Yaklaşık 10 dakikadan fazladır. Babalamaların odasında bekliyorduk. Ben duvar dibine çökmüş ayaklarımı kendime çekmiş bekliyordum . Babamın gelip bize dışarıya çıkabilirsiniz demesini aşağıya inip bize neler olduğunu anlatmasını bekliyordum. Öyle derinden dalmıştım ki bana seslenen aysun ablayı yeni fark etmiştim. Kendime gelip "Efendim" Dedim.
" oh! Sonunda zeynep aramıza döndü "Dedi.
"Dalmışım " Dedim. Oturduğum yerden ayağa kalıp bir kaç adım atmıştım ki önce abimin sesini duydum ardından kapının tıklatılmasını.
*****************************************
"Baba hadi neler olduğunu anlat" Odadan çıkıp aşağıya inmiştik. aşıya indiğimizde babam yoktu abimler vardı. Babam gelene kadar akşam yemeği yiyip salona geçmiştik babam şimdi geldiğinde ona neler olduğunu soruyorduk . Nerde başlayacağını bilmiyordu babam gözleri ile hepimizi taradı ardından konuşmaya başladı.
" Ben " Dedi. Durdu ne söyleyeceğin Toparlamaya çalıştı. " Samet sen" dedi. Hepimizin bakışları samet abime döndü. O da şaşırmıştı. Eli ile kendini gösterdi.
" Ben!"
" Ben bu Konu yu tek başıma anlatacağım "Dedi. Babam ayağa kalıp kapıya doğru ilerledi kapıyı açtı. Içeriye Annem girdi.
Ben şaşkınlık içinde kapıya bakakaldım . Böyle ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmez bir halde kaldım.
Annem yavaş yavaş içeriye giriyordu . koşup sarılmak istiyordum kaybetiğimi sandığım annem bana doğru geliyordu başım dönüyordu koltukta oturuyordum ama bir yere tutunma ihtiyacı hissediyordum . annem gelip tam önümde durdu. ve aylardır hata yıllardır duymak istediğim ve bir daha asla duyamayacığıma emin olduğum o cümle döküldü dudaklarından annemi bulanık görüyordum
" Zeynep kızım ben geldim"
Yavaş yavaş ayağa kalktım son gücümle anneme sarıldım. Hem deli gibi titriyordum hemde ağlıyordum ;annem gelmişti o özlediğim kokusu sesi o sıcak ve şevkatli kolları arasımda beni sarıp sarmalamıştı onu bıraktığım an sanki yine gidecek miş gibi sıkı sıkı sarıldım bu yaşadığım rüya olmasın istiyordum . annem hiç gitmesin diye sıkı sıkı sardım . annem ile uzun uzun sarıldık sonra aklıma gelen düşünce ile annemden zorlukla ayrıldım ve hala dolu dolu olan gözlerimle samet abime baktım o ve diğer abilerim benim aksime anneme daha sakin bakıyorlardı samet abime doğru bir adım atıp
"Abi bak annemiz geldi" dedim beni hemen kolları arasına alıp sarıldı "geldi kardeşim "
hepimiz koltuklara oturmuş babam ve anneme bakıyorduk .
" Zeynep kızım "dedi babam konuşmakta zorlanıyordu . bakışlarını benden çekip anneme baktı. annem tam konuşmak için ağzını açtığında ağlayan bebek sesi ile bebeğin ağladığı odaya bakışlar döndü aysun abla ayağa kalkıp hemen bebeğin olduğu odaya girip kapıyı örttü .
"Zeynep kızım "dedi annem " seni ben doğurmadım ama seni kendi kızım olarak bilip öyle bakıp sevdim " dedi bu çümle kalbime bir hançer gibi saplanmıştı. babam konuşmaya başladı " bu gün gördüğün kişiler senin gerçek ailen seni doğuran kadın " dedi babam artık bir şeyleri duymaktan korkuyordum titrediğimi fark ettiğimde bunu durdurmak istedim ama olmuyordu.
"beni istemedikleri için mi size verdiler" dedim sesim öyle kısık çıkmıştı ki duydular mı bilmiyorum annem bana şevkatle gülümseyip " onlar vermediki ben seni onların elinden çaldım "dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇILGIN LİSE
ChickLitMerhaba ‚ ben Zeynep üç abim ve annemle beraber yaşayan meraklı komik sinirli ve abilerinden dolayı özgüveni yüksek bir kızım kimi insan abisi olmasından nefret eder ama ben de üç tane birden var peki ben ne yapayım bir sinirli ‚ bir komik ‚...
