Not :şarkının bölümle hiçbir alakası yoktur
Neden mesaj geliyordu kimdi? Bilmiyorum ama bu gün öğrenmek için bir adım atacaktım . Abimlerden duyduklarımı emre'ye anlatacaktım sonra polise gidip şikayetçi olacaktım gizli numaradan . Hazırlanıp odamdan çıkacağım zaman odamın kapısı tıklatıldı.
Azra geldi. " çıkıyor muydun ?" Dedi. Üzgün bir sesle
" evet de sen ağladın mı ? " dedim
"Zeynep semih neden böyle?"Dedi.
"Nasıl ?"
" telefon rehberinde bir kaç tane erkek haricinde hep kız dolu biliyor musun ben mi onlar mı diye sorduğumda düşündü . Ve ne dedi biliyor musun böyle bir tercihi yaptırma üzülürsün dedi. " azra yine ağlamaya başladığında ben güldüm.
Benim gülememe şaşırdığında " komik mi gözüküyorum ?" dedi .
Elimi hayır anlamında salladım. " bak şimdi o kimin yanındaysa o kişiyi sinir etmek için karşı tarafı seçer "
" Nasıl yani ?" Elime telefonumu alıp semih abimi aradım. Çaldı çaldı tam kapatıyordum açtı. "Ne var ?"
" nerdesin sen?"
" neden sorduğuna göre değişir nerde olduğumu " "
"Sence ben mi daha güzelim/ yoksa azra mı daha güzel "
Azra merkla gelicek cevabı bekliyordu. " bu da sor mu kızım tabi azra yani sen sıraya bile giremezsin"
Azra gülümsedi. " pisliksin biliyorsun dimi beni kıskanan bir pislik"telefonun diğer ucundan kahkaha sesi geliyordu.
" ay sen ne anlarsın be " dedim telefonu yüzüne kapattım. " gördün mü bu insanları sinir etmek için gelmiş bir kişi "
Azra ile biraz daha sohbet ettikten sonra ayandan son kez kendime bakıp kapıdan çıkacaktım ki
Kapı tıklatıldı.
Gel!" Kapı açıldığında Samet Abim göründü kapıda .
"Abi?"
"Zeynep biraz konuşalım mı ?" Dedi hala kapıda dikiliyordu.
"Tabi abi gel " dedim çantamı çıkarıp kenara koyup yatağıma oturarak o da kapıyı örtüp yanıma geldi oturdu.
"Zeynep nasılsın kardeşim iyi misin?" Güven verircesine elimi tuttu .
Ona tebessüm ederek "iyiyim abi "
"Seni bu aralar sinirli yorgun ve düşünceli görüyorum bir problem yok dimi " var diyip anlatmak istiyordum , ama ya beni geçiştirirse diye korkuyorum ama yine de soracaktım. Yatağa uzandım başımı abimin bacağına koyup konuşmaya başladım
"Abi bana bebekliğimi anlatır mısın?" Dedim. Gözlerimi kapattım , onu dinlenmeye başladım o anlattıkça zihnimde canlandırmak istiyordum.
"Sen ..!"dedi. Durdu. Ardından konuşmaya başladı. "Sen çok güzel bir bebektin ama öyle güzeldin ki bir bebek her hali ile bu kadar güzel olur mu diye hep düşünürdüm. Biz serdar ile Semih doğduğunda istememiştik . Ama sen doğduğun zaman bir kız kardeşimiz olacak diye çok sevinmiştik. "
"Abi sen iyiki benim abi olmuşsun . Her ne olursa olsun hepte öyle olacak "
"Bu Konu da en şanslı kişi benim bence".
*************************************
Gözümün önünde sallanan parlaklarla kendime geldim. Emre ayakta dikilmiş elini gözümün önünde sallanıyordu.
"Hele şükür bu dünya 'ya döndün. Yine daldın gittin " Abim ile sabahki konuşmalarımız geliyordu aklıma onun bana küçükken yaşadığımız komik ve eğlenceli anıları anlatması ve o sırada odaya serdar abimin gelip bize katılması onunla ilk defa normal iki insan gibi oturup konuşmuştuk normalde biz onunla kavga ederiz o beni döverdi ilk defa iki insan gibi oturtup konuşmuştuk.
"Emre insanlar neden büyüdükçe kötüleşir?"dedim. Dalgın bir şekilde sonra konuşmaya devam ettim. "Veya her insan kötüleşir mi ?" Emre endişeli bir sesle "zeynep iyimisin ?" Dedi. Yanaklarımı ellerinin arasına alıp ona bakmamı sağladı.
"Bilmiyorum . Tek bildiğim şey ben evlatlık mışım abilerim babam annem aile gerçek değilmiş biliyor musun Emre hepsi başka yani ben onlardan değilim beni annem diye bildiğim kişi doğurmamış yada babam dediğim kişi asıldan benin babam değil miş abim dediğim canım gibi sevdiğim kişiler benim abim değilmiş " Emre yi itip ayağa kalktım. Ve bağırmaya başladım. "Her şey herkes yalan mış "diye bağırdım emre ye doğru bakıp bağırarak konuşmaya başladım. "Herkes ama herkes yüzüme baka baka yalan söylüyor " yanaklarımdan akan göz yaşımı silip konuşmaya devam etti.
"Küçükken babam yok diye ağlardım benim gerçekten babam yokmuş abimler odada konuşurken duydum beni almışlar "
Emre söylediklerim karşısında şaşırmadı. Ona doğru yaklaşıp tam önünde durdum "Duymuyor musun beni evlatlık almışlar. Benim gerçek ailem değillermiş "
Emre uzun duvara oturdu "biliyordum " dedi.
Şaşkınlık içinde gözlerim kocaman açıldı ."nasıl biliyordun?"
"Yaklaşık sekiz ay önce öğrendim . O zaman bir kaç kere mahalleye gelmek sana söylemek istedim yapamadım . Sonra bir gün cesaretimi toplayıp geldiğimde . Seni can ile gördüm . Mutluydn"dedi .
"Emre"
"seni onunla görünce hem sinirlendim hem üzüldüm. hem sana bunu söylesem inanmazdın kim sana ailen gerçek değil dese inanırsın. Beni tanımazsın diye de çok korktum Sonra babanın yanına geldiğini gördüm. O zaman söylemek istedim . Can ile sevgili olduğunu öğrendiğimde üzüldüm. Yanına gelemedim ama senin bir şekilde öğrenmen gerekiyordu. Bende onları köşeye sıkıştırmayı seçtim. Sana gizli numaradan mesaj attırarak"
"O sen miydin?"
"Evet bendim ! "
Beğenip yorum yapmayı unutmayın
Bundan sonra neler olur bilmem ama çok güzel şeyler olacak gibi 😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇILGIN LİSE
ChickLitMerhaba ‚ ben Zeynep üç abim ve annemle beraber yaşayan meraklı komik sinirli ve abilerinden dolayı özgüveni yüksek bir kızım kimi insan abisi olmasından nefret eder ama ben de üç tane birden var peki ben ne yapayım bir sinirli ‚ bir komik ‚...
