She Fell In Love With The Devil's Smile

CHAPTER 27

Hindi naman sa nagpapaka hero ako o kung ano, pero hindi ko lang kase kayang umupo lang at walang gawin lalo na at may alam akong mali, na ikakapahamak ng taong napalapit na ng kunti sakin. Isn't it just sending message? This could save their life! At hindi ako patatakasin ng konsensya ko kung sakaling mamatay sila ng wala akong ginagawa kahit alam ko. I should atleast tell them to give them a warning. Sila na bahala sa susunod na hakbang. Atleast ako, tapos na. I already told them what i know. Hindi na ako mumultuhin ng konsensya ko kung sakaling may masama ngang mangyarj sakanila.

Anyways, kasalukuyan akong naglalakad sa madilim na kalye na kaninang puno ng mga tao at palamuti sa daan. Pano, alas tres na nang umaga. Ngayon lang ako nakatakas sa mga bantay. Marami na kase sa kanila ang tulog at kalahating gising.
Kay damien naman, pagkatapos naming kumain at tumambay sa taas ng tower nayun ay hinatid niya na ako pabalik ng inn.

Also, tinangka ko pang kunin yung hairpin kaso hindi niya hinahayaang makuha ko. Ewan ko ba dun! Wala naman sakanyang halaga yun eh.

-Bookstore-

Huminto ako sa harap ng isang saradong bookstore. Sa novel, isa itong lugar kung saan pwede mong ma contact si Leo Madrigal. Ang male lead.
Binibigay din nang tao nila ang mga pangangailangan mo bastat nakompirma nilang isa kang kakampi.

Kinuha ko ang papel na hinanda ko kanina pa sa inn na may sulat na 'half hidden' pagkatapos ay ipinasok sa maliit na butas ng pinto at malakas na kumatok ng isang beses pagkatapos ay ilang minuto rin akong naghintay sa labas bago tuluyang may magbukas ng pinto.

"Lost and found. Book."

Sabi ko. Agad naman nito akong pinapasok pagkatapos ay may iniabot na isang librong walang sulat maliban sa mga pahina. Doon ay pinunit ko ang pahina 27 at inilapit sa kandila dahilan para lumabas ang isang drawing ng isang kalapati.

Meaning: the messenger.

Yan ang kahulugan niyan. Yan din ang pinaka posibleng katauhan kung kunin. Dahil maliban diyan, lahat ng mga myembro dito ay may mga pass card na pag aari na dapat ay ipakita pagkatapos gawin ang ginawa ko lang.

Pagkatapos nun ay iniwan na nila ako, pumunta ako sa shelf 4 pagkatapos ay hinanap ang librong may litrato ng isang dove na ibon. Actually, this doesn't appear unless you did those procedures, so kung baga may mechanism pa silang pinipindot dun para lumabas itong klase ng libro. Grabi noh? Napaka play safe ni leo!

There it is! Kinuha ko ito at nag-umpisa ng magsulat. I wrote about what I've heard then the need for reinforcement.
I also wounded my hands to released a bit of my blood, means that this is an urgent matter. Only those trusted and old messenger members knows this.

Pagkatapos kung maibigay ang mensahe ay agad nadin akong lumabas. Aktong aalis na sana ako ng makaramdam akong may nagmamasid sakin kaya naman ay tumingin ako sa dereksyong iyon ngunit wala din naman akong taong nakita.

Baka hangin lang. Dumiritso na ako sa inn na tinutuluyan ko upang matulog ulit kase inaantok pa ako. Ngunit kahit anong gawin ko hindi parin talaga ako makatulog.

"I already asked for help! For back up! Bat hindi parin ako mapakali?!"

This city will be the next target? Nagmamadali silang makaalis dito so ibig sabihin mamaya o bukas o sa susunod na bukas ay susugod na ang zamia kingdom. My message will arrive at Leo's headquarter in a day. The preparation and confirmation and decision making of the message will also take half a day. Then the journey to reach this place will take about a week. Wala ng panahon! Makarating man sila ng mas maaga, bagsak na ang end city! By how confident anya spoke, im sure it wasn't just a bluff!

Ngayon alam ko na! Hindi sila nagpapaka hero! Tanging ginagabala lang sila ng konsensya nila. Tanging gusto lang nilang iligtas ang mga buhay na masasayang dahil sa gyera!
Aisshhh! Ewan! Bahala na!

Tumayo ako sa pagkakahiga at lumabas daan sa bintana. Wala na akong choice kundi dito dumaan dahil ala sais narin ng umaga, gising na ang mga magbabantay sakin, sigurado, mamayang ala syete ay papasok na si anya o kung sino mang katulong para gisingin ako.

Bumaba ako mula sa bintana papunta sa balkonahe ng ikalawang palapag at mula doon ay pumasok ako sa silid nayun kung saan nakita ko ang isang lalaki at babae na mahimbing na natutulog kaya naman ay dahan dahan akong naglakad hanggang sa makalabas ng silid nila at makababa na sa ground floor at dumaan sa likod ng inn para lumabas.

Wait! So maglalakad lang ako? No way malayo yun! Kung sakay nga ng kabayo at a full speed aabutin ka pa ng limang oras at kapag pahinto hinto naman para magpahinga ay aabutin ng higit 7 hours. Tas maglalakad lang ako? No way! Napatingin ako sa paligid hanggang sa nahagilap ng mga mata ko ang isang kabayong nakatali sa gilid. Tumingin ako sa palagid at ng makitang walang tao ay agad ko itong kinuha at lumabas ng bakuran. Sorry agad kung sino mang may ari nito! Emergency lang po!

"Hiyaahh!"

Mabilis kong pinatakbo ang kabayo ng makalabas na ako ng danra city. Sinundan ko lang ang trail ng daan na kung hindi ako nagkakamali ay papuntang end city.

I dont know if im still in my right mind or already crazy! My main goal in this world is to survive and live a peaceful life! Pero sa ginagawa kong to, para ako na mismo ang gustong tapusin ang buhay ko! Ahhh ewan! Kung bat ba kase dinala pa ako sa maya village eh! Yan tuloy lumambot yung puso ko! Bat ba kase napalapit pa ang loob ko kina aunt amye, uncle henry, celine and even nara! Tsss! Sa pagkamalditang yun ba naman ni celine eh naisip ko pa ang kaligtasan niya at pumasok pa sakin ang kagustuhang iligtas siya?! Ni hindi mo naman sila kadugo lucky! Ni mismong si clementine nga walang pake sa pamilya niya eh! Hayyys! Anlambot mo talaga lucky!