Kazem's POV

246 21 0
                                    

We rennen zo hard als we kunnen naar het vliegtuig om te boarden. Ik zie daar net Said's klas vertrekken. We proberen nog om met ze mee te gaan. Maar tevergeefs, we zijn te laat. De meester vloekt en iedereen betreurt dit..

De meester belt van alles op en regelt nog dingen. Mohammed zit stiekem op zijn telefoon. SubhanaAllah, hij is getrouwd met zijn telefoon. Ik probeer zijn telefoon af te pakken. Het lukt. Ik gooi de telefoon de hele tijd over met Adil en Ahmed. We zijn ons dood aan het lachen, totdat onze meester ons roept. 'Jongens, we doen er alles aan om ervoor te zorgen dat we kunnen gaan. Maar het ziet er naar uit dat we niet gaan. Mocht het zo zijn, dan mogen jullie dezelfde week vrij krijgen en later deze week inhalen' Aan het begin jammert iedereen, maar al snel vind iedereen het oke. 'Jongens, ik heb zo'n voorgevoel he met Said en die Nermine. Er gaat denk ik iets gebeuren Rabi yestor' Mohammed,Ahmed en Adil kijken me serieus aan. Wat zou er kunnen gebeuren?? InshaAllah niks ergs...

Muslimane¿¡Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu