Muslimane¿¡

Deel 28

Nermine's POV
*1 maand later*
Alhamoudililah. Ik kan niet stoppen met dat te zeggen. Er is zoveel veranderd deze maanden. Ik ben met hulp van Allah gewaakt uit mijn coma en binnen de kortste keren ontslagen uit het ziekenhuis.  Ik ben nu 1 maand lang thuis aan het rusten. Elke dag komt er een psychiater die me helpt om te gaan met mijn ervaringen. Vooral het vliegtuigongeluk heeft mijn leven helemaal veranderd. Ook heb ik steun aan alle kanten. Mijn moeder komt dagelijks met een stukje Koran en mijn zussen leren me van alles over de Islam. Vanaf nu wil ik een goede moslima worden, hoe moeilijk het ook mag zijn. Hoofddoek is nog te vroeg bij mij. Maar inshaAllah kan ik het later dragen.

Waar ik ook achter ben gekomen, is dat ik echte gevoelens voor Said heb. Steeds als hij met zijn groepje op bezoek komt, word ik zo rood als een  tomaat. Ik ben zo benieuwd of hij me ook leuk vindt, maar dat blijft een vraag. Verder ga ik er niks mee doen, dat is Haram. Bovendien ben  ik pas 14?! Dat is nog veel te jong voor me...

Een vraag blijft rondhangen. Waar zullen mijn 2 beste vriendinnen zijn? Zijn ze dood, of leven ze??? Ik voel me zo schuldig tegenover ze. Ya rab, laat ze leven. Ookal ik met  ze het slechte pad op ben gegaan, wil ik dat ze terugkeren naar mij. Ik wil ze nog zoveel vertellen....

' A Saraaaa arwahi, papa roept je' Hanya komt stormend mijn kamer binnen en gooit een kussen naar mij. Uuugghhh, ik wil dr echt slaan. Ik pak mijn slipper en sta klaar om het op haar hoofd te gooien. Ze heeft geluk dat ik nog moeite heb met lopen, anders had ze echt een slipper gekregen op haar hoofd. Ik loop met moeite de kamer uit en ga naar mijn vader. Hij kijkt me vragend aan. 'Wech bik papa, je riep me toch?'Hij draait zich om en kijkt me raar aan. Oh Shit, het is Hanya weer. Ughh ik wil haar echt een stomp verkopen die rotzus. 'Nee, a benti maar even goed dat je hier komt. Jouw klasgenoot Said komt zo met zijn broertje en ouders. Zorg ervoor dat je genoeg uitgerust bent heka?'Oh mijn God, Said komt! Ik word helemaal blij vanbinnen. 'Isghoed a baba, maak je geen zorgen,ik ga dus nu even slapen'. Hij knikt naar me en zo snel mogelijk loop ik naar mijn kamer. Maar niet voordat Hanya die slipper heeft gevoeld. Ik pak de dikste schoen van mijn moeder en maak me klaar. 'HANYAAAAA KOM NS EVENTJES KHEB JOU NODIG'Ik verstop me achter mijn deur en wachtend rustig op haar. Als ik die voetstappen en gelach hoor weet ik zeker dat ze komt. Ik maak me klaar voor Hanya. Als ze naar binnen komt gooi ik die slipper recht in haar gezicht. Ik lach me rot, maar als ik het gezicht zie sta ik verschut. Eyemaa wat heb ik gedaan?!