Deel 27

248 19 2
                                    

*Saids POV*
Ik word verschrikt wakker. YA Allah wat is er gebeurd?? In een paar seconden komen alle gedachtes weer naar voren. Ik sta met moeite op en loop naar Nermine's kamer. Daar zie ik niemand. Huh? Waar is ze naartoe gebracht? En waar zijn de rest. Ze is misschien dan dood Allah Yerhamha, maar zo snel kan ik haar niet vergeten. Ik ren zo snel als ik kan naar de servicebalie. 'Ik wil graag weten waar Nermine Bouizaïra is' zeg ik vol angst. De mevrouw kijkt me even raar aan, maar dan kijkt ze weer naar haar beeldscherm. 'Wat bent u van haar?' Uughhh, waarom zulke vragen. 'Haar klasgenoot' zeg ik ongeduldig. 'Nummer 129 meneer. Dat is links bij de spoedeisende hulp.' Even sta ik sprakeloos. Ze moet toch nu in een ander kamer liggen?? Is ze dan toch.... Verder kan ik niet meer nadenken. Ik ren zo snel mogelijk naar kamer 129. InshaAllah,leeft ze yaa Rab!!

*Nermine's POV*
Opeens lijkt het alsof ik weer op aarde leef. Yaa rab, leef ik nog?? Helaas blijft deze vraag onbeantwoord. Ik zie alleen zwart voor me ogen. Ik probeer mijn ogen open te doen. Maar helaas lukt het weer niet. Dan hoor ik iemand zachtjes snikken. Ik ken die stem uit duizenden. Nada!! Zou het dan toch kunnen zijn dat ik leef? Ik speculeer me al heel lang hoe het zou zijn om opnieuw te beginnen. Nieuwe kanzen, een nieuwe bladzijde. Ik word dan InshaAllah een goede moslim. Ik zal alles veranderen. En het beste: Ik zal Said weer zien. Heb ik gevoelens voor hem? Ik durf niet meer na te denken..... iets laat me een koude rilling voelen. In een paar seconden gaan mijn ogen open. Langzaam, maar zeker heb ik steeds meer zicht. Ik zie allemaal doktoren om me heen. Waar is Nada?? Waar is mijn moeder?? Ik heb ze net nog gehoord. Ya Allah, is dit serieus?? Maar als de deur opengaat, vergeet ik het. Iemand komt naar binnen. Ik heb te weinig kracht om me om te draaien en diegene te zien. Ik heb zelfs zo weinig kracht dat ik de doktoren negeer en weer ga slapen. Eindelijk weer een normale slaap hoop ik. Dan weet ik zeker Alhamodoulilah dat ik leef...

Muslimane¿¡Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu