekmecemden ajandamı çıkardım. Boş olduğum günleri ve saatleri kontrol ettim. "27 Kasım saat 14:00'da. Sizin için uygun mu?"

"Uygun."

"Öyleyse 27 Kasım'da görüşürüz." dedim ve hastamı yolladım. Telefonumu hemen çıkardım ve nöbetçi kat asistanı hasta yollamadan Afrodit'e mesaj atmaya çalıştım. Kapının tıklanmasıyla telefonumu geri bıraktım ve hastayı içeri davet ettim. "Girin."

Afrodit? "Doktor Bey, beni gördüğünüze pek sevinmiş gibi durmuyorsunuz. Hastalarınızı böyle karşılarsanız hepsi kaçıp gider. Ama iyi aslında biliyor musunuz? Devam bu yoldan."

Onun oynadığı oyuna ortak oldum. "Size nasıl yardımcı olabilirim."

"Ben açıkçası önceki yaptırdığım testlerden emin değilim. Bir de siz yapın istedim. Alanında başarılı bir cerrah gibisiniz."

"Siz öyle diyorsanız öyleyimdir."

"O zaman kontrol et beni, Doktor."

"Sedyeye uzanın ve altınızdaki pantolonu çıkarın lütfen." dedim, zar zor.

"Doktor Bey, kapı? Biri bir anda kapıyı açarsa hoş olmaz sonuçta." dedi. Kapıyı kilitledim ve sedyede oturan Afrodit'e baktım.

"Pantolonunuz?"

"Biliyor musunuz bu sıralar gerçekten çok yorgunum. Hazır uzanmışken bence siz çıkarsanız iyi olur. Sakıncası var mı sizin için?"

"Pekii." dedim ve pantolonunun düğmesini ve fermuarını açtım. Pantolonu yavaş yavaş aşağıya indirdim. Pantolonunu çıkarmam için kalçasını havaya doğru kaldırdı. Pantolonunu çıkardığımda koltuğa attım. Siktir! Bu kadın... bu kadın bir harika. Benim sınırlarımı deniyor ve ben ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.

Eflin'in anlatımından*

Elbette, onunla oynuyordum. Açıkçası sonu için heyecanlıyım. Büyümüş göz bebekleriyle bana baktı.

"O zaman muayene edelim sizi. Ama ilk önce ellerimi temizlemeliyim sağlık açısından." dedi ve odanın içindeki lavaboda ellerini yıkadı. Oyalanıyordu elbette. Asil, lütfen bırakır mısın kendini?

Eldivenlerini giyecekken onu durdurdum. "Biliyor musunuz? Eldivene hiç gerek yok. Ben size güveniyorum, Doktor Bey. Alanınızda çok iyi olduğunuzu duydum o yüzden içim rahat."