1 Jaar later...
Nermine's POV
Het is nu precies een jaar later na al deze gebeurtenissen. Alhamdoulilah ben ik bijna helemaal genezen, alhoewel ik elke maand voor controle naar het ziekenhuis moet. School gaat Alhamdoulilah ook goed. Ik mag geen hele dagen op school zitten. Alleen dinsdag mag ik tot het 7e blijven. We hebben een leuke klas, om eerlijk te zijn een leukere dan mijn oude klas. Iedereen is hier gelijk, dat is het mooie aan onze klas. Wel mis ik mijn beste vriendinnen.. Ze waren zo dierbaar voor me...
Met mijn Imaan gaat het ook heel goed. Ik ben al begonnen met bidden en elke dag lees ik een soraat. Hoofddoek is nog te moeilijk voor me, daar ben ik nog niet klaar voor. Met alle steun van mijn gezin en familie ben ik nu zoals ik ben.. ..
Je zou kunnen zeggen dat dit een happy end is; alles is weer goed gekomen en 'we leefden nog lang en gelukkig.' Alleen in dit leven is dat niet zo. Voor mij is er een nieuwe boek geopend, een boek waarin-er met de hulp van Allah-zoveel mogelijk goede daden in staan. Een boek, waarin ik als een goede Moslima blij met mijn gezin leef vol vreugde en vrede.
Ik, Nermine Bousared zal voor niemand en niets bang zijn en met de hulp van Allah een goede weg naar de Paradijs vinden...
'NERMIINE RUIM NU JE ZOOI OP OF IK KOM MET SLIPPER ACHTER JE AAN YALLAH'
Toch wel voor iemand bang......
Wordt vervolgd...
JE LEEST
Muslimane¿¡
PertualanganNermine is een 17 jarig meisje wat met haar ouders in Nederland woont. Haar ouders komen uit Algerije en zijn islamitisch. Nermine gelooft zelf niet zeer in de islam. Op school ontmoet ze een jongen Said. In het begin kennen ze elkaar niet, maar al...
